به گزارش مشرق، یکی از باورهای سنتی مردمان چهارمحال و بختیاری به خصوص در شهرکرد و آیین‌های پیش از نوروز در این استان آیین چراغ‌بران است که مردم چراغ خانه‌شان را به دست سادات روشن کنند و یکی از آیین‌های پیش از نوروز است.
آتش به عنوان یکی از مظاهر الهی تعریف می‌شود، این باور در دوره اسلامی به شکل روشن کردن چراغ، آتش و گرامیداشت نور پاسداری می‌شد و مردمان استان چهارمحال و بختیاری به دلیل احترام به سادات جلیل القدر و خاندان پیامبر(ص) و امام علی(ع) از گذشته تا به امروز باور دارند اگر این چراغ به دست یکی از نوادگان اهل‌بیت در آغاز سال روشن شود، تا پایان سال روشنایی، سلامتی، نور، گرما، رزق و برکت را به همراه خواهد داشت، از این رو این آیین در کنار سایر آیینی است که در فرهنگ بومی محلی چهارمحال و بختیاری گرامی داشته شود.
گرچه در شهرکرد آیین چراغ‌بران نمود بیش‌تری دارد، اما در سایر مناطق مخصوصا مناطقی که امامزاده یا بقعه متبرکه‌ای وجود دارد این باور از گذشته بوده که با سنت دیرینه پیش از اسلام پیوند دارد و اعتقاد داشتند باید از آتشکده‌ها آتش تازه ببرند و در خانه‌های خود نور و روشنایی تازه را شکل دهند که امروز این آیین در شکل اسلامی خود وجود دارد.
مردم شهرکرد در پاسداشت این آیین یا به صورت خانوادگی و با حضور بزرگان خانواده یا افرادی به نیابت از دیگر اعضا خانواده چراغ خاموش را برمی‌دارند و راهی امامزادگان حلمیه و حکیمه خاتون که فرزندان ابراهیم بن‌مجاب و از نوادگان امام جعفر صادق (ع) هستند، حضور پیدا می‌کنند.
مردمان شهرکرد، چراغ‌های نفتی را به دست سادات حاضر در این بقعه روشن می‌کنند و با انتقال آن به منازل خود، نور و روشنایی و گرمای عشق به اهل بیت عصمت و طهارت را به منازل خویش می‌برند و در این بین، اهل خانه و خانواده مراقبت کامل از شعله‌های برافروخته شده از چراغ‌های متبرک در بقعه را انجام می‌دهند تا هم‌زمان با تحویل سال نو، این نور متبرک همچنان موجب گرما و روشنایی خانه و کاشانه‌شان باشد.
آئین چراغ‌بران شهرکرد، پنجم دی ۱۳۹۰، با شماره ثبت ۳۹۱ در فهرست آثار ملی، معنوی ایران به عنوان یک اثر ناملموس ملی به ثبت رسیده است.
در ادامه شاهد تصاویری از این آیین سنتی خواهیم بود: