به گزارش مشرق، هر سال میلیونها قطعه سنگ از فضا در اتمسفر زمین میسوزد که بسیاری از آنها برای مدت کوتاهی شعلهور میشوند و مانند «ستارههای تیرانداز» (shooting stars) به نظر میرسند اما چه تعدادی از این شهابسنگها دوام میآورند و به سطح زمین برخورد می کنند؟
سنگهای فضایی که روی زمین فرود میآیند به عنوان سنگ آسمانی یا شهاب سنگ (meteorites) شناخته میشوند. سنگهای بزرگی مانند آنچه که به احتمال زیاد ۶۶ میلیون سال پیش موجب پایان دادن به سلطه دایناسورها شده است، نادر هستند. بسیاری از سنگهایی که روی زمین سقوط میکنند، بسیار کوچک هستند و تعداد اندکی از آنها بعد از عبور از اتمسفر زمین سالم میمانند.
دانشمندان برآورد میکنند که کمتر از ۱۰ هزار شهاب سنگ در خشکی یا آبهای سیاره زمین برخورد میکنند که این در مقایسه با کره ماه که اتمسفر ندارد بسیار ناچیز است. هر روز سنگهای آسمانی با وزن حدود ۱۰ تا یک هزار تن به سطح کره ماه برخورد میکنند و در حدود ۳۳ هزار سنگ آسمانی در حد اندازه توپ پینگ پنگ هر سال با ماه برخورد میکند.
زمانی که شهابسنگها وارد اتمسفر زمین میشوند بر اثر گرما میسوزند و خطی نورانی در آسمان تشکیل میدهند. هزاران شهابسنگ سوزان هر روز بر فراز آسمان میسوزند که بسیاری از این موارد بر فراز اقیانوسها و مناطق غیر مسکونی روی میدهد و بسیاری از آنها بر اثر روشنایی روز دیده نمیشوند.
گونزالو تانکردی ستارهشناس در دانشگاه جمهوری در مونتهویدئو اروگوئه گفت: شمارش دقیق تعداد شهابسنگهایی که روی اقیانوسها فرود میآیند، امکانپذیر نیست اما ۲۹ درصد سطح زمین خشکی است و مناطق شهری که حدود ۵۵ درصد مردم در آنجا ساکن هستند در حدود ۴۴ صدم درصد خشکی زمین را تشکیل میدهد.
این ستارهشناس با بررسی درصد شهاب سنگهای فرود آمده در مناطق مسکونی و تخمین درصد آنها نسبت به کل مساحت زمین برآورد کرده است که در حدود ۶ هزار و ۱۰۰ شهاب سنگ هر سال در کل کره زمین و حدود هزار و ۸۰۰ در مناطق خشکی فرود میآید.