به گزارش مشرق، هند بزرگترین دموکراسی جهان است که بیش از ۹۰۰ میلیون رای دهنده را در آخرین انتخابات عمومی این کشور ثبت کرده است . مقر حزب بی جی پی به عنوان بزرگترین حزب سیاسی جهان در شهر دهلی نو قرار دارد.
این حزب پس از افزایش پنج برابری اعضایش در هشت سال گذشته، حالا بیش از ۱۷۰ میلیون عضو دارد که دست کم به لحاظ تعداد اعضا، با فاصله زیادی از حزب کمونیست چین(با ۹۶ میلیون عضو)، در جایگاه نخست جهان قرار دارد. به عبارت دیگر می توان گفت تنها تعداد انگشت شماری از کشورها جمعیت بیشتری از تعداد اعضای این حزب هندی دارند.
اعضای حزب کمونیست چین که به قدرت خود مشهور است (حدود ۹۶ میلیون) در مقایسه با این حزب کمرنگ است.
ظهور حزب بهاراتیا جاناتا، بحث برانگیز بوده است. یکی از دلایل اصلی موفقیت این حزب، توجه غیرقابل انکار آن به ملی گرایی هندو و تفکر «هندوتوا» است، فلسفه‌ای که هندوئیسم و هویت ملی هند در آن، کم و بیش مترادف هستند. این حزب به عدم مدارا و ایجاد تبعیض نسبت به اقلیت های مذهبی، به ویژه جامعه مسلمان هند که حدود ۱۴ درصد از جمعیت را تشکیل می دهد، متهم شده است.
از جمله انتقادها علیه این حزب، اظهارات اسلام ستیزانه برخی اعضای آن بوده است که در مواردی باعث جنجال و اعتراض گسترده مسلمانان جهان شده است. چند ماه پیش، نوپور شارما، سخنگوی حزب «بهاراتیا جاناتا» به‌دلیل توضیحات توهین‌آمیز خود درباره دین اسلام و حضرت محمد(ص) در یک مصاحبه تلویزیونی، از سمت خود برکنار شد.
همچنین ناوین جیندال کومار، رئیس امور رسانه‌ای حزب فوق در دهلی نو نیز به‌دلیل انتشار پیامی تحقیرآمیز درباره ارزش‌های مذهبی در توئیتر از این حزب اخراج شد.
با این وجود، عارن سین دبیرکل حزب بهاراتیا جاناتا با انتشار بیانیه‌ای در این رابطه ادعا کرد که این حزب تحقیر و توهین به هر دینی را قبول نمی‌کند و برای تمام ادیان احترام قائل است.
بی جی پی، با اکثریت آرا در پارلمان ملی هند در سال ۲۰۱۴ به قدرت رسید و سهم خود را از کرسی ها در آخرین انتخابات عمومی در سال ۲۰۱۹ افزایش داد. این حزب همچنین گروهی از ایالت های هند را، چه به صورت مستقیم و چه در ائتلاف با احزاب دیگر، اداره می کند و به ویژه در کمربند پرجمعیت هندی زبان شمال هند موفق بوده است.
رهبر این حزب، نخست وزیر هند نارندرا مودی، به عنوان یکی از شناخته شده ترین سیاستمدار هندی است.
محبوبیت مودی و سیاست تهاجمی هندوهای طرفدار حزب او، از دارایی های انتخاباتی بسیار مهم بوده است اما «نالین مهتا»، دانشمند سیاسی و روزنامه نگار، در کتاب جدید خود به نام حزب بهاراتیا جاناتای جدید، استدلال می کند که موفقیت انتخاباتی این حزب بسیار عمیق تر است. بی جی پی، زمانی به عنوان حزبی برای رای دهندگان طبقات بالای شهری در نظر گرفته می شد اما اکنون توانسته است جذابیت خود را برای طبقات فرودست و سایر گروه های اجتماعی در سطح روستایی گسترش دهد.
مهتا می‌گوید: بی جی پی، به موردپسندترین حزب از نظر اجتماعی در شمال هند تبدیل شده است. پیروزی‌های این حزب، به ویژه در کرسی‌هایی بوده است که برای دالیت‌ها (که پایین ترین رده اجتماعی هند به حساب می آیند) و جمعیت قبیله‌ای (یا بومی) اختصاص یافته است. از طریق استراتژی ادغام و اکتساب، بهاراتیا جاناتا، از نظر سیاسی به مناطق جدیدتر از نظر جغرافیایی مانند شمال شرق هند گسترش یافته است، جایی که رای دهندگان مسیحی قابل توجه هستند و در برخی ایالت ها اکثریت را تشکیل می دهند.
برای دستیابی به این هدف، بی جی پی، از مقامات حزبی و نامزدهای محلی از طیفی از پیشینه‌های اجتماعی، از جمله زنان را استخدام کرد. همچنین از برنامه های رفاهی، متمرکز بر مسکن، بهداشت و تامین گاز خانگی برای ایجاد یک طبقه جدید رای گیری به نام «لبهارتیس» و هدف قرار دادن رای دهندگان زن استفاده کرده است.
مهتا می گوید: آنها واقعاً زمین بازی را تغییر داده اند و این یکی از دلایلی است که زنان بیشتر، به ویژه در مناطق روستایی، به آنها رأی می دهند.
دکتر«ویجی ساهاسرابوده»، معاون سابق ملی رئیس حزب، ادعا می کند که همه اعضا این فرصت را دارند که در صفوف حزب به جایگاه های بالا برسند. او می‌گوید: در بی جی پی، بر خلاف بسیاری از احزاب دیگر، هر یک از داوطلبان ما می توانند به بالاترین موقعیت در آن برسند.
بی جی پی ادعا می کند که ملت را در اولویت قرار داده است و ناسیونالیسم ارزش اصلی آن است، به طور طبیعی، پیوستن به این حزب،همواره یک پیشنهاد جذاب برای افراد است.
هند در طول دهه گذشته دستخوش یک انقلاب دیجیتالی شد که با داده های بسیار ارزان تلفن همراه تسهیل شده است. بی جی پی، به شکل ماهرانه ای از این ابزار برای استخدام اعضای جدید، نظارت بر اقدامات، بسیج حمایت رأی دهندگان و حمله به مخالفان سیاسی استفاده کرده است.
مهتا استدلال می کند که استفاده پیچیده آنها از فناوری دیجیتال، به ویژه شبکه های اجتماعی، اصلی ترین هسته برنامه هایی است که آن را به بزرگترین حزب سیاسی جهان تبدیل کرد.
او می‌نویسد: بهره‌گیری از فناوری دیجیتال به رهبران احزاب این توانایی را داد تا یک کمپین در مقیاس بزرگ را سازماندهی کنند، به گونه ای که قبلاً امکان‌پذیر نبود.
سالواتور بابونز، جامعه شناس سیاسی دانشگاه سیدنی، که در مورد دموکراسی هند تحقیق می کند، می گوید که بی جی پی توانسته است ارتباطات عمیق فرهنگی با جامعه هند را با استراتژی های سیاسی علمی معاصر ترکیب کند.
افزایش اعضا در این حزب، نتیجه دو اقدام گسترده عضویت در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۹ بود که دومی با یک کمپین در سطح روستاها برای کاشت درخت ترکیب شد.
ادعاهایی وجود دارد که داده‌های عضویت در این حزب اغراق‌آمیز است، اما مهتا خاطرنشان می‌کند که حتی اگر یک سوم اعضای این حزب گذرا باشند، حزب هنوز ۲۰ درصد از حزب کمونیست چین بزرگ‌تر خواهد بود.
بی جی پی، با وجود تعداد زیادی از احزاب سیاسی جایگزین، به تعداد اعضای چشمگیر خود دست یافته است، هند بزرگترین دموکراسی جهان است که بیش از ۹۰۰ میلیون رای دهنده را در آخرین انتخابات عمومی این کشور ثبت کرده است.
بی جی پی، در سال ۱۹۸۰ تأسیس شد و در طول دهه ۱۹۹۰ قدرت انتخاباتی پیدا کرد. اولین نخست وزیر این حزب، آتال بیهاری واجپایی، برخی از دولت های ائتلافی را بین سال های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۴ رهبری کرد. با پیروزی مودی در انتخابات سال ۲۰۱۴، بی جی پی، اولین حزبی بود که در ۳۰ سال گذشته اکثریت پارلمانی ملی را به دست آورد.
دولت مودی چندین تغییر اقتصادی مهم از جمله مالیات بر کالاها و خدمات (GST) ایجاد کرده است که شبکه چندپاره مالیات های غیرمستقیم هند را ساده کرده است، اگرچه برخی از سرعت آهسته اصلاحات اساسی ناامید شده اند. در میان روابط آشفته با چین، مودی به دنبال تعمیق روابط با ایالات متحده و سایر کشورهای هند و اقیانوس آرام از جمله استرالیا بوده است اما شاخص های بین المللی نشان می دهد که سلامت دموکراسی هند از زمان روی کار آمدن بی چی پی در سال ۲۰۱۴ رو به کاهش بوده است.
گزارش سال ۲۰۲۲ آزادی در جهان که توسط اندیشکده Freedom House که توسط دولت آمریکا تأمین می شود، ادعا می کند که آزادی در هند در دهه گذشته کاهش یافته است.
در این بیانیه آمده است: در حالی که هند یک دموکراسی چند حزبی است، دولت به رهبری نخست وزیر نارندرا مودی و حزب ملی گرای هندو بهاراتیا جاناتا، ریاست سیاست های تبعیض آمیز و افزایش آزار و اذیت بر جمعیت مسلمان را بر عهده داشته است.
هند بیش از ۱۰۰ هزار روزنامه (از جمله ۳۶ هزار هفته نامه) و بیش از ۳۵۰ کانال خبری تلویزیونی دارد اما آخرین شاخص آزادی مطبوعات جهان که توسط سازمان دیده بان رسانه گزارشگران بدون مرز تهیه شده است نشان می دهد که رتبه آزادی مطبوعات هند در سال ۲۰۲۲ کاهش یافته است. این گزارش به خشونت گسترده علیه روزنامه نگاران، افزایش حزبی شدن رسانه ها و تمرکز مالکیت رسانه به عنوان دلایل کاهش اشاره می کند البته آنوراگ تاکور، وزیر اطلاع رسانی و پخش هند، این موضوع را رد کرد.