سرویس سیاست مشرق- در دو روز گذشته رسانه‌های ضدانقلاب با تکرار یک خط عمیاتی تکراری ادعا کرده‌اند که نرگس محمدی برنده جایزه صلح نوبل اعتصاب غذا کرده است. دو بنیاد صهیونیستی اولاف پالمه و نیز کمیته نوبل نروژ نیز در دو نامه مجزا که در اختیار بی‌بی‌سی فارسی قرار گرفته روی همین ادعا مانور رسانه‌ای کرده و از دولت ایران خواسته‌اند تا فورا برای نجات جان نرگس محمدی اقدام کند.
تقی رحمانی همسر سابق نرگس محمدی نیز که در یکی از آپارتمان‌های متعلق به منافقین در پاریس ساکن است با گفتگوهای پی‌درپی با رسانه‌های فارسی زبان ضدایرانی روی این خبر صحه گذاشته و حتی در ادعایی بزرگتر اعلام کرده است که برخی دیگر از زنانی که پرونده امنیتی داشته و اکنون در زندان اوین در حال طی کردن محکومیت خود هستند نیز با نرگس محمدی در این اعتصاب غذا همراه هستند، تقی رحمانی گفته بود که افرادی چون بهاره هدایت با نرگس محمدی در این اعتصاب غذا مشارکت دارند!
اما واقعیات چیست و چه میزان روی این دست اخبار سفارشی در میانه جنگ در غزه می‌توان حساب کرد؟ شایعه، دروغ، بزرگنمایی و عملیات روانی، روندی است که رسانه های بیگانه برای افزایش فشارهای حقوق بشری و شدت دادن تحریم ها علیه مردم استفاده می‌کنند. یکی از بسترهایی که این رسانه برای عملیات‌های خود انتخاب کرده اند، زندان‌هاست. زندان‌ها از این جهت که دسترسی سریعی به زندانیان و افرادی که درباره آنها ادعا میشود وجود ندارد و به دلیل نگرش منفی نسبت به محیط زندان (محل ندامت بزهکاران) وجود دارد، میتواند بستر مناسبی برای دروغ هایی باشد که هرچه بزرگتر هم باشند میتواند توجه بیشتری را جلب نماید.
خبر اعتصاب غذای نرگس محمدی نیز از همین دست اخباری است که خیلی زود منشا آن مشخص شده است، مهدی قلیان در یک استوری اینستاگرامی پشت‌پرده این اعتصاب غذا را برملا ساخته و گفته است که خواهرش سپیده قلیان و افرادی چون بهاره هدایت و زهرا توحیدی نه تنها در اعتصاب نیستند بلکه با پروژه جدید نرگس محمدی نیز همکاری نداشته‌اند.
البته این بار اول نیست که نرگس محمدی با بیان چنین ادعاهایی سعی دارد فضاسازی رسانه‌ای کند، محمدی سه سال قبل نیز ادعا کرد که بیمار است و در زندان اعتصاب غذا کرده است، تصاویر منتشر شده از او پس از آزادی این دروغ را برملا ساخت!
مازیار خسروی رونامه‌نگار اصلاح‌طلب پیش از این درباره این دست اقدامات دروغین از سوی برخی محکومان امنیتی نوشته است:
دو هفته پیش برای تهیه گزارش از تجمع بخاطر وضعیت سلامتی حسین رونقی به بیمارستان دی رفته بودم که به همراه همکارم بازداشت شدیم. روایت اتفاقات تلخی که پیش و در حین بازداشت شاهد بودم و بر من گذشت را به زمان دیگری موکول کرده‌ام. اکنون اما گفتن چند نکته را ضروری می‌دانم. آنچه موجب شد احساسات و افکار عمومی نسبت به وضعیت حسین رونقی حساس و تحریک شود، خبرهای ناگواری بود که از وضعیت جسمی و سلامتی او منتشر می‌شد. خبرهایی مانند: لِه و خُرد شدن استخوان هر دو پا، از کار افتادن اندام‌های داخلی بخاطر اعتصاب غذای طولانی مدت و…
در آن روزها رسانه‌های ضدانقلاب با انتشار اخبار جهت‌دار مدعی شده بودند که حسین رونقی در زندان پای خود را از دست داده و در اعتصاب غذا است، یکی از هم‌بندی‌های این شخص پس از آزادی فاش کرد که او در طول اعتصاب غذا شیره و ارده می‌خورده است!
برخی معتقدند که نرگس محمدی به دلیل کم‌رنگ کردن اقدامات ضدحقوق‌بشری صهیونیست‌ها در غزه با هدایت شیرین عبادی از خارج از کشور طرح اعتصاب غذا را راه‌انداخته تا فضای داخلی را تحت‌تاثیر قرار بدهد، برنده صلح نوبل به دلیل گرفتن جایزه از دست رژیم صهیونیستی حاضر به محکومیت علنی جنایات آنها نیست!