به گزارش مشرق، کانال تلگرامی اشراق مطلبی با عنوان چشم‌انداز آینده فلسطین را که برگرفته از یادداشت مروان‌المعاشر، وزیر خارجه سابقراردن است، منتشر کرد:
مروان‌المعاشر، وزیر خارجه اردن از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ طی یادداشتی در «فارن‌افرز » مورخ ۲۵ دی ۱۴۰۲ بیان داشته هر ایده‌ای برای آینده غزه، باید مرتبط با کلیت گستره سرزمینی فلسطین مطرح شود وگرنه قابلیت اجرا نخواهد داشت. به همین دلیل ایده‌هایی همچون قیمومیت دولت‌های عربی، بازگشت تشکیلات خودگردان و اشغال توسط اسرائیل، عملیاتی نیست. زیرا فرض اساسی حذف حماس نیز یک فرض جدای از واقعیات میدانی جامعه فلسطین است.
به نظر او «هر راه‌حلی برای آینده غزه باید در چارچوب یک پایان بزرگتر بازی موجود برای همه فلسطینیان تحت کنترل اسرائیل باشد که به اشغال شرق بیت‌المقدس، غزه و کرانه باختری توسط اسرائیل به صورت معتبر و در بازه زمانی مشخص، پایان دهد».
به نظر او ایراد قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت سازمان ملل در نوامبر ۱۹۶۷ این بود که گرچه به تعلق خاطر غزه و کرانه باختری به فلسطینیان تأکید داشته ولی «خواستار یک روند سیاسی غیرالزام‌آور و نامحدود» برای اسرائیل شد. حتی توافق اسلو نیز صرفاً به شناسایی طرفین منجر شد ولی راه‌حل نهایی را اعلام نکرده است. به همین دلیل اشغال کرانه باختری به طور مداوم و تدریجی ادامه داشته و هیچ توافق برای توقف آن صورت نگرفت. بنابراین ایده «زمین در برابر صلح» دیگر کارآیی ندارد.
المعاشر اذعان دارد که «عناصر لازم برای یک فرآیند جدی تحت رهبری ایالات متحده وجود ندارند». زیرا آمریکا در آستانه انتخابات قرار دارد و حکومت راست‌گرای کنونی اسرائیل هم تمایلی به معامله با فلسطینیان ندارد.
پیشنهاد او این است که آمریکا یک طرح میان‌مدت ۳ تا ۵ ساله برای پایان اشغال کرانه باختری تدوین کند، سپس شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه‌ای تصویب کند و تشکیل دولت فلسطین بر اساس مرزهای پیش از ۱۹۶۷ را اعلام کند که جزئیات آن بر اساس «معاوضه زمین برای تطبیق سکونت‌گاه‌ها» مشمول مذاکرات شود. وی بیان داشته که هر پیشنهادی در راستای بازسازی غزه و حکومت آتی آن در این چارچوب معنا می‌یابد که می‌تواند مشارکت دیگر بازیگران را جلب کند.
المعاشر سه جایگزین برای پیشنهادش برمی‌شمرد که هر سه را بدتر از ایجاد یک دولت مستقل فلسطینی می‌داند که نهایتاً به وقوع دوباره عملیاتی شبیه طوفان‌الاقصی خواهد انجامید. اول، تداوم وضعیت قبل از جنگ با تشدید محاصر غزه؛ دوم، اخراج فلسطینیان به مصر و فلسطینیان کرانه به اردن و سوم، ادامه اشغال غزه توسط اسرائیل که هزینه داخلی و بین‌المللی بالایی برای اسرائیل خواهد داشت.
گرچه چشم‌انداز راه‌حل دوکشوری منتفی به نظر می‌رسد ولی احتمالاً پس از آتش‌بس احتمالی راهی جز خروج نظامیان اسرائیل از غزه و پایان اشغال کرانه تا اطلاع ثانوی نخواهد بود که آرامش را به فلسطین بازگرداند. علاوه بر اینکه مذاکرات سیاسی تنها با سقوط راست‌گراها و تحول در تشکیلات خودگردان، مثلاً آزادی مروان‌برغوثی و ریاست وی بر ساف، ممکن خواهد بود.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.