به گزارش مشرق، بیش از یک قرن پس از سوزاندن منطقه «گرینوود» در «تولسا»، این شهر یک گام دیگر به شناسایی قربانیان نزدیکتر شد.
به گزارش «نیویورک تایمز»، مقامات در تولسا، ایالت اوکلاهما، به تازگی یک «پیشرفت علمی بزرگ» را در جستوجوی قبر افرادی که در کشتار نژادپرستانه «تولسا» در سال ۱۹۲۱ کشته شده بودند، اعلام کردند.
محققان گفتند که شش مجموعه از بقایای نبش قبر شده را به دست آوردهاند که قابل ردیابی به اقوام زنده است.
شهردار «تولسا»، میگوید: در هر مرحله از جستوجو، هدف اصلی شهر شناسایی قربانیان مفقود شده و پیوستن اجساد آنها به خانوادههایشان بوده است.
وی در یک کنفرانس خبری گفت که تجزیه و تحلیل مشخصات تبارشناسی ژنتیکی، و پیوندهای احتمالی به ۱۹ نام خانوادگی، گامی مهم در این فرآیند است.
در سال ۲۰۲۰، نزدیک به یک قرن پس از آنکه گروهی از تولسانهای سفیدپوست در حمله به «گرینوود»، محلهای عمدتا سیاهپوست، ۳۰۰ نفر را به قتل رساندند، این شهر شروع به حفاری بخشی از گورستان اوکلون در شرق شهر، در پی کشف شواهدی از یک گور جمعی احتمالی کرد.
موضوع کشتار نژادی تولسا
کشتار نژادی تولسا، مانند بسیاری از اپیزودهای خشونت نژادی، با یک اتهام نادرست آغاز شد؛ در ۳۱ می ۱۹۲۱، یک گروه اوباش سفیدپوست بیرون دادگاهی که در آن مرد سیاهپوست جوانی در بازداشت بود، به اتهام حمله به یک زن جوان سفیدپوست که آسانسور یک داروخانه را اداره میکرد، تجمع کردند.
در نهایت گروهی از مردان سفیدپوست با گروهی از سیاهپوستان در یک پاسگاه پلیس گرد هم آمدند و تیراندازی و درگیری آغاز شد.
حمله سفیدپوستان به منطقه «گرین وود»
اوباش سفید پوست در نهایت به «گرین وود»، یک جامعه خودکفا و ثروتمند معروف به «بلک والاستریت»، فرود آمدند و با کمک گارد ملی، آن را به آتش کشیدند.
قتل عام نژادپرستانه و تلاش برای حذف آن از تاریخ
تعداد کشته شدگان این قتل عام دسته جمعی ممکن است به ۳۰۰ نفر رسیده باشد که آن را به یکی از بدترین خشونتهای نژادی در تاریخ آمریکا تبدیل کرده است؛ صدها نفر دیگر مجروح شدند و حدود ۸ هزار نفر یا بیشتر بی خانمان شدند.
پس از این کشتار، مسئولان برای پاک کردن آن از پرونده تاریخی شهر «تولسا» تلاش کردند؛ قربانیان در گورهای بی نشان دفن شدند و سوابق پلیس ناپدید شد.
این شهر تا اواخر دهه ۱۹۹۰ شروع به دست و پنجه نرم کردن با میراث این قتل عام نکرد تا زمانی که کمیسیونی برای بررسی آن ایجاد و منجر به ارائه گزارشی در سال ۲۰۰۱ شد.
شهردار «تولسا» در مصاحبه اخیر خود، گفت که «این نسل از تولسانها تلاش میکنند کاری را انجام دهند که باید ۱۰۰ سال پیش انجام میشد.
عدم پاسخگویی
هیچ کس هرگز در قبال این قتلها یا ویرانیها پاسخگو نبود، اگرچه یک قاضی سال گذشته حکم داد که سه نفر از بازماندگان قتل عام میتوانند بخشی از شکایت را برای جبران خسارت ادامه دهند.
«برندا نیلز-آلفورد»، از نوادگان قربانیان این قتل عام و عضو کمیته نظارت عمومی تحقیق در قبرها در سال ۱۹۲۱، در کنفرانسی خبری ، گفت که شناسایی بقایای این اجساد «حس عدالت و شفا را برای جامعه ما به ارمغان خواهد آورد.»