به گزارش مشرق، بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی، مهاجرت داوطلبانه آوارگان غزه به کشورهای سراسر جهان را راه حل صحیح بشردوستانه برای آنها دانست.
اسموتریچ در واکنش به یادداشت رام بن باراک و دنی دانون، اعضای کنست در وال استریت ژورنال، که در آن آنها طرح مهاجرت داوطلبانه برای آوارگان غزه را پیشنهاد کرده بودند، گفت: این راه حل صحیح بشردوستانه برای ساکنان غزه و کل منطقه پس از ۷۵ سال آوارگی، فقر و خطرهاست.
وی با بیان اینکه سلولی با وسعت کوچکی مانند نوار غزه، بدون منابع طبیعی و منابع معیشتی مستقل، با این تراکم بالای جمعیت برای مدت طولانی فرصت وجود مستقل اقتصادی و سیاسی را ندارد، مدعی شد: تشکیلات خودگردان فلسطین از حماس حمایت و آن را تشویق می‌کند و از همین رو دیگر غزه را کنترل نخواهد کرد.
ارتش رژیم صهیونیستی امروز سه شنبه نیز از ساکنان باقی مانده در شمال نوار غزه خواسته است تا به سمت جنوب حرکت کنند و در بیانیه‌ای اعلام کرد: معابر امن امروز بین ۹ صبح تا چهار بعد از ظهر برای اهداف بشردوستانه از محور صلاح الدین و وادی غزه به سمت منطقه جنوب باز است.
رژیم صهیونیستی روز دوشنبه نیز دعوت به ایجاد اردوگاه‌هایی در جنوب نوار غزه برای آوارگانی کرده بود که از شمال این منطقه کوچ کرده‌اند تا به دنبال آن اهالی شمال غزه را برای همیشه به جنوب بفرستد.
این در حالی است که ساکنان غزه درخواست‌های ارتش رژیم اشغالگر را کاملا رد می‌کنند. «محمد اشتیه» نخست وزیر دولت تشکیلات خودگردان فلسطین هم دیروز دوشنبه گفت که تشکیلات خودگردان در دیدار با نهادهای بین المللی مخالفت خود را با نقشه اسرائیل برای ایجاد اردوگاه موقت آوارگان در جنوب نوار غزه اعلام کرده است.
وی تاید کرد: ما خواهان بازگشت شهروندان خود به خانه‌هایشان هستیم که از آنجا آواره شدند در تاریخ فلسطین چیزی به نام موقت وجود ندارد تجربه به ما نشان داد که موقت همان دائمی است.
وزیر صهیونیست در حالی نوار غزه را فاقد منابع طبیعی دانسته کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد هم این هفته در گزارشی اعلام کرد، اشغالگری اسرائیل و سیطره آن بر منابع طبیعی فلسطین مانع از بهره‌مندی آنها از ده‌ها تا صدها میلیارد دلار از عواید آن می‌شود.
بر اساس این گزارش، ذخایر نفت و گاز در سرزمین‌های فلسطین حدود ۱.۵ میلیارد بشکه نفت خام و ۱.۴ تریلیون فوت مکعب سوخت آبی یا «Blue Gas» تخمین زده می‌شود، در حالی که اسرائیل، فلسطینی‌ها را از بهره‌برداری و بهره مندی از درآمدهایش محروم می‌کند.