به گزارش مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت:
یکم. آمار مرگومیر مشروبات الکلی تقلبی به ۲۸نفر رسید. واقعا دردناک است و تألمبرانگیز؛ هم برای کسانی که جان خود را از دست دادند و هم غیبت دستگاههای نظارتی در فرایند توزیع متانول و شکلگیری دلالی مرگ.
اما از این بدتر، استدلال جماعت سادهدلی است که میگویند چرا باید یک امر حرام، جرمانگاری شود و همین امر موجب ترس از مجازات و شکلگیری مشروبات تقلبی شود؟
جدیجدی این عزیزان فکر میکنند اگر الکل سالم به دست مصرفکننده برسد، برای سلامتیشان مفید است؛ مثل اینکه کسی بگوید مصرف مواد مخدر را آزاد کنید تا مثلا شیشه تقلبی دست خریدار نرسد و باعث صدمه نشود.
جهت اطلاع، به قاعده آزادی مسکرات، تنها در آمریکا طی یک سال ۹۵هزار نفر تلف شدهاند و جالب اینکه بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی به سمت محدودسازی مصرف الکل رفتهاند.
بعد این تحلیلهای کج و معوج داخلی جالب نیست؟
دوم. صدمه دیدن فرد، درون حکمت حرام شرعی است و البته این هست و همین نیست. حرام شرعی نهتنها به فرد صدمه میزند بلکه در امور اجتماعی به جامعه نیز لطمه وارد میکند.
یکی از دلایل حرمت برهنگی و کشف حجاب همین است. برخی متوجه نیستند که کشف حجاب تنها به ضرر فرد نیست بلکه به یک جامعه صدمه میزند و به همین دلیل است که قانون، مانع کشف حجاب میشود. ممنوعیت قانونی صرفا برای باحجاب کردن بیحجاب نیست و هدف اصلی صیانت از سلامت روانی جامعه است.
چند روز پیش در شبکههای اجتماعی، یک خانم بیحجاب به عورتنمایی یک آقا در خیابان اعتراض کرده و احساس ناامنی و بلکه توهین کرده بود. حال سؤال این است که با کدام استدلال، برهنگی زن عین آزادی است و برهنگی مرد ضدآزادی؟
فارغ از دستور دین و قانون که آن هم منطق عقلایی روشن دارد، کشف حجاب و برهنگی از حیث یک جامعه دمکراتیک و مردمسالار نیز تعرض به حقوق شهروندی است؛ به همین دلیل است که همه جای دنیا برای پوشش، حد و مرز قائلند و تفاوتها بر سر فرهنگ و عرف جوامع است.