به گزارش مشرق، «روزنامه کیهان» در ستون اخبار ویژه خود نوشت: این نشریه آمریکایی در یادداشتی می‌نویسد: برخلاف برخی ادعاها مبنی بر اینکه دولت بایدن، استراتژی‌ای برای خاورمیانه ندارد، دارای استراتژی در این زمینه است.

او و مشاورانش مشکلات منطقه‌ای، تلاقی آنها با منافع واشنگتن، منابع در دسترس آمریکا و هزینه‌های دنبال کردن انواع سیاست‌ها را بررسی کرده‌اند که نتیجه‌اش پراگماتیسم بی‌رحمانه است. جای تعجب نیست که چرا فعالان حقوق بشر از اوضاع گلایه دارند.

این عمل‌گرایی بی‌رحمانه شاید در سیاست‌های دولت بایدن در یمن واضح‌تر باشد. براساس اظهارات بایدن، یمن مکانی است که عملگرایی بی‌رحمانه بایدن در آن آشکار است. هنگامی که سنا به بسته تسلیحاتی 650 میلیون دلاری برای سعودی‌ها رای داد، خشم بسیاری در میان گروه‌های حقوق بشر و اعضای مترقی کنگره ایجاد شد. دولت گفت که این فروش در زمینه  سلاح‌های دفاعی بوده است، اما مخالفان این معامله شاکی بودند. آنها یک نکته را مطرح می‌کنند و می‌گویند: اینکه چه چیزی یک سلاح دفاعی است، اغلب به این بستگی دارد که این سؤال را از چه کسی بپرسید. 

حوثی‌ها می‌گویند که حملات موشکی و پهپادی آنها به خاک عربستان اقدامی در راستای دفاع از خود در برابر حملات سعودی‌ها است. سعودی‌ها که مسئول مصائب یمن به شمار می‌روند، مدعی هستند که حملات هوایی آنها در یمن نیز دفاعی است. این ابهام به عمل‌گرایی بی‌رحمانه بایدن کمک می‌کند. مهم اینکه، حتی منتقدان اصلی تلاش‌های جنگی عربستان سعودی مانند سناتور کریس مورفی به بسته تسلیحاتی رای دادند، زیرا آن‌طور که او ادعا کرد، تسلیحات ارسالی به عربستان سعودی به این کشور کمک می‌کند تا از خود دفاع کند. 

البته باید توجه داشت که قطع ارائه تسلیحات به سعودی‌ها نمی‌تواند جنگ یمن را متوقف کند. این اقدام ممکن است بعد از مدتی کار را سخت‌تر کند، اما درگیری یمن با اقدام کنگره پایان نخواهد یافت. سیاست دولت بایدن بر این واقعیت استوار است که تغییر سیاست‌های ریاض بسیار سخت است. 

از زمان قتل جمال خاشقچی، مداخله در یمن، افشای سایر موارد نقض حقوق بشر عربستان سعودی، انقلاب «شیل» در ایالات متحده، دیدگاه تحلیلگران سیاست خارجی واشنگتن و اعضای کنگره این است که فرصتی برای تغییر روابط آمریکا و عربستان وجود دارد. اینکه ریاض بیشتر از آنچه آمریکا به عربستان نیاز دارد، به واشنگتن محتاج است، اهرمی در اختیار ایالات متحده قرار می‌دهد. اما واقعیت این است که روابط ایالات متحده و عربستان سعودی پیچیده‌تر از اینها است. این دو کشور، هر یک برای چیزهای مختلف و اغلب در زمان‌های متفاوت به یکدیگر نیاز دارند.

درگیری در یمن وحشتناک است و با مداخله عربستان در سال 2015 بدتر شده است. با این حال، وقتی صحبت از عربستان سعودی به میان می‌آید، بایدن مسئله دیگری برای نگرانی دارد که با سیاست داخلی و منافع ملی خودش در هم تنیده است: جریان آزاد نفت و توانایی سعودی‌ها برای تأثیرگذاری بر قیمت آن و میزان پولی که آمریکایی در پمپ بنزین می‌پردازند. تحلیلگران درباره ثبات شبه‌جزیره عربستان و تهدیدات آبراه‌های استراتژیک مانند تنگه مندب و دریای سرخ ناشی از پیروزی حوثی‌ها، به‌ویژه با توجه به ارتباط آنها با ایران، ابراز نگرانی کرده‌اند. همه اینها مهم است، اما فروش تسلیحات در راستای نیاز به جلب کمک عربستان است. بایدن مایل است عربستان سعودی نفت بیشتری تولید کند، زیرا او به دلیل تورم و قیمت بالای گاز، به لحاظ سیاسی با مشکلات بسیاری مواجه است. 

هیچ‌چیز آموزنده یا قهرمانانه‌ای در مورد عمل‌گرایی بی‌رحمانه بایدن وجود ندارد، اما سیاست خارجی اغلب تصمیماتی است که از نظر اخلاقی خاکستری هستند.(!)