به گزارش مشرق، فصل دوم جوکر در خردادماه امسال عرضه شد و سیامک انصاری جایش در مقام داور را به گرداننده اصلی این شو، یعنی احسان علیخانی داد.
علیخانی علیرغم اینکه فهم رسانهای خوبی در جذب نگاه مخاطب نسبت به خودش دارد بدون هیچ تجربهای در سبک و سیاق کارهای کمدی جای سیامک انصاری را پر کرد و متاسفانه به پاشنه آشیل جوکر ۲ هم تبدیل شد.
علیخانی مدام خودش را در طول برنامه به رخ شرکتکنندگان میکشید و این اتفاقی نبود که بینندگان از بروز آن خشنود بهنظر برسند. اما مشکل اصلی آنجا رقم خورد که تیم نویسندگان و اتاق فکر جوکر ۲ به این نتیجه رسیدند که ایدههایشان ته کشیده است و برای خوشامد هرچه بیشتر مردم پا روی خط قرمزها بگذارند و در بخش جوکر آقایان راه را برای شوخیهای جنسی باز کنند.
اجرایی کردن این ایده از اساس غلط بود، زیرا در فوتبال مثلی هست که میگوید: «نباید به ترکیب تیم برنده دست زد» ولی این حرف بدرقه راه سازندگان این رئالیتیشو نشد و آنها شیوه کار را در جوکر۲ تغییر دادند و با هموار کردن راه برای طرح شوخیهای جنسی حتی حساسیت ساترا را برانگیختند.
روالی که علیخانی و تیمش در فصل اول دنبال میکردند مگر چه ایرادی داشت که فکر کردند برای خنده بیشتر خلقالله باید از شوخیهای جنسی کمک بگیرند؟
حجم تولید محتوای مبتذل در میکرورسانهها و شبکههای اجتماعی نظیر اینستاگرام و توییتر آنقدر زیاد است که باید این حق را برای مخاطب قائل شد که در یک فضای سالم و خانوادگی بدون هیچ نگرانی به پای برنامهای همچون جوکر بنشیند و اوقات فراغتش را پر کند. برنامهساز اینطور فکر میکند که با انحراف ایده محوری به جادهخاکی شوخیهای جنسی اشتیاق بیشتری در دل بیننده برای دیدن پدید میآید.
این اتفاق شاید در کوتاهمدت باعث شود تا تعداد بیشتری پای تماشای برنامههایی نظیر جوکر ۲ بنشینند ولی چنین طرز فکری در بلندمدت آسیبزننده است و برنامه را با قهر یا جدی نگرفتن مخاطب مواجه میکند.
سطح زنندگی شوخیهای جنسی در میان بلاگرها و واینرهای اینستاگرامی بهمراتب بیشتر از برنامهای همچون جوکر ۲ است و آنها چون تابعی از نظر کاربران و دنبالکنندگان خویش هستند مدام سطح شوخیها را رکیکتر میکنند و خنده لحظهای و فستفودی که میخواهند را از کاربران میگیرند ولی برنامههایی همچون جوکر که زیر ذرهبین نهادهای نظارتی هستند و برای خانواده تولید میشوند نمیتوانند دست به چنین اقدامی بزنند چون درنهایت جلوی آنها برای پیاده کردن ایدههایشان گرفته میشود و این مسیر مسیری نیست که عاقبت جوکر را به سمت راه درستی هدایت کند.
خنده و سرگرمی حق مردم ماست و این مهم را کسانی همچون احسان علیخانی با سالها فعالیت در وادی رسانه بسیار خوب درک میکنند و نباید یک برنامه سرگرمکننده محدود به تعداد معدودی شوخیهای کلامی یکبار مصرف و غیراخلاقی شود و این برنامه را از سبد کالای فرهنگی خانوادهها حذف کند.