به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۷ را شاید بتوان خاص ترین و یکی از مهم ترین تمرین‌های نظامی کشور در چند دهه اخیر به حساب آورد. تمرین یگان‌های مختلف از یگان‌های کوچک پیاده نظام تا واحدهای موشکی و پهپادی در مدت چند روز عمدتا در منطقه عمومی جنوب کشور به اجرا در آمد و در جریان آن تاکتیک های مختلفی مورد آزمایش قرار گرفت.
یکی از بحث‌های مهم در خصوص رزمایش‌های موشکی در سال‌های اخیر، پاسخ به یک سوال جذاب است : موشکهای شلیک شده به کجا برخورد می‌کنند؟
بیشتر بخوانید:
برای پاسخ به این سوال باید به یک سری موارد خاص اشاره کرد. بحث اول این که موشک های بالستیک از ابتدای تولید، عمدتا سلاح های دقیقی محسوب نمی‌شدند و در خیلی از موارد به عنوان حامل سلاح‌های کشتار جمعی یا یک سلاح وحشت زا برای زدن اهدافی مثل شهرها استفاده شده اند. نمونه این رفتار را می توان در استفاده رژیم بعثی عراق از موشک های بالستیک سری اسکاد در سال‌های جنگ تحمیلی علیه ایران مشاهده کرد.
در جمهوری اسلامی ایران و با آغاز برنامه موشکی، در ابتدا بحث توسعه سامانه‌ها و رسیدن به بردهای مشخص آغاز شده و سپس و تقریبا از دهه ۸۰ شمسی بحث افزایش دقت در دستور کار قرار گرفت. استفاده از کلاهک های جدا شونده با طراحی آیرودینامیک‌تر تا توسعه ژیرسکوپ‌های مختلف از جمله نوع فیبر نوری از جمله تلاش‌های خاص و قابل توجه در کشور ما برای بدل کردن موشکهای بالستیک به یک سلاح دقیق بوده است.
در جریان استفاده‌های عملیاتی و رزمایش‌های سال‌های اخیر، تصاویر و مدارک غیر قابل انکاری از دقت موشکهای بالستیک ایرانی به نمایش درآمده است. در جریان رزمایش اخیر سپاه پاسداران تصاویر بسیار با کیفیتی از لحظات مربوط به اصابت سرهای جنگی به هدف مورد نظر که یک مدل از تاسیسات اتمی دیمونا بود منتشر شد که چنین ابتکار رسانه ای، جای تقدیر و تحسین ویژه دارد. در این تصاویر حداقل ۱۲ اصابت توسط موشکهای مختلف دیده می‌شود که به خاطر نوع موشکهای انتخاب شده، تمامی شلیک ها، دقیقا به هدف برخورد کرده اند.
در ادامه به این تصاویر و برخی نکات مهم در خصوص آنها خواهیم پرداخت.
لحظات اولیه پرتاب موشک در رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۷
کدام موشک‌ها در تمرین حضور داشتند؟
بر اساس اطلاعات منتشره در روزهای قبل، ۱۶ تیر موشک بالستیک شامل مدل‌های سجیل، عماد، قدر، دزفول، ذوالفقار و زلزال به سمت هدف پرتاب شدند. تا به این جا و بر اساس تصاویر مربوط وضعیت حداقل ۱۲ موشک، دقیقا مشخص شده است.
موشک سجیل به عنوان یکی از ارزشمندترین دارایی‌های کشور در حوزه بالستیک با سوخت جامد ، برد ۲ هزار کیلومتر و سرعت بالا به عنوان سلاحی شناخته می شود که در مدت کمتر از ۱۰ دقیقه از ایران به سرزمین های اشغالی می رسد.
اصابت سر جنگی اول - به زمان اولین اصابت که در بالای تصویر درج شده دقت کنید
اصابت سر جنگی دوم
اصابت سر جنگی سوم
موشک عماد تقریبا آخرین و جدیدترین محصول ایران در حوزه بالستیک‌های سوخت مایع است که به سر جنگی جدا شونده و بالک‌های کنترلی مجهز شده و سابقه هدف قرار دادن یک هدف شبیه‌سازی شده بر مبنای یک ناو هواپیمابر را نیز در کارنامه خود دارد. برد این موشک ۱۷۰۰ کیلومتر است.
اصابت سر جنگی چهارم
اصابت سر جنگی پنجم
اصابت سر جنگی ششم
اصابت سر جنگی هفتم
اصابت سر جنگی هشتم
موشک قدر در حقیقت یک جایگزین برای سری معروف شهاب ۳ به حساب می‌آید که همچنان از سوخت مایع بهره برده ولی از سر جنگی با طراحی متفاوت استفاده می کند. تصاویری از این رزمایش درباره موشک قدر به همراه توضیحات سردار حاجی زاده این احتمال را مطرح کرد که این موشک دارای یک توانایی خاص شده باشد.
اصابت سر جنگی نهم - به زاویه اصابت متفاوت از سمت چپ دقت کنید
اصابت سر جنگی دهم
اصابت سر جنگی یازدهم
بحث نصب سیستم های پیشران و دادن توانایی مانور به سر جنگی در مرحله نهایی حمله و در زمانی که از بدنه اصلی جدا شده یک قابلیت بسیار مهم برای مقابله با سیستم های دفاع موشکی است. نکته قابل توجهی که بر اساس تصاویر منتشره می‌توان فهمید این است که با وجود تقریبا پرتاب کل موشک‌ها از یک منطقه، حداقل ۴ عدد از سر های جنگی از سمت مخالف به طرف هدف شیرجه رفتند. این مسئله می تواند به قابلیت مورد نظر اشاره داشته باشد.
اصابت سر جنگی دوازدهم و آخر - به زمان اصابت سر جنگی آخر دقت کنید
از دیگر سامانه های به کار رفته در این رزمایش دو عضو جدید از خانواده پر افتخار فاتح ۱۱۰ بودند. یکی ذوالفقار با برد ۷۰۰ و دیگری دزفول با برد هزار کیلومتر که از سوخت جامد و سرهای جنگی جدا شونده بهره می برند. این موشک‌ها به دلیل بهره بردن از سوخت جامد ، اندازه تقریبا کوچک و سرعت نقل و انتقال بالا از جمله مهم ترین دارایی‌های موشکی کشور به حساب می آیند. و در نهایت راکت توپخانه ای زلزال که از جمله دارایی های قدیمی نیروهای مسلح به حساب می آید.
این راکت توپخانه ای با بردی در حدود ۲۰۰ کیلومتر برد داشته و البته در مدل اولیه بر خلاف نمونه های فعلی، از دقت پایینی برخوردار بود. این پرتابه بر اساس تجارب بدست آمده از پروژه افزایش دقت موشک های بالستیک امروزه به عنوان یک سلاح دقیق در اختیار یگان های توپخانه ای ارتش و سپاه قرار دارد.
با نگاه به تصاویر و برآورد از مساحت منطقه هدف و جایگاه برخورد هر موشک در یک باز تقریبا ۱۷ ثانیه ای از برخورد اولین سر جنگی تا آخرین سر جنگی می توان به این نتیجه رسید که سپاه دوباره تاکتیک معروف به MRSI را که اولین در رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۵ اجرا کرده بود را در اینجا مجددا مورد آزمایش قرار داده است.
این کار در رسته توپخانه صحرایی و معمولا با توپ های گلوله زنی کالیبر ۱۵۵ میلی متری تحت عنوان Multiple Rounds Simultaneous Impact یا با اختصار MRSI استفاده می شود که در طی آن یک توپ با شلیک چند گلوله به سمت یک نقطه در زاویه های مختلف لوله، زمان رسیدن گلوله ها به یک هدف را به گونه ای تنظیم می کند که گلوله ها در فاصله بسیار کم از یکدیگر و در زمانی نزدیک به هم منفجر شده و حداکثر خسارت را برای هدف ایجاد کنند.
در اینجا بایستی به این مسئله مهم نیز اشاره کرد که هدف شبیه سازی شده از مرکز اتمی دیمونا در داخل ایران شاهد ۱۲ اصابت موشکی بوده و طبق بررسی‌های صورت گرفته، ۴ تیر موشک بعدی برای هدف استراتژیک دیگری مورد استفاده قرار گرفته که اطلاعات آن در موقع مقتضی منتشر خواهد شد.
در نهایت باید به یک مسئله مهم اشاره کرد و آن هم این که در چند رزمایش اخیر سپاه ، خصوصا مورد آخر ، تصاویری با کیفیت بسیار بالا و زوایای مناسب منتشر شده و جای هر گونه شک و شبه در خصوص عملکرد موشک ها یا پهپادهای انتحاری و رزمی را از بین برده است. البته رصدی کوتاه در شبکه های اجتماعی نیز نشان دهنده این مسئله است که این تصاویر با کیفیت همان مقدار که در این سوی مرزها باعث خوشحالی دوستان شده، در آن سوی مرزها باعث سکوت معنادار و تحلیل هایی بر اساس تحسین قدرت دفاعی کشورمان در بین دشمنان شده است.
کار خوب و تلاش های شبانه روزی در مجموعه صنایع دفاعی و نیروی هوافضای سپاه پاسداران، مشخصا به کمک این حرکات رسانه ای و تصاویر با کیفیت، بسیار بهتر دیده شده و در عین حال در ارسال پیام قدرت و بازدارندگی به دشمنان نیز بسیار موثرتر عمل می‌کند.