به گزارش مشرق، غذا خوردن، یکی از بزرگ‌ترین لذت‌ها و پرخوری، یکی از مشکلات رو به رشد زندگی است. همه ما می‌دانیم باید غذاهای سالم بخوریم. بنابراین، چرا حتی بوی شیرینی شکلاتی کوچک نیز می‌تواند باعث شود که ما بهترین هدف خود را فراموش کنیم؟

پرخوری به چند دلیل رخ می‌دهد که البته، راه حل دارد.

خواب کافی نداشتن

از دست دادن وقت مناسب خواب، نه تنها شما را در یک منگی ذهنی قرار می‌دهد، بلکه مجموعه‌ای از تغییرات متابولیک واقعی را ایجاد می‌کند که ممکن است موجب افزایش وزن شود. کمبود چشم بسته، به دور کمر شما آسیب می‌رساند، زیرا بر دو هورمون مهم کنترل کننده اشتها و سیری، یعنی لپتین و گرلین، تأثیر می‌گذارد.

بر اساس تحقیقی که اخیرا انجام شده است، افرادی که فقط دو شب به مدت چهار ساعت بخوابند، کاهش ۱۸ درصدی لپتین (هورمونی که به مغز نشان می‌دهد بدن به اندازه کافی غذا خورده است) و افزایش ۲۸ درصدی گرلین (هورمونی که باعث گرسنگی می‌شود) را به دنبال خواهد داشت. بنابراین، با چیزی حدود ۲۴ درصد، اشتهای آن‌ها افزایش می‌یابد.

خواب کوتاه، همچنین می‌تواند متابولیسم گلوکز را مختل  و به مرور زمان، زمینه دیابت نوع ۲ را فراهم کند.

راه حل

وقتی ما خسته‌ایم، میل به خوراکی‌ خوردن داریم، به‌ویژه اگر قند یا کربوهیدرات زیادی داشته باشند. این موضوع ممکن است به این دلیل باشد که این غذاها به ما انرژی و احساس آرامش می‌دهند. (از آن‌جا که کمبود خواب، یک عامل استرس‌زا است)

برای برطرف کردن میل به غذاهای چاق کننده و حفظ انرژی مورد نیاز خود، به دنبال ترکیبی از کربوهیدرات‌های پیچیده و پروتئین باشید.

اگر احساس خستگی می‌کنید، به کربوهیدرات نیاز دارید؛ اما برای داشتن انرژی طولانی به دنبال کربوهیدرات‌های با فیبر بالا باشید. فیبر کندتر از قندهای ساده می‌سوزد و افزودن مقداری پروتئین باعث می‌شود که مدت بیشتری سیر شوید.

در وعده صبحانه، نان تست سبوس‌دار با سفیده تخم مرغ یا غلات پر فیبر با میوه و ماست میل کنید و برای تقویت بیشتر، ۱۰ دقیقه در روز قدم بزنید. شما همچنین می‌توانید در وهله اول با اولویت‌بندی یک خواب شبانه، از هوس‌های غیر قابل کنترل جلوگیری کنید.

۷ تا ۹ ساعت هنگام شب در یک اتاق مناسب را به خواب خود اختصاص دهید.             

استرس

استرس مداوم، باعث می‌شود بدن شما دوزهای بالا از هورمون‌ها مانند کورتیزول را تولید کند که به مرور زمان، اشتها را افزایش و شما را به‌سوی پرخوری، سوق می‌دهد. کورتیزول و انسولین، میل ما به سمت غذاهای پر چرب، پر قند یا پر نمک را تغییر می‌دهند.

راه حل

مطمئناً فشارهای واقعی می‌تواند شما را در حالت بی‌قراری قرار دهد، اما استفاده از فنون کاهش استرس در روزهای شلوغ شما واقعاً می‌تواند کمک کننده باشد. یوگا، مدیتیشن و تمرینات تنفس عمیق، ابزارهای قدرتمندی هستند که تنش را کنترل می‌کنند.

بر اساس تحقیقی که در مجله بین‌المللی چاقی و اختلالات متابولیک مرتبط منتشر شده است، ۲۰ دقیقه صرف آرامش پیش‌رونده ماهیچه‌ها کردن - آرامش گروه‌های عضلانی - استرس، اضطراب و کورتیزول را به میزان قابل توجه، کاهش می‌دهد.

ورزش نیز بسیار کمک‌کننده است. سعی کنید با آهنگ‌های مورد علاقه خود برقصید، در پارک بدوید، ورزش کنید یا یک پیاده‌روی ساده انجام دهید. وقتی احساس عصبانیت می‌کنید، عادت کنید به‌جای این‌که به‌سوی قفسه خوراکی‌ها بروید، به این کارها روی بیاورید. اگر احساس می‌کنید که استرس، شما را فرا گرفته است، با یک مشاور متخصص در مدیریت استرس، صحبت کنید.

غذاهای بسیار چرب خوردن

انسان در ابتدا علاقه زیادی به غذاهای چرب، شیرین و شور نداشت، زیرا زمانی که اجداد ما برای هر وعده غذایی غذا می‌جستند، غذاهای خوشمزه خوردن به معنای انرژی بیشتر و تقویت بقا بود.

بر اساس تحقیقات جدید منتشر شده در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم، در حقیقت هنگامی که غذاهای غنی از چربی می‌خورید، مغز شما نه تنها سیگنالی از رضایت بدن شما دریافت می‌کند، بلکه خاطرات طولانی‌ این تجربه را نیز شکل می‌دهد. چیزی که زمانی به انسان‌های اولیه کمک می‌کرد تا زنده بمانند، اکنون اندازه دور کمر ما را افزایش می‌دهد.

علاوه بر چالش کنترل پرخوری، صرف غذا می‌تواند هوس را برانگیزد. هوس‌ها بر اساس یادگیری‌ها و خاطرات گذشته و همچنین بینایی یا بوی غذا، زمان روز یا مکان است. شما در خیابان قدم می‌زنید و به فکر کیک‌های شکلاتی می‌افتید، زیرا قبلا در آن خیابان از آن‌ها خورده‌اید.

راه حل

در صورت روحیه خاص داشتن، در زمان خاص از روز یا در مکان خاص از خوردن غذای مورد علاقه خویش، خودداری کنید. این موضوع باعث می‌شود شما نتوانید بین این احساس یا مکان‌ها و آن درمان، پیوندی محرک ایجاد کنید؛ از آن‌جا که شکل و بوی غذاهای چرب و شیرین، وسوسه‌انگیز است، سعی کنید از جلوی نانوایی یا بستنی‌فروشی که نمی‌توانید در برابر آن مقاومت کنید، عبور نکنید.