"کارچاق‌کن‌ها" و کسانی که بیش از کارآمدی کابینه به سیاست‌بازی و سهم رفقای خود اهمیت می‌دهند؛ این روزها دائما تقلا می‌کنند پزشکیان را از کنار زدن افراد ناکارآمد از کابینه چهاردهم بترسانند!

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

ناجوانمردی ظریف در حق پزشکیان

محمدجواد ظریف، معاون جدیدالنصب پزشکیان در سمت معاونت راهبردی رئیس‌جمهور در اقدامی عجیب از سمت خود استعفا کرد. [۱]

استعفای ظریف تنها ساعاتی پس از آن صورت گرفت که سعید حجاریان در یادداشتی عجیب و غریب؛ مدعی زمینگیر شدن دولت‌های اصلاح‌طلب در ایران شده بود. [۲]

در همین حال، دیگر تئوریسین ستادی جریان اصلاحات یعنی محمدرضا تاجیک نیز قبل از استعفای ظریف؛ در یادداشت دیگری به پزشکیان هشدار داده بود که باید هوای مدعیان طرفداری از خود را داشته باشد وگرنه این مدعیان به "خاران راه" او تبدیل خواهند شد! [۳]

*باید اشاره کرد که نامهمترین چیز در میانه این رخدادها انگیزه ظاهری استعفای ظریف است. (انگیزه‌ای که گفته می‌شود به انتخاب‌های دکتر پزشکیان درباره چینش کابینه ربط دارد)

پس از این نامهم بودن انگیزه ظاهری اما باید از تک‌نگری به رخدادها دور شد و از محیطی بالاتر به داده‌های ماجرا و سوابق آنها نگریست.

قبل از هر چیز باید از ظریف پرسید که آیا کناره‌گیری و استعفای او به یادداشت‌های فوق‌الذکر حجاریان و تاجیک که هرگز طرفدار پزشکیان نبوده‌اند و درباره زمینگیری دولت و خاران راه حرف زده‌اند، ربطی داشته است یا خیر!؟

بدیهیست که ظریف تکذیب می‌کند اما او باید توضیحات قانع‌کننده‌ای در چنته داشته باشد که این استعفای غیر منتظره و البته ناجوانمردانه او در عین تأکیدات همیشگی‌اش بر حق و حقوق تامّ پزشکیان برای چینش کابینه؛ چطور ممکن است با همزمانی طرح تز زمینگیری دولت پزشکیان و یا تهدید "خاران راه" علیه پزشکیان بیربط باشد!؟

در تردید دیگری که در این ماجرا وجود دارد باید از ظریف بپرسیم که آیا استعفای او به اشک‌های دکتر پزشکیان برای شهادت هنیه و تأکید رئیس‌جمهور جدید بر لزوم مجازات اسرائیل ربط داشته یا خیر!؟

چه اینکه همه می‌دانیم مواضع ظریف در بحث مجازات سخت اسرائیل با اما و اگرهایی همراه است و او ادعا می‌کند که مردم ایران از داغ بودن دولت ایران (بخوانید حکومت) نسبت به مسئله فلسطین خسته‌اند!

ما البته هرگز نمی‌خواهیم مته به خشخاش بگذاریم و یا درباره آقای ظریف از فرض نجابت عبور کنیم ولی این تردیدها باید پاسخ داده شوند.

مسئله دیگر؛ ناجوانمردانه بودن استعفای ظریف در حق پزشکیان است.

آقای ظریف در تمام مدت پروژه "شورای راهبری" تأکید داشت که انتخاب نهایی با پزشکیان است و او اختیار دارد که گزینه‌های پیشنهادی برای کابینه‌اش را بپذیرد یا نپذیرد!؟

اکنون چرا در صبح فردای معرفی اعضای کابینه از سوی پزشکیان؛ ظریف با گلایه‌هایی گنگ در این زمینه استعفا می‌دهد!؟ آیا این یک کارچاق‌کنی آشکار برای گزینه‌های مطلوب ظریف و گزینه‌های نامطلوب پزشکیان نیست!؟

به زعم ما این اقدام می‌تواند یک تقلای پایدار برای زمینگیر کردن دولت دکتر پزشکیان باشد. اگر نگوییم که اشاره‌های خارج از دولت، مزید این اقدام شده‌اند.

به هر روی لازم است که اکنون که پزشکیان توسط مجاهدان شنبه و سهم‌خواهان تهدید می‌شود و یار راهش به خار راه تبدیل شده است؛ هم گروه‌های سیاسی کشور به پشتیبانی عقلانی بیشتر از دولت جدید رو بیاورند و هم رئیس‌جمهور محترم نیز با خردمندی و درایت؛ شنوای نقدهای دلسوزانه و مراقب دوستی‌های مزوّرانه باشد.

***

کارچاق‌کن‌ها دولت را از چه می‌ترسانند!؟

اسحاق جهانگیری، فعال چپ و معاون اول دولت روحانی طی اظهاراتی در اشاره به پزشکیان گفته است: به تجربه آموخته‌ام که اگر حامیان رئیس‌جمهور او را تنها بگذارند همه ضرر می‌کنند!

به گزارش جماران، او همچنین تصریح می‌کند: البته رابطه میان رئیس جمهور و حامیان و پایگاه رای‌اش نیز دوطرفه و تعاملی است. مقدورات و معذورات را می توان و باید با گفتگو و از طریق ارتباط با بدنه اجتماعی در حد امکان بیان کرد. به حفظ نیروهای توانا و موثر برای کشور کوشید. برغم همه اینها و با وجود نقدهای بجا و نابجا نباید پزشکیان را تنها گذاشت.[۳]

*اینکه در روزهای جاری می‌بینیم افرادی خارج از محدوده و کابینه پزشکیان؛ دایه دلسوزتر از مادر شده و در یک کارچاق‌کنی آشکار دائم به پزشکیان هشدار می‌دهند که باید سهم افراد را بدهد؛ یک نکته قابل تأمل است.

اولا دکتر پزشکیان در روزهای نخست انتخابات یک نامزد منفرد و تنها بود و کسی جز عبدالعلی‌زاده و چند تن دیگر در کنارش نبودند که اکنون عده‌ای مدعی حمایت‌گری خاصی از او باشند!

ثانیا دکتر پزشکیان صغیر نیست که امثال جهانگیری و تاجیک و ظریف بخواهند برایش تصمیم بگیرند یا درست و غلط را به او بیاموزند!

پزشکیان در این کشور وزیر بوده و سال‌ها سابقه نمایندگی دارد.

اکنون آیا او بهتر از هر کس دیگری نمی‌داند که دوست و دشمنش چه کسانی هستند و کدامین افراد می‌توانند بهتر او را در تحقق برنامه‌های دولتش یاری کنند!؟

پس روشن است که در کنار در نظر گرفتن احتمالات دلسوزی در بطن توصیه جهانگیری؛ احتمال تقلا برای صادرات دوستان و رفقای ناکارآمد به کابینه چهاردهم نیز وجود دارد.

توصیه ما به آقای جهانگیری و دوستانشان همان توصیه مهندس بهزاد نبوی است:

"به خاطر دکتر پزشکیان بینوا، دست از سهم‌خواهی از این گوشت قربانی بردارند. "

کارچاق‌کنی برای افراد بی‌هنر و چهره‌های سیاست‌باز در شأن شما نیست آقای جهانگیری!

***

همه منتظر تصمیم مهم پزشکیان برای "مالیات"

سیدمرتضی افقه، اقتصاددان و استاد دانشگاه در بخشی از یک مصاحبه با اقتصاد ۲۴ پیرامون بایدهای اقتصادی در دولت جدید ضمن ارائه توصیه‌هایی به آقایان همتی و طیب‌نیا (دو چهره شاخص اقتصادی دولت پزشکیان) گفته است: دولت رئیسی ادعا می‌کرد که بدون رفع تحریم‌ها می‌تواند مشکلات را حل کند، اما چون نتوانست این مشکلات را حل کند و از همان ابتدا هم که معلوم بود نمی‌تواند؛ تلاش کرد از طریق افزایش مالیات هزینه‌های خود را تامین کند.

او می‌افزاید: پس دولت سیزدهم شروع به افزایش مالیات‌ها کرد و به نظر من این افزایش مالیات هم رکود را بیشتر می‌کند و هم از جیب مردم هزینه‌های ناکارامدی دولت‌ها پرداخت شد.

افقه گفته است:‌ با این روند بهتر است دولت پزشکیان دیگر به دنبال افزایش مالیات‌ها نباشد و فشار بیشتری به مردم نیاورد و در مقابل، هزینه‌های زائد دولت که بسیار زیاد است را تا حد امکان و در اولین فرصت کاهش بدهد.[۴]

*باید دانست که افزایش نامعقول مالیات‌ها منجر به اثرات پایدار تورمی می‌شود و این یکی از اشتباهات بزرگ دولت سابق بود که اجازه نداد مردم طعم خدمت را احساس کنند.

اکنون یک خیرخواهی بزرگِ مبتنی بر تجربه طی شده در مقابل دولت دکتر پزشکیان قرار دارد و آن کاهش شیب افزایش مالیات سالیانه است.

طبعا اگر پزشکیان به راه دولت قبل برود و مالیات سالانه را بیش از ۵۰ درصد زیاد کند؛ اسب بی‌مهار تورم فعلی تندتر خواهد تاخت.

اما اگر پزشکیان در عملکردی عقلانی به کاهش هزینه‌های دولت رو بیاورد، درآمدزایی از شرکت‌های دولتی را در دستور کار خودش بگذارد و شیب افزایش مالیات را به کانال ۲۰ تا ۳۰ درصد بازگرداند؛ اثرات کاهشی تورم بلافاصله آشکار و البته ملموس خواهد شد.

جالب اینجاست که توصیه عقلانی آقای افقه و سایر محافل دلسوز اقتصادی؛ بسیار ساده هم اجرا خواهد شد و فقط نیاز به عزم و تصمیم دارد.

عزم و تصمیمی که امیدواریم دکتر پزشکیان با شجاعت آنرا اتخاذ کند و در نخستین سال دولت خود؛ خوشایندی بزرگی را در اقتصاد ایران رقم بزند.

گفتنیست، نخستین جلسه ستاد تدوین لایحه بودجه ۱۴۰۴ در دولت دکتر پزشکیان، ‌ به تازگی و با حضور رئیس جدید سازمان برنامه و بودجه برگزار شده است. +

***

1_ mshrgh.ir/1632510

2_ https://mashghenow.com/?p=6100

3_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1640082

4_ https://eghtesaad24.ir/fa/news/252998

برچسب‌ها