به گزارش مشرق، یک تیم بین المللی به سرپرستی دانشگاه لاوال کانادا، پروتئینی را کشف کرده اند که نقش بیولوژیکی کلیدی را در انگلی که عامل مالاریا است ایفا می‌کند. غیرفعال کردن این پروتئین رشد آزمایشگاهی پلاسمودیوم فالسیپاروم، خطرناک‌ترین نوع بیماری، را تا بیش از ۷۵ درصد کاهش می‌دهد.
«دیو ریچارد»، محقق در مرکز تحقیقاتی لاوال دانشگاه کبک کانادا، گفت: «این پیشرفت می‌تواند منجر به توسعه درمانی شود که عملکردی از انگل را هدف قرار می‌دهد که هیچ دارویی از مالاریا تاکنون این اقدام را انجام نداده است.»
پلاسمودیوم فالسیپاروم از طریق نیش پشه به انسان منتقل می‌شود. پس از آلوده شدن کبد میزبان، در خون به گردش در می‌آید، در داخل گلبول‌های قرمز پنهان می‌شود و در نتیجه از حملات سیستم ایمنی جلوگیری می‌کند. منبع غذایی اصلی این انگل هموگلوبین است، پروتئینی که اکسیژن را از گلبول‌های قرمز به بقیه بدن می‌رساند. انگل، هموگلوبین را در ساختارهایی به نام واکوئل گوارشی هضم می‌کند.
پروفسور ریچارد می‌گوید: «پروتئینی که ما کشف کردیم موسوم به PfPX۱، در انتقال هموگلوبین به این واکوئل های گوارشی نقش دارد. وقتی PfPX۱ را غیرفعال می‌کنیم، انگل را از منبع اصلی اسیدهای آمینه‌اش محروم می‌کنیم. این روش بر رشد و بقای آن تأثیر می‌گذارد.»
مالاریا همچنان در بسیاری از نقاط جهان از جمله کشورهای جنوب صحرای آفریقا شیوع دارد. در سال ۲۰۲۰، ۲۴۱ میلیون نفر به مالاریا مبتلا شدند و ۶۲۷ هزار نفر بر اثر آن جان خود را از دست دادند. این بیماری عمدتاً کودکان زیر پنج سال و زنان باردار را درگیر می‌کند.
اگرچه سازمان بهداشت جهانی اولین واکسن مالاریا را در سال گذشته به رسمیت شناخت، اما ریچارد معتقد است ادامه کاوش در راه‌های درمانی جدید ضروری است: «همانطور که در مورد کووید ۱۹ دیدیم، گونه‌های جدید می‌توانند همچنان ظاهر شوند و اثربخشی واکسن‌ها را تهدید کنند. سویه‌های مقاوم به آرتمیزینین، اصلی‌ترین داروی ضد انگل مورد استفاده علیه مالاریا، قبلاً در آسیای جنوب شرقی پدیدار شده‌اند. برای حفظ اثربخشی درمان و کاهش خطر ابتلاء به سویه‌های جدید مقاوم به دارو، ترکیب رویکردهای درمانی مهم است. کشف ما ممکن است نقشی در مبارزه با مالاریا داشته باشد.»