به گزارش مشرق، دکتر شیرعلی خرامین عضو هیئت رئیسه مجمع عالی جمعیت هلال احمر کشور همزمان با طولانی شدن روند گزینش ریاست سازمان هلالاحمر کشور به حسن روحانی رئیسجمهور نامه نوشت.
در متن این نامه آمده است: همان طوریکه استحضار دارید جمعیت هلال احمر کشور با بدنه مردمی به وسعت ایران یکی از سازمانهای نیمه دولتی است که گستره فعالیت آن نه تنها در ایران پهناور بلکه در سراسر دنیا و هر آنجا که درد و بحران است پراکنده می باشد.
بیشتر بخوانید:
مخالفت رئیس جمهور با گزینههای ریاست هلال احمر
وجود میلیونها داوطلب مردمی فداکار در بدنه این سازمان بعد از نهاد مقدس بسیج آن را به دومین عرصه فداکاری داوطلبانه برای برداشتن درد و رنج از گرده انسانهای دردمند در سراسر دنیا تبدیل نموده است.
در ادامه این نامه آمده است: از طرف دیگر این سازمان شاید بعد از وزارت امور خارجه دومین واحد دولت جمهوری اسلامی ایران در عرصه رویارویی بین المللی بوده و تا حد زیادی قدرت و عظمت آن می تواند نمود قدرت و عظمت دولت جمهوری اسلامی و ضعف و آسیب آن نیز بر عکس می تواند، باشد.
متاسفانه امروز بعد از گذشت سه ماه و اندی از استعفای ریاست سابق این سازمان بنا به دلایل سیاسی و کشمکشهای فردی و روابطی، مدیریت این سازمان وسیع و مهم تاکنون در هالهای از بلاتکلیفی و سردر گمی به سر میبرد.
به طوری که علاوه بر کاسته شدن اعتبار اجتماعی و مردمی در میان مردم و ایجاد خدشه بر چهره بین المللی آن، موجی از نا امیدی و ابهام در میان جمعیت میلیونی داوطلبان و امدادگران بوجود آورده است.
عضو هیئت رئیسه مجمع عالی هلالاحمر در ادامه آورده است: سوال اساسی در ذهن بسیاری از دوستداران سازمان این است که کدام مصلحت فردی و سیاسی باعث گردیده است که بعد از گذشت ماهها و با وجود بحرانهای متعدد چون سیل، زمین لرزه و نهایتا کرونا سازمانی با این اهمیت داخلی و بین المللی فاقد رئیس باشد؟
چه کسی یا کسانی باید پاسخگوی لطمات اجتماعی، بین المللی و ادرای ناشی از این تاخیر خواهند بود؟ چه کسی باید پاسخگوی بی اعتمادی جامعه و خیل داوطلبان فداکاری باشد که شبانه روز بدون هیچ چشم داشتی و صرفا بر اساس تعهد دینی و انسانی خود به فداکاری در تمام صحنه های مرگبار مشغول خدمت می باشند؟
در این نامه آمده است: جبران بی اهمیت کردن رای شورای عالی به عنوان عصاره میلیونها داوطلب که بر اساس سیستم آزاد دموکراسی و انتخابات آزاد تعییین و انجام وظیفه می نمایند و تحکیم به تبعیت از نظر افراد خاص چگونه خواهد بود؟ خسارت ناشی از این تاخیر چگونه برای این سازمان جبران پذیر خواهد بود؟
ذکر یک مورد از این خسارات خود نمونه یک نکته از هزاران خواهد بود که تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. به عنوان نمونه بعد از یکسال هنوز مجمع عالی که طبق قانون باید هر شش ماه یکبار جلسه داشته باشد حتی یکبار گردهمایی نداشته است.
آیا با عدم تشکیل مجمع به علت نبود ریاست تکلیف بودجه این نهاد به کجا ختم میگردد.
بر اساس کدام مجوز این سازمان قادر به بودجه ریزی و خرج و مصرف آن می باشد؟ مطمئنا سرنوشت بقیه واحدها و سازمانها وضعیتی بهتر از این نخواهد داشت.
آیا کشوری که از بی رحم ترین بحرانهای تاریخ خود با سربلندی بیرون آمده است از تعیین یک مسئول آن هم از میان خیل مدیران توانمند و با سابقه هلال که هر کدام قادر به ادراه کشوری هستند عاجز است؟ آیا این سوال و سوالات متعدد دیگر برای مجامع بین المللی نیز وجود نخواهد داشت؟
در یکی از بندهای این نامه خرامین به رئیسجمهور قید شده: لذا به عنوان یکی از میلیونها خیل مشتاقان و علاقهمندان به این سازمان و به عنوان عضو هیئت رئیسه مجمع عالی جمعیت هلال احمر کشور اعتراض شدید خود را نسبت به این بلاتکلیفی اعلام و مصرانه از حضرتعالی تقاضامندم اجازه ندهید بیش از این سرنوشت این نهاد مقدس بازیچه بازیهای سیاسی و روابط و زدو بندهای دیگر گردد.
در پایان نامه آمده است: باشد که با اقدام عاجل حضرتعالی و انتخاب مدیری توانمند از دل هزاران نیروی موجود در این جمعیت مطابق اساسنامه، بتوان تا حدودی در جهت جبران این صدمات اجتماعی، ملی، اداری و بین المللی و بازگشت روحیه شادابی و امید در دل بدنه این جمعیت قدم برداشت.