به گزارش مشرق، محسن مهدیان در کانال تلگرامی خود با عنوان کشکول نوشت:
در روزهای انتخابات یک رویداد توجه کاربران رسانه ای را به خود جلب کرد، خاطرتان هست؟ انتشار تصاویر برخی زنان بیحجاب که در حلقه هراس اوباش سیاسی پای صندوق رای رفتند.
در داخل کشور نیز کم از این تصاویر نداشتیم. خانم هایی که عرفا بدحجاب محسوب می شدند اما دعوت به رای می کردند. انتشار این تصاویر رسانه های شیطان را بسیار عصبی می کرد. یکی از رسانه ها نوشت اینها مزدوران جمهوری اسلامی اند که برای تبلیغ رای حقوق می گیرند.
اما چرا عصبانی شدند؟ چرا شوکه شدند؟ به جهت یک محاسبه غلط.
ضدانقلاب روی یک موضوع در جمهوری اسلامی دچار خطای فاحش محاسباتی است. بروز تمام عیار این خطای محاسباتی نیز پدیده ای است به نام مسیح علینژاد. پدیده ای که به جهت جهل کنشگر، در نهایت به نفع انقلاب اسلامی تمام شده است. شنیده اید که عدو شد سبب خیر اگر خدا خواهد؟ همان.
مساله حجاب در ایران برخلاف تصور ضدانقلاب، یک سبک زندگی است و نه یک کنش سیاسی. بدحجابی یا شل حجابی نیز نوعی عرفی گرائی است. اساسا دختران این سرزمین عفیفه و نجیبه اند. ممکن است حجاب بخشی از جامعه ما به جهات شرعی نقص داشته باشند، اما این سطح از حجاب نه خدای نکرده از سر بی حیایی است و نه به طریق اولی سیاسی است. بخشی از لوازم زندگی مدرن عرفی گرائی است و دختران ما با حیا و عفت مانوسند، و حجاب شان را ولو شل حجابی، حجاب می دانند و عمل به شرع. اصلاح این برداشت از حجاب، البته نیاز به نقش آفرینی نهادهای فرهنگی دارد که متاسفانه در غفلت و یا تغافلند.
و اما مهمترین اصل در این روزها خالص سازی است. هیچ امری مهمتر از جداشدن اصل از بدل نیست. علینژاد کمک کرده است دختران عفیفه ما خط شان از جریان فحشای سیاسی جدا شود. دختران خیابان انقلاب ابزار سیاسی جنسی برای اعتراضات خشن اند که هیچ نسبتی با جامعه دختران ایران زمین ندارد. تلاش علینژاد کمک کرده است صف کم حجابی عرفی و حتا بدحجابی از بی حجابی سیاسی جدا شود؛ این خدمتی بزرگی است. تا دیروز برخی افراد ظاهرگرا به غلط تصور می کردند هرکس شل حجاب بود با دین و انقلاب مساله دارد، اما امروز مشخص شد این اقلیت بدنام چه سهمی را از جامعه متدین زنان و دختران ایران دارند.