به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: سخنگوی دولت روحانی و وزیر رفاه وی در اظهارنظری عجیب ادعا کرد: انتخابات مهندسی شده است!
در حالی که بالغ بر ده نفر از طیف مدعیان اعتدال و اصلاحات در انتخابات ثبتنام کردهاند، علی ربیعی نوشت: «آنچه که این روزها جامعه در صحنه سیاسی انتخابات با تعجب شاهد بود، به نظرم نگرانکننده و موروث انتخابات مهندسیشده، کوچک و کوچکتر شدن مداوم گردش نخبگان، غربالگری مداوم در نظام سیاسی و بیرون ماندن بسیاری از بزرگان، جامعه بیمیانجی و بیسامانی سیاسی است. اهتمام به صندوقها به عنوان میانجیگران سیاسی و اجتماعی، هم وظیفه دولتها و هم وظیفه آحاد جامعه است و اتفاقا نوع کنش دولتهاست که نسبت مردم و رفتار مشارکت را مشخص میکند. انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ در ایران، نمونه قابل تببین و قابل تفسیر است».
ادعای مهندسیشدگی انتخاباتهای قبلی در حالی است که بارها نامزدهایی از طیفهای مختلف در انتخابات ریاستجمهوری و مجلس و شورای شهر را به دست گرفتهاند. در همین انتخابات اخیر مجلس با وجود همراهی برخی احزاب عضو جبهه اصلاحات با گروهکهای حامی تحریم، طیف دیگری از احزاب اصلاحطلب، فهرستی ۱۶۵ نفره ارائه کردند که بنا بر ادعای رسانههای خودشان ۸۰ تا ۱۰۰ نفر از آنها راهی مجلس شدهاند.
این طیف در انتخابات مجلس یازدهم با سه فهرست حضور داشت اما ناکام در جلب اعتماد مردم بود و در انتخابات سال ۱۴۰۰ نیز در کنار مهرعلیزاده و همتی (با دو میلیون و چهارصد هزار رای)، فهرست جمهور را هم برای انتخابات شورای شهر با امضای خاتمی ارائه کرده بود اما نفر اول آن لیست در تهران، ۳۹هزار رای آورد.
گفتنی است آقای ربیعی عضو ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی در انتخابات سال ۱۳۸۸ بود؛ انتخاباتی که با همراهی مدعیان اصلاحطلبی همراه بود اما آنها با ادعای دروغین تقلب زیر میز جمهوریت زدند و به مدت هشت ماه کشور را گرفتار ناامنی و آشوب کردند. در حقیقت برخی اعضای ستاد موسوی، با تغییر کاربری ستاد انتخاباتی، آن را به ستاد فرماندهی آشوب تبدیل کردند.
با این حال، چهار سال بعد در پی پیروزی حسن روحانی در انتخابات سال ۱۳۹۲، برخی از همان اعضای ستاد (از جمله عباس آخوندی و علی ربیعی و...) به عنوان وزیر و معاون و مدیرکل در دولت مستقر شدند و حال آن که اگر بنابر مهندسی انتخابات باشد، نباید دولت روحانی یا خاتمی سر کار میآمدند و امثال آقای ربیعی وزیر میشدند.
متاسفانه برخی افراطیون مدعی اصلاحات عادت کردهاند که فقط انتخاباتی را که خودشان برنده میشوند، انتخابات بدانند و در غیر این صورت عادت دارند جرزنی کنند و وجهه انتخابات را زیر سؤال ببرند.