به گزارش مشرق، ۱۰ سال از آغاز ماجراجویی‌اش به عنوان سرمربی در سطح اول فوتبال جهان می‌گذرد؛ در این مدت حدود چهار سال بیکار بود و ۶ سال دیگر را در پنج کشور و ۶ تیم مختلف مربیگری کرد. ماحصل این دوران به اخراج‌های پی در پی وی منتج شد.
اخراج‌هایی که یکی پس از دیگری از راه رسیده و نشان دادند شغلِ ایتالیایی‌هایی چون ویتوریو پوتزو، هلنیو هررا(آرژانتینی‌الاصل)، آریگو ساکی، دینوزوف، فابیو کاپلو، جیووانی تراپاتونی، مارچلو لیپی، کارلو آنچلوتی، روبرتو مانچینی، آنتونیو کونته آنچنان مناسب آندره‌آ استراماچونی نیست؛ که اگر بود طی ۱۰ سال او را از اینترمیلان به الغرافه نمی‌کشاند.
در سال ۲۰۱۲ جانشین کلودیو رانیری شد و در قامت سرمربی موقت اینتر کارش را شروع کرد. پیروزی در دربی دلامدونینا و بردن یوونتوس در تورین باعث شد تا سرمربی دائم شود. با این حال همه چیز بد پیش رفت. کار به جایی رسید که اینتر در پایان فصل رتبه نهم را به خود اختصاص داد و بعد از ۱۵ سال از اروپا دور ماند. استراماچونی در نهایت اخراج شد.
در فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۴ هدایت اودینزه را به دست گرفت. تیمی که سیزدهم شده بود و می‌خواست با استرا به رتبه‌های بالاتر برسد اما در پایان فصل رده شانزدهمی حاصل شد. دلیلی برای ادامه همکاری و تمدید قرارداد وجود داشت و آندره‌آ از شهر اودین هم رفت.
اولین تجربه خارج از ایتالیا در یونان بود. حضور در تیم شناخته شدن پاناتینایکوس. از همان ابتدا همه چیز بد شروع شد. آنها مغلوب المپیاکوس شدند و در لیگ اروپا هم جز باخت چیزی عایدشان شد و در پنج هفته اول تنها یک امتیاز به دست آمد. شکست و حذف در جام حذفی منجر به اخراج زودهنگام مرد خوش‌پوش ایتالیایی شد.
بعد از یک فصل دوری، نوبت به جمهوری چک و شهر زیبای پراگ رسید تا میزبان آندره‌آ و خانواده‌اش باشد. حذف در جام حذفی، حذف در دور سوم پلی‌آف لیگ اروپا و نتایج ناامیدکننده در لیگ اروپا هیچ راهی جز اخراج، پیش روی مدیران اسپارتاپراگ قرار نداد. با این وجود استرا در یکی از بهترین ساختمان‌های پراگ به زندگی ادامه داد تا غرامتش را تا آخرین سِنت وصول کند.
اروپا دیگر جایی برای استراماچونی نبود. او به قاره آسیا آمد و اولین چالش استقلال بود. نتایج ابتدایی خوب بود اما تیمش به یک باره اوج گرفت و ارائه فوتبالی هجومی و تماشاگرپسندانه، صدرنشینی موقت در لیگ را برای آنها به ارمغان آورد. با این وجود مرد ایتالیایی در شب یکی از مهمترین بازی‌های تیمش به دلیل عدم دریافت حقوق بار سفر را بست و ایران را ترک کرد. تلاش‌ها برای برگرداندن او بی‌اثر ماند. استرا دیگر برنگشت تا با میانگین ۶۰ درصد پیروزی و ثبت بهترین آمار دوران مربیگری‌اش البته در زمانی کوتاه از جمع آبی‌ها جدا شود. استقلال تنها تیمی بود که استراماچونی را اخراج نکرد.
بازهم یک بیکاری نسبتا طولانی‌مدت و سپس حضور در فوتبال قطر و قبول هدایت تیم الغرافه. همه چیز خوب شروع شد اما هرچه جلوتر رفتیم باخت‌های عجیب پنج و ۶ گله از راه رسیدند. الغرافه که سهمیه آسیایی می‌خواست، در رده پنجم به کارش خاتمه داد و در جام‌های حذفی برگزار شده هم با باخت‌های سنگین در مراحل پایانی وداع تلخی را تجربه کرد.
و حالا لیگ قهرمانان آسیا. کسب پنج امتیاز از سه هفته نخست نتیجه خوبی بود اما باخت عجیب هشت بر ۲ مقابل شباب الاهلی، سنگین‌ترین باخت یک تیم قطری در لیگ قهرمانان آسیا را به ثبت رساند. استرا یک بار دیگر در آستانه اخراج قرار گرفته است و مشخص نیست ماجراجویی‌اش در قطر چه زمانی به اتمام می‌رسد.
برخی بر این باورند که حضور بلندمدت، ولو تا آخر فصل در استقلال هم باعث می‌شد تا بتوان بهتر عملکرد او را آزمود و سنجید. ۱۳ هفته در لیگ و ۲ بازی در جام حذفی، ملاک کاملا درستی برای ارزیابی استرا نبود. با این وجود اخراج و ناکامی در قطر می‌تواند بازارِ آسیا را هم از این سرمربی خوش‌تیپ و اقتصادی بگیرد و این اصلا خبر خوبی برای استراماچونیِ ۴۶ ساله نیست. مردی که به باختن عادت کرده است.