چند نفر از مادران و پدران اعتراض می‌کنند که اینجا جای سگ نیست، اما آن دو دختر نوجوان هیچ توجهی نمی‌کنند. اما تعداد اعتراضات زیاد می‌شود و آن‌ها محوطه بازی بچه‌ها را به سمت نیمکتی که آن طرف‌تر قرار دارد انتخاب می‌کنند و مشغول بازی با سگشان می‌شوند.

حدود نیم ساعت بعد به سمت آبخوری می‌روم تا دستم را بشورم. همان لحظه دختر نوجوان که سگش را بغل کرده به سمت آبخوری می‌رود و در حالی که اجازه می‌دهد سگش شیر آبخوری را بلیسد، دستش را گود می‌کند و به پوزه سگ نزدیک می‌کند. همه کودکانی که اطراف آبخوری هستند این صحنه را تماشا می‌کنند و برخی‌شان درکی از آلودگی‌ای که در آبخوری ایجاد شده، ندارند. من، اما اعتراض می‌کنم و به دختر نوجوان با لحن جدی می‌گویم: «اجازه نداری سگت را به آبخوری بیاوری، کودکان اینجا آب می‌خورند و مریض می‌شوند.» این دختر نوجوان هم با لحن تندی می‌گوید: «این سگ، بچه من است! مثل بچه‌های شما می‌تواند از آبخوری آب بخورد.» این را می‌گوید و از آنجا می‌رود.»

کاری از دستم برنمی‌آید جز اینکه نگهبان پارک را که در چند قدمی آنجا قرار دارد مطلع کنم و از او بخواهم آبخوری را تمیز کند. نگهبانی پارک قول تمیز کردن آبخوری را می‌دهد و درباره وجود سگ‌ها در پارک می‌گوید: «خیلی‌ها به ما اعتراض می‌کنند که چرا به این پارک سگ می‌آورند. اما مگر کاری از دست من برمی‌آید؟ ما هیچ اهرم فشاری برای مقابله با سگ گردانی نداریم.»

یکی از خانم‌های حاضر در صحنه نیز که نسبت به این مسئله معترض است در ادامه حرف‌های نگهبان پارک می‌گوید: «مدفوع سگ‌ها در پارک هم باکتری ایجاد می‌کند. اصلا نباید این سگ‌ها به محل بازی بچه‌هایمان بیایند. هر بار کودکم را به پارک می‌آورم نسبت به سلامتی او نگران می‌شوم که مبادا قبل از رفتن او به هر بخش از پارک، سگی آمده و ادرار یا مدفوع کرده باشد.»

در حالی که سگ‌گردانی در پارک‌ها غیرقانونی است، اما هر روزه تعدادی سگ در اکثر پارک‌های شهر دیده می‌شود. متاسفانه نه تنها حضور سگ‌ها موجب ترس بسیاری از کودکان و خانواده‌های آن‌ها می‌شود بلکه با مواردی، چون استفاده سگ‌ها از آبخوری پارک و ... سلامت شهروندان را به خطر انداخته است که باید فکری برای آن شود.

منبع: روزنامه جوان