به گزارش مشرق، در روزهای اخیر موضوع فعال شدن سامانه دفاع موشکی فلاخن داوود برای مقابله با موشک‌های مقاومت فلسطین در جریان جنگ پنج روزه علیه غزه، سوالات و ابهامات فراوانی را مطرح کرده است.
رژیم صهیونیستی برای مقابله به حملات راکتی و موشکی مقاومت فلسطین، همواره از سامانه دفاع موشکی «گنبد آهنین» استفاده می‌کند، سامانه‌ای که به ادعای صهیونیست‌ها تاکنون توانایی فوق‌العاده‌ای در تقابل با عملیات موشکی مقاومت از غزه داشته است.
اما فعال شدن سامانه موشکی فلاخن داوود برای نخستین بار در تاریخ تقابل‌های نظامی میان ارتش رژیم صهیونیستی و نوار غزه، نگاه کارشناسان نظامی منطقه را به خود جلب نموده است. ارتش رژیم صهیونیستی در جریان جنگ پنج روزه اخیر اعلام کرد که در تقابل با یک فروند موشک پرتاب‌شده از غزه به سوی تل‌آویو، سامانه موشکی فلاخن داوود را فعال کرده است.
این برای نخستین بار است که از زمان عملیاتی شدن فلاخن داوود در سال ۲۰۱۷ از سوی ارتش رژیم صهیونیستی، این سامانه موشکی در تقابل با مقاومت فلسطین مورد استفاده قرار می‌گیرد. رژیم صهیونیستی همواره طی ۱۲ سال اخیر در تقابل با حملات موشکی و راکتی مقاومت فلسطین از نوارغزه، از سامانه گنبد آهنین استفاده کرده بود. در این گزارش در نظر داریم با برشمردن ویژگی‌های سامانه دفاع موشکی فلاخن داوود، علت فعال‌سازی آن در تقابل موشکی اخیر با غزه را مورد بررسی قرار دهیم.
آشنایی با سامانه‌های دفاع موشکی رژیم صهیونیستی
سامانه موشکی فلاخن داوود که عصای سحرآمیز نیز خوانده می‌شود، یکی از چهار سامانه موشکی است که رژیم صهیونیستی برای حفظ امنیت حریم هوایی خود از آنها استفاده می‌کند. سامانه موشکی گنبد آهنین در راستای مقابله با موشک‌های کوتاه برد تا نهایتاً ۷۰ کیلومتر برد مفید مورد استفاده قرار می‌گیرد. سامانه‌های موشکی آرو ۲ و آرو ۳ (پیکان ۲ و ۳) نیز از سوی ارتش رژیم صهیونیستی برای مقابله با موشک‌های دوربرد، بالستیک و قاره‌پیما همچنین جنگنده‌های پیشرفته مورد استفاده قرار می‌گیرد، تهدیداتی که شامل مناطق پیرامونی رژیم صهیونیستی نمی‌شود و بیشتر به دلیل نگرانی از تهدید حمله ایران وارد فاز عملیاتی شده‌اند.
برای پوشش دادن شکاف میان سامانه موشکی گنبد آهنین و آرو، رژیم صهیونیستی از سال ۲۰۱۷ سامانه دفاع موشکی فلاخن داوود (عصای سحرآمیز) را وارد فاز عملیاتی کرد. این سامانه موشکی برای مقابله با تهدیدات موشکی میان‌برد و دوربرد علیه رژیم صهیونیستی که برد مفیدی میان ۷۰ تا ۲۷۰ کیلومتر دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع سامانه موشکی فلاخن داوود سیستمی پیشرفته محسوب می‌شود که معمولاً برای مقابله با موشک‌های کروز دارای فناوری نوین یا پهپادهای پیشرفته مورد استفاده قرار می‌گیرد، نه لزوماً برای مقابله با موشک‌هایی که از فناوری‌های پایین‌تری برخوردار هستند.
فناوری آمریکایی با برند توراتی!
سامانه گنبد آهنین از سوی شرکت صنایع نظامی رژیم صهیونیستی موسوم به رافائل با مشارکت شرکت آمریکایی ریتون (Raytheon) تولید می‌شود. در واقع فناوری این موشک آمریکایی است که نامی توراتی برای آن انتخاب شده است. این سامانه موشکی از جمله سامانه‌های تسلیحاتی است که با حمایت‌های نظامی سنگین و سالانه آمریکا از رژیم صهیونیستی، تولید شده و در واقع با تولید آن جایگزین سامانه‌های موشکی هاوک و پاتریوت آمریکا شد.
رژیم صهیونیستی با انتخاب نامی توراتی برای این سامانه تلاش‌هایی در زمینه کسب درآمدهای تسلیحاتی از آن نیز داشته اما در مجموع می‌توان گفت که این سامانه از لحاظ فناوری کاملاً آمریکایی محسوب می‌شود.
موشک‌های یک میلیون دلاری!
اگر بخواهیم سامانه موشکی فلاخن داوود را با سامانه گنبد آهنین مقایسه کنیم، به تفاوت‌های مهمی میان آنها می‌رسیم. سامانه گنبد آهنین به راحتی قابل حمل و انتقال است اما سامانه فلاخن داوود ثابت و غیرقابل جابجایی است، این سامانه همانند سامانه آرو دارای پایه‌هایی است که به زمین متصل می‌شوند.
ارزش موشک‌های سامانه گنبد آهنین از ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار دلار برآورد می‌شود اما موشک‌های سامانه فلاخن داوود دستکم یک میلیون دلار هزینه روی دست ارتش رژیم صهیونیستی می‌گذارد که تقریباً ۱۰ برابر بیشتر از هر موشک گنبد آهنین است.
دلیل این تفاوت هزینه ساخت موشک‌های این دو سامانه نیز این است که موشک‌های سامانه فلاخن داوود دارای رادارهای سه‌بعدی هستند که قدرت مانور بالایی در تعقیب موشک‌های دشمن دارند. این موشک‌ها بر خلاف موشک‌های سامانه گنبد آهنین دارای سیستم هدایت‌شونده تا زمان اصابت به هدف هستند، امری که تفاوت ارزش آن با موشک‌های تقریباً ابتدایی گنبد آهنین را توجیه میسازد.
دو سناریوی اصلی
از زمان آغاز روند عملیاتی شدن سامانه دفاع موشکی فلاخن داوود (عصای سحرآمیز) در سال ۲۰۱۷ این سامانه موشکی تنها یک بار به صورت عملیاتی مورد استفاده قرار گرفته که آن هم شکست خورده بوده است.
در سال ۲۰۱۸ در جریان حملات جنگنده‌های ارتش رژیم صهیونیستی علیه سوریه، سامانه‌های دفاعی سوریه موشک‌هایی را به سوی جنگنده‌های صهیونیستی پرتاب کردند که یکی از آنها وارد اراضی اشغالی شد. در آن زمان رسانه‌های عبری اذعان کردند که موشک پرتاب شده از سامانه فلاخن داوود در رهگیری و انهدام موشک سوری، ناموفق بود.
براین اساس، به نظر می‌رسد فعال سازی این سامانه دفاع موشکی در برهه کنونی به دو دلیل رخ داده است؛ نخست اینکه موشکی از سوی مقاومت فلسطین پرتاب شده که بالای ۷۰ کیلومتر برد داشته است. بر همین مبنا ارتش رژیم صهیونیستی برای مقابله با این موشک که به سوی تل‌آویو پرتاب شده، مجبور به استفاده از سامانه فلاخن داوود شده اند. و دوم اینکه ارتش رژیم صهیونیستی پس از مشاهده ناکارآمدی این سامانه در سال ۲۰۱۸ تصمیم گرفته در راستای آمادگی برای جنگی از جبهه‌های متعدد علیه اسرائیل به طور عامدانه این سامانه را فعال سازد تا از این مساله مطمئن شود که این سامانه به درستی و بدون خطا کار می‌کند.
«محمد منصور» کارشناس امور نظامی هم در این باره به المیادین گفت: استفاده رژیم صهیونیستی از سامانه فلاخن داوود می‌تواند به این دلیل باشد که رژیم صهیونیستی برای مقابله با تهدید موشک‌های «بدر ۳» و «براق ۸۵» متعلق به گردان‌های قدس (شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی) که برد آنها به بیش از ۷۰ کیلومتر یعنی بالاتر از توانایی گنبد آهنین می‌رسد و شهر تل‌آویو و اطراف آن را در معرض خطر قرار می‌دهد، اقدام به فعال سازی فلاخن داوود کرده است. به ویژه اینکه صهیونیست‌ها اذعان کردند که سامانه گنبد آهنین در رهگیری موشک‌هایی که به تل‌آویو رسیدند، ناموفق عمل کرده است.
بهره سخن
با توجه به رخدادهایی که در بالا ذکر شد به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی در شرایط کنونی با نگرانی‌های خاصی از دو جبهه مواجه است. نخست اینکه در آینده نزدیک با حملات موشکی سنگین از اطراف خود مواجه شود که دیگر سامانه گنبد آهنین توان تقابل با آن را نداشته باشد. دومین نگرانی صهیونیست‌ها هم از این مساله است که در صورت آغاز چنین حملاتی با موشک‌های میان‌برد و دوربرد (میان ۷۰ تا ۲۷۰ کیلومتر) آیا سامانه فلاخن داوود توانایی مقابله با آن را دارد.
بررسی رخدادهای سال‌های اخیر از زمان فعال‌سازی این سامانه، حامل پیام‌های مثبتی برای صهیونیست‌ها نیست. در واقع به نظر می‌رسد این عصا آن قدر که نام سحرآمیز هم برایش انتخاب شده، دارای سحر و جادوی خاصی نیست و ناکارآمدی احتمالی آن در برابر حملات موشکی مقاومت، سرویس‌های نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی را دچار نگرانی‌های جدی ساخته است.