به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: حسین نورانینژاد در گفتوگو با ایلنا در آسیبشناسی وضعیت طیف متبوعش، به حضور این طیف در دولت پس از انتخابات ۹۲ و ۹۶اشاره کرد و افزود: در انتخابات ۹۶ هم آقای روحانی در انتخابات آن سال بر سطح توقعات به شدت افزود و هم عملکرد دولت دوم روحانی بسیار ضعیفتر و با فاصله زیاد از بدنه حامی خود بود. اتفاقاتی چون اعتراضات ۹۶ و به خصوص آبان ۹۸ که مشخصاً وزارت کشور هم در آن مقصر بود، وضعیت اقتصادی بسیار سخت مردم، هیئت دولتی بیپشتوانه حمایت مردمی و ضعف ارتباطگیری با مردم و... نارضایتیها از دولت را با سرعت بسیار بالایی به اوج رساند.
نورانینژاد افزود: از طرفی اصلاحطلبان هم که به نوعی میراثدار خواهی نخواهی عملکرد دولت و وابسته به میزان رضایت مردم از آن بودند، به دلیل اینکه با نیروهای درجه چندم خود که اغلب آنها تعهد کافی و ثابت قدمی لازم را در قبال آرمانهای اصلاحات نداشتند، وارد میدان شدند؛ بر خوشنامی اصلاحات در جامعه لطمه وارد کردند.
سخنگوی حزب اتحاد ملت اضافه کرد: در فضای عمومی آنچه مردم عادی از بسیاری از اصلاحطلبان میشنیدند، بگومگوهای تند درباره نگرفتن پستهای مورد انتظار بود و آنهایی هم که پست میگرفتند یا باید به نوعی عمل میکردند که بتوانند در موقعیت خود بمانند یا اگر دنبال برآورده کردن توقعات بدنه حامی میرفتند، دچار مشکل میشدند. در این شرایط و در حالی که شکاف مردم با مسئولان روز به روز افزایش مییافت، جریانی که میخواست و باید پایی در حاکمیت و پایی در جامعه داشته باشد دچار مشکل شد؛ به خصوص که در پسا ۹۲، بیشترین اصلاحطلبان نیز از نیروهای نزدیکتر به جامعه و طیف پیش رو آن به طیف بروکرات یا نیروهای نیابتی تغییر یافته بود و آنها حتی زبان ارتباط با جامعه و طبقه حامی را نه بلد بودند و نه چندان دلشان با آن گفتمان بود.
وی ادامه داد: در بحث نوسازی گفتمانی، یکی دیگر از ضرورتها توجه بیشتر به مطالبات اقتصادی و اجتماعی مردم است. پیش از این عمده توجه اصلاحطلبان به حقوق سیاسی و مدنی بود که این دایره باید مطالبات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نیز به نحو صریحتر و پررنگتری در بر گیرد. به زبان ساده، دوز چپ گفتمان اصلاحات کم بوده و باید افزایش یابد. باید به مواردی چون فقر، بیکاری، آزادیهای اجتماعی و از این قبیل موارد به نحو روشنتری ورود کرد و از حقوق شهروندان در این باره گفت. به بیان دیگر، باید از جامعه قدرتمند دفاع کرد تا سپس در کنار گزینه دولت توانمند، ترکیب مطلوبی برای پیشبرد اهداف اصلاحی و منافع ملی ساخت.
نورانینژاد مدعی شده اصلاحطلبان در انتخابات پس از سال ۹۲ با کاندیداهای غیر اصلی و نیابتی در انتخابات حضور داشتند و حال آنکه کسانی چون محمدرضا عارف (معاون اول دولت اصلاحات/ رئیسشورای سیاستگذاری اصلاحطلبان) و اسحاق جهانگیری در گود رقابتها حضور داشتند اما اصلاحطلبان به دلیل رأی پایین آنها، ترجیح دادند از روحانی حمایت کنند.