سرویس سیاست مشرق- هسته سخت اصلاحات برای بازسازی شورش خیابانی خودش را آماده می کند، افرادی چون حجاریان و تاج‌زاده در لابه‌لای سخنان خود از «اعتراض کور در خیابان» به عنوان تنها راه حل بقا یاد کرده اند. در حالی اصلاح طلبان با بهانه هایی چون گرانی کالاهای اساسی و وضعیت بورس آدرس اعتراضات را می دهند که هنوز ۱۰۰ روز از آغاز کار دولت رئیسی نگذشته است و این دولت هنوز مشغول ارزیابی میزان خسارت‌ها و آورار های باقی مانده از دولت مطلوب اصلاح طلبان است.
بانیان وضع موجود به جای آنکه مسئولیت ۸ سال ناکارآمدی دولت روحانی را پذیرفته و برای بهبود وضعیت تلاش کنند؛ دست پیش را گرفته و به عنوان مدعی به صحنه آمده اند! در لابه‌لای اظهارات خلاف امنیت ملی اصلاح‌طلبان؛ افرادی وجود دارند که هنوز متوجه نشده‌اند عرصه امنیت ملی، شوخی و بازی نیست و نباید با هر اقدام غلطی، این عرصه را دستکاری کرد. این گروه تصور می‌کنند که در کشور هیچ قاعده و قانونی نیست و برای یادآوری رفتارهای قلدرانه در فتنه ۸۸، هرازگاهی با رفتارها و گفتارهای‌شان به دیگران می‌گویند که ما هنوز به دنبال آشوب خیابانی هستیم.
در همین رابطه، مسعود پزشکیان نماینده مجلس، در صفحه اینستاگرامی‌اش یادداشتی را منتشر کرده است که حال و هوای ذهنی اصلاح طلبان را به خوبی نشان می دهد. عضو ارشد ستاد انتخاباتی روحانی نوشته است که وقتی دولت مشکلات مردم را حل نکند؛ خاطرات تلخ دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ تکرار می شود. البته این نماینده اصلاح طلب توضیح نداده است که در هشت سال گذشته چرا دولت مطلوب ایشان قدمی در جهت بهبود اقتصاد و معیشت مردم برنداشته و با رفع مسئولیت از خود اعلام کرد که صبح جمعه از گران شدن بنزین با خبر شده است!
تمسخر مردم از سوی رئیس جمهور وقت باعث شد عصبانیت جامعه شده و فرصتی فراهم گردید که ۳ روز نظام درگیر برخورد با اوباش و داعشی ها در چند شهر گردد. باید پزشکیان به جای اظهارنظر درباره امکان تکرار حوادث آبان 98 باید توضیح دهد که وضع موجود بواسطه عملکرد اصلاح‌طلبان و دولت مورد حمایت آنان رخ داده است و حالا وقت پاسخگویی به افکار عمومی است، نه خط و نشان کشیدن!
دولت سیزدهم توانسته در عرض ۳ ماه بخشی از لایه های بی کفایتی را پاکسازی کرده و با سفر به شهرهای محروم کشور دستگیر مستضعفان باشد. اگر این نماینده پرادعای مجلس به خود زحمت داده و به مناطق محروم و خانه های کپری سر بزند از زبان بسیاری خواهد شنید که می گویند تازه بعد از سال ها طعم دولت‌داری را چشیده اند.