پس از اجرای اولین برنامه تلویزیونی مسعود پزشکیان تلاش هسته سخت اصلاحات برای تغییر چهره این نامزد انتخاباتی افزایش یافته تا به تعبیر خودشان پزشک اصلاحات این‌بار خودش زیر تیغ جراحی شخصیتی برود!

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

************

روزنامه های امروز چهارشنبه ۲۳ خردادماه در حالی چاپ ومنتشر شد که رفتار شائبه برانگیز انتخاباتی برخی مسئولان، افق مبهم آتش بس در غزه، مطالبات حوزه اجتماعی از رئیس‌جمهور آینده چیست و کاهش و افزایش تنش با آژانس در دستور کار دولت چهاردهم در صفحات نخست روزنامه های امروز برجسته شده است.

پس از اجرای اولین برنامه تلویزیونی مسعود پزشکیان تلاش هسته سخت اصلاحات برای تغییر چهره این نامزد انتخاباتی افزایش یافته تا به تعبیر خودشان پزشک اصلاحات این‌بار خودش زیر تیغ جراحی رفته و چهره‌اش عوض شود! روزنامه شرق ارگان خبری اصلاح‌طلبان نهادی دراین‌باره نوشته است:

اولین حضور تلویزیونی پزشکیان نه تنها تقویت کننده موج بسیار اولیه بعد از اعلان تایید صلاحیت ایشان نبوده بلکه به شدت موج شکنی داشته و چه بسا ترمز ستادها را نیز کشیده است، با بررسی گفتگوی تلویزیونی پزشکیان از تاکید این نامزد انتخاباتی بر عدالت قومی، منطقه‌ای، لزوم ثبات و هم راستایی برنامه‌های دولت، باز ارزیابی اقتضایی برنامه های دولت و هدف گیری مخاطب عام به عنوان نکات خنثی این گفتگو سخن به میان آوردند که برانگیزاننده برای مخاطبان نبود.

در بخشی دیگر از این گزارش آمده است:

بی توجهی کامل و عدم تمرکز بر اهداف اصلی و سازمان رای جامعه هدف اصلاح طلبی و حتی شاید سرمایه گذاری بی فایده و یا حداقل کم فایده بر جامعه هدف مورد تمرکز رقبا عدم نقد دولت و نیز عدم ورود و نقد سیاست خارجی حاکمیت به عنوان یکی از موانع اصلی پیشرانی رشد و توسعه از مهترین انتقادات طیف رادیکال حامی پزشکیان در انتخابات است.

روزنامه آرمان امروز نیز درباره تیکال شخصیتی پزشکیان نوشته است:

این مسائل در درجه دوم اهمیت است. مهم این است که آیا ایشان نماد یک تغییر در فضا هست یا خیر؛ اگر به ایشان به شکل یک نماد نگاه کنیم، به جمله جمله صحبت‌های ایشان توجه نمی‌شود. سال ۸۸ میرحسین موسوی، ادبیات خاص خود را داشت اما در همین تهران می‌دیدیم که جوانان طرفداران ایشان خیلی کاری به این حرف‌ها نداشتند. جوانان ایشان را نماد تغییر می‌دانستند و توانستند در تهران اکثریت آرا را بیاورند. مسأله فقط نوع ادبیات کاندیدها نیست. برای افرادیکه می‌خواهند رأی دهند، مسأله دو نکته است. اول اینکه سمت و سوی برنامه چیست و دوم با توجه به ساختار موجود تا چه حد قابل اجراست.

بیان این مطالب در بطن و متن خود بیانگر آن است که طیف رادیکال جریان اصلاحات پشت پرده این انتقادات بوده و محور اصلی انتقادات خود را پرهیز پزشکیان از تولید تنش و بیان زاویه با حاکمیت تعریف کرده اند. اصلاح طلبان رادیکال و ساختاری هیچ راهبردی جز مبارزه با حاکمیت را به رسمیت نشناخته و اصولا رقابت را محملی برای مبارزه در نظر گرفته اند.

گفتنی است از سوی دیگر باید اشاره داشت که این انتقادات را باید نزاع میان دو کمپین موازی در اطراف پزشکیان دانست که طیف رادیکال به مدیریت ربیعی و صالحی در برابر عباس عبدی و جلائی‌پور قرار دارند.

در برابر شرق که به دنبال جراحی شخصیتی پزشکیان است، روزنامه هم‌میهن در تلاش برای رتوش این نازد اصلاح‌طلب در انتخابات بوده و نوشته است:

از گفت‌وگوها شاهد گفت‌وگویی قوی‌تر و تعیین‌کننده‌تر باشند. به عبارت دیگر، انتظارات از دکتر پزشکیان در حد نظریه‌پرداز اقتصادی بود و به همین علت انتظارات خود را برآورده‌نشده دیدند. حتی اگر در مقایسه با نامزدهای دیگر از برتری برخوردار باشند، ولی طرفداران اصلاحات، بحق انتظارات بیشتری دارند، این روزنامه اصلاح طلب در ادامه در تلاش برای تحقیر رقبای پزشکیان و بدون اشاره به بی برنامگی اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری مدعی شد، نشان داده که اصلاح امور کشور در حد دانش و تحلیل رقبای اصلاحگران نیست!

برخی رسانه های اصلاح طلب کوشیدند تا علاوه بر توجیه ظهور ضعیف پزشکیان در اولین گفتگوی تلویزیونی خود، این ضعف را با حمله به جریان انقلابی پوشش دهند.

بررسی ها در این زمینه نشان می دهد که رسانه های اصلاح طلب که همواره بر ضرورت داشتن تخصص از سوی رئیس جمهور و داشتن برنامه و ایده و پرهیز از پوپولیسم سخن به میان می آورند این روزها به ناگاه تاکید دارند که وجود یک برنامه کلی کفایت کرده و رئیس جمهوری نیز نیازی نیست در حوزه خاصی تخصص داشته باشد.

برچسب‌ها