آخرین بار تیم‌های چلسی - منچستریونایتد در سال 2008 به عنوان دو تیم انگلیسی مقابل هم به میدان رفتند. در سال 2003 تیم‌های میلان و یوونتوس از ایتالیا با هم بازی کرده بودند و در سال 2000 هم رئال مادرید و والنسیای اسپانیا روی در روی هم ایستاده بودند.
بایرن مونیخ در دیدار فینال به هرحال هت تریک می کند؛ یا در تکمیل سه گانه این فصل یا سومین شکست پیاپی در فینال لیگ قهرمانان اروپا.
بایرن مونیخ تیمی است که روی کاغذ از بخت بالاتری برای قهرمانی این دوره از رقابتها برخوردار است چرا که این برای سومین بار است که در چهار سال گذشته به دیدار پایانی راه پیدا می‌کند. بایرن برای حضور در دیدار پایانی به تیم‌های پرقدرت یوونتوس و بارسلونا در مراحل یک چهارم و نیمه نهایی 11 گل زده است که یک آمار شگفت انگیز به حساب می‌آید حال آنکه دورتموند در وقت‌های اضافه از سد مالاگا گذشت و در بازی با رئال مادرید هم نان پیروزی پرگل 4 بر یک خود در بازی رفت را خورد. این تیم در بازی برگشت با نتیجه 2 بر صفر شکست خورد.
بایرن مونیخ چنانچه این بازی را ببرد "یوپ هاینکس" چهارمین مربی تاریخ لیگ قهرمانان خواهد بود که با دو باشگاه متفاوت به عنوان قهرمانی می‌رسد. این مربی در سال 1998 با رئال مادرید موفق به فتح هشتمین جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا شده است. این بازی و بازی فینال جام حذفی فوتبال آلمان آخرین بازی‌های هاینکس در سمت سرمربی تیم فوتبال بایرن خواهد بود. وی پس از آن از فوتبال بازنشسته می‌شود و جای خود را به پپ گواردیولا می‌دهد.
درست در فصلی که انگلیسی‌ها به عنوان بنیان‌گذاران فوتبال امیدوار بودند یکصدمین سالگرد تاسیس اتحادیه فوتبال‌شان را همزمان با قهرمانی یکی از تیم‌های لیگ برتر در فینال لیگ قهرمانان جشن بگیرند و قدمت فوتبال خود را به رخ دیگر اهالی فوتبال قاره سبز بکشند، دو نماینده از سرزمین ژرمن‌ها به فینال مهمترین تورنمنت باشگاهی دنیا رسیدند تا آنگلوساکسون‌ها مجبور شوند با حسرت شاهد اوج‌گیری رقیب دیرینه خود باشند.
یکی از این دو نماینده بایرن مونیخ است، قهرمان 4 دوره لیگ قهرمانان اروپا که به عنوان ثروتمند‌ترین و موفق‌ترین تیم باشگاهی فوتبال آلمان پا به میادین گذاشت. نماینده دیگر، بروسیا دورتموند جوانگرا است که یک بار در سال 1997 به افتخار فتح بزرگترین تورنمنت باشگاهی دنیا نایل آمد اما 8 سال پیش تا مرز ورزشکستگی و نابودی پیش رفت.
زردپوشان دره رور، از سال 2005 که به خاطر بحران مالی خود را برای انحلال باشگاه آماده کرده بودند، به هر نحوی بود از خطر گریختند و از آن زمان بود که با سرمربی شایسته‌ای به نام یورگن کلوپ روز به روز قدرت و اوج گرفتند و به جایی رسیدند که سوهان روح باواریایی‌ها شدند و دو فصل پیاپی به سلطه آنها در بوندسلیگا پایان دادند، هرچند آنها این فصل قرمز پوشان آلیانتس آره‌نا را یک سر و گردن از خود بالاتر دیدند و در نهایت جام قهرمانی را به آنها تقدیم کردند.
باواریایی‌ها در اولین فینال تمام آلمانی لیگ قهرمانان اروپا، سراپا انگیزه‌اند تا خاطرات تلخ باخت‌های خود در دو فینال قبلی (2010 و 2012) را با شکست دادن تیمی که برای دو فصل پیاپی دست آنها را از همه جام‌ها کوتاه کرد، از یاد هواداران پاک و یا حداقل آن را کمرنگ کنند.
شکست فصل گذشته باواریایی‌ها در ضربات پنالتی فینالی که در آلیانتس آره‌نا برگزار شد، بدون شک یکی از تلخ‌ترین و شاید هم تلخ‌ترین اتفاق تاریخ، حتی تلخ‌تر از شکست فینال سال 1999 که بازی یک – صفر برده را 2 – یک به منچستریونایتد واگذار کردند، بوده باشد اما حتی تلخ‌ترین شکست هم از یاد هواداران بایرن مونیخ خواهد رفت اگر تیم آنها فردا شب لیگ قهرمانان را بعد از 12 سال دوباره فتح کرده و در آستانه کسب سه‌گانه قهرمانی (بوندسلیگا- لیگ‌قهرمانان- جام حذفی آلمان) قرار بگیرد؛ کاری که در تاریخ فوتبال آلمان بی‌سابقه بوده است.
هاینکس، مربی 67 سالهای که این فصل برای آخرین بار باواریایی‌ها را هدایت و به احتمال بسیار زیاد با دنیای فوتبال هم خداحافظی می‌کند تا جای خود را به پپ گواردیولا بدهد، انگیزه فراوانی دارد تا در مرتفع‌ترین قله فوتبال دنیا مستطیل سبز را ترک کند و انتقام شکست کمرشکنی که دورتموندی‌ها فصل گذشته در فینال جام حذفی به او و مردانش تحمیل کردند را بگیرد.
هاینکس می‌گوید: اینکه توانستیم بعد از تحمل چنین ضربه‌ای در فینال دوباره خودمان را جمع و جور کنیم و روی پاهای‌مان بایستیم نشان می‌دهد که جنس بازیکنان من چقدر مرغوب بوده است. به همین دلیل است که من اطمینان دارم امسال این ما هستیم که جام را بالای سر می‌بریم. قدرت ذهنی ما باور نکردنی است. هیچ‌کس نمیتواند ما را کنار بزند.
* نگاهی به تاریخ لیگ قهرمانان اروپا
لیگ قهرمانان اروپا برای نخستین بار در سال 1956 – 1955 با نام جام باشگاه‌های اروپا برگزار شد و رئال مادرید موفق شد قهرمان نخستین دوره این رقابتها شود. کهکشانی‌ها شهر مادرید در پنج دوره نخست این رقابتها عنوان قهرمانی را به خود اختصاص دادند، اما در سال 1960 این بنفیکا بود که به اقتدار بلامنازع آنها پایان داد و جام قهرمانی را بالای سر برد. البته بنفیکا سال بعد هم با درخشش اوزبیو از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد.
رئال مادرید با 12 بار حضور در فینال رکوردار است. بعد از این تیم میلان با 11 بار در جایگاه دوم قرار دارد. رئال مادرید با 9 قهرمانی پرافتخارترین تیم این رقابتها است. میلان و لیورپول به ترتیب با هفت و پنج عنوان قهرمانی در جایگاه دوم و سوم جای دارند. بارسلونا و بایرن مونیخ هم با چهار عنوان قهرمانی در رده‌های بعدی قرار دارند.
اولین قهرمانی بایرن مونیخ در این رقابتها به فصل 1974 – 1973 بر می‌گردد در آن سال بکن باوئر، ستاره باواریایی‌ها بود و بازو بند کاپیتانی را بر بازوی بست. این تیم در فینال لیدزیونایتد را شکست داد.
بایرن مونیخ با درخشش قیصر فوتبال آلمان در دو فصل بعدی هم از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد تا بکن باوئر، نخستین کاپیتانی باشد که سه بار پیاپی افتخار بالا بردن این جام را به دست آورد.
بایرن مونیخ پس از رئال مادرید و میلان بیشترین حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا (جام باشگاه‌های اروپایی) را دارد. باواریایی‌ها 9 بار به فینال راه یافته‌اند که نتیجه آن چهار پیروزی و پنج شکست است.
آخرین قهرمانی بایرن مونیخ در این رقابتها به سال 2001 – 2000 بر می‌گردد که موفق شد با هدایت اوتمار هیتسفیلد والنسیا را در ضربات پنالتی از پیش‌رو بردارد و چهارمین قهرمانی خود را رقم زند.
اما دورتموند تنها یک بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا صعود کرده است که آنها به سال 1997 بر می‌گردد. در آن دیدار که در مونیخ برگزار شد شاگردان هتسفیلد موفق شدند با نتیجه سه بر یک یوونتوس را شکست دهند و تنها قهرمانی خود را در این رقابتها تجربه کنند. دورتموند بار دیگر به فینال صعود کرده است، اما این بار نه با هستفیلد، بلکه با یورگن کلوپ جوان که توجه تیم‌های صاحب نام اروپایی را به خود جلب کرده است.
* بایرن مونیخ و دورتموند در مصاف‌های رودرو
از زمانی که بایرن مونیخ در سال 1965 به رقابت‌های بوندسلیگا صعود کرد تاکنون 95 بار برابر دورتموند به میدان رفته است که نتیجه آن 42 پیروزی برابر بایرن مونیخ ، 25 پیروزی برای دورتموند و 29 تساوی بوده است.
پر گل ترین پیروزی به سال 1971 بر می‌گردد که در آن بایرن مونیخ موفق شد با نتیجه پر گل 11 بر یک دورتموند را شکست دهد. این بازی رکورد پر گل کمترین پیروزی در تاریخ بوندسلیگا است.
دو تیم در فصل جاری چهار بار برابر هم به میدان رفتند که نتیجه آن دو پیروزی برای بایرن مونیخ و دو تساوی بود.
نتیجه 5 دیدار پیشین بایرن و دورتموند:
دورتموند یک - بایرن یک (بوندسلیگا)
بایرن یک - دورتموند صفر (جام حذفی)
بایرن یک - دورتموند یک (بوندسلیگا)
بایرن 2 - دورتموند یک (سوپر جام آلمان)
دورتموند 5 - بایرن 2 (فینال جام حذفی سال گذشته)
دورتموند یک - بایرن صفر (بوندسلیگا)
بدون شک بدترین خبر برای دورتموند آسیب دیدگی ماریو گوتسه است. این مهاجم جوان که چندی پیش با بایرن مونیخ به توافق نهایی رسید، نمیتواند در دیدار شنبه شب حضور یابد ، اما حضور مت هوملس رهبر خط دفاعی دورتموند هنوز در هاله‌ای از ابهام است. دورتموند سال گذشته در غیاب این بازیکن توانست با نتیجه 5 بر 2 در فینال جام حذفی فوتبال آلمان مقابل بایرن مونیخ به برتری برسد. گوتزه 20 ساله اگر در این بازی به میدان برود برای آخرین بار خواهد بود که با پیراهن زرد و مشکی دورتموند بازی می‌کند چرا که از فصل آینده بازیکن بایرن خواهد بود. "هولگر باداشتوبر" و "تونی کروس" از بایرن مونیخ به طور قطع در این بازی حضور نخواهد داشت. باداشتوبر فصل قبل هم دیدار پایانی مقابل چلسی را به دلیل محرومیت از دست داد.
* اظهار نظر بازیکنان
مارکو رویس، مهاجم 23 ساله بروسیادورتموند که سهم بسزایی در صعود تیمش به فینال داشته است، درباره این دیدار حساس گفت: رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا بزرگترین افتخار زندگی من بوده است. بی صبرانه منتظر بازی فینال و حضور در این بازی بزرگ هستم. برای این دیدار لحظه شماری می‌کنم. می‌دانم که این بازی بزرگترین بازی دوران ورزشی من است.
اما شواین اشتایگر ، هافبک ملی‌پوش بایرن مونیخ، گفت: وقتی شکست سال گذشته برابر چلسی در آلیانس آره نا را به خاطر می‌آورم، ناراحت می شوم. هنوز چهره‌های بازیکنان در رختکن را در خاطر دارم. انگیزه بسیار زیادی برای فراموش کردن آن کابوس دارم.
* ورزشگاه ومبلی
ومبلی بیشترین فینال لیگ قهرمانان اروپا را به خود دیده است. انتخاب این ورزشگاه برای دیدار فینال به اصرار میشل پلاتینی، رییس اتحادیه فوتبال اروپا بود. او به پاس 150 سال تاسیس ومبلی آن را برای فینال امسال انتخاب کرد. ورزشگاه ومبلی 90 هزار تماشاگر را در خود جای می‌دهد و دومین ورزشگاه بزرگ اروپا به شمار می‌آید. بازی های تیم ملی انگلیس و جام حذفی انگلیس که قدیمی ترین رقابت در این کشور می باشد، در ومبلی برگزار می‌شود.این ورزشگاه زیبا پیش از این شش بار میزبان لیگ قهرمانان اروپا بوده است که قدیمی‌ترین آن به سال 1963 بر می‌گردد که در آن میلان موفق شد با نتیجه دو بر یک بنفیکا را شکست دهد.
درهای ومبلی در سال 2000 بسته و سه سال بعد از آن تخریب شد. در سال 2007 با سیمایی جدید از ومبلی رونمایی شد که از این سال بعد همه آن را با اسم "ومبلی جدید" می‌شناسند.
ومبلی قدیم خاطره بسیار خوبی برای انگلیسی‌ها دارد. در جام جهانی 1966 تیم ملی این کشور موفق شد در این ورزشگاه آلمان غربی را با نتیجه چهار بر دو شکست دهد و جام قهرمانی را بالای سر برد.
در روز افتتاح ومبلی قدیم در سال 1923 ، 200 هزار هوادار انگلیسی برای تماشای دیدار فینال جام حذفی انگلیس بین بولتون و وستهام جلو درهای ورزشگاه جمع شدند. از شش فینالی که ومبلی میزبانی کرده پنج بازی در ومبلی قدیم برگزار شده و تنها یک بازی در ومبلی جدید بوده است که آن هم به سال 2011 بر می‌گردد که در آن بارسلونا موفق شد منچستر یونایتد را با فرگوسن شکست دهد.
* داور بازی
او در فصل جاری 23 بار سوت زده است که در مجموع 116 بار از کارت زرد و شش بار از کارت قرمز استفاده کرده که این باعث شده است تا لقب "عاشق کارت‌های زرد" را به او بدهند.
* فینال بدون شاهزاده‌ها
سخنگوی کاخ بریتانیا اعلام کرد که ملکه الیزابت و شوهرش برای دیدار شنبه شب در ورزشگاه حضور نخواهند یافت.
بروسیا دورتموند:
رومن وایدن‌فلر، لوکاژ پیشچک، نون سوبوتیچ، متس هوملس، مارسل اشملرز، ایلکای گوندوگان، سباستین کل، یاکوب بلاژیکوفسکی، کوین گروس‌کروتس، مارکو رویس، روبرت لواندوفسکی
بایرن مونیخ:
مانوئل نویر، فیلیپ لام، ژرومه بواتنگ، دانته، داوید آلابا، باستین شواین‌اشتایگر، خاوی مارتینس، آرین روبن، توماس مولر، فرانک ریبری، ماریو ماندزوکیچ
داور: نیکولا ریتزولی (ایتالیا)
بایرن مونیخ و دورتموند چگونه به فینال رسیدند؟
دورتموند برای رسیدن به فینال 12 بازی انجام داد و تنها یک شکست را متحمل شد:
مرحله گروهی- دورتموند یک – آژاکس صفر
مرحله گروهی- منچسترسیتی یک - دورتموند یک
مرحله گروهی- دورتموند 2 – رئال‌مادرید یک
مرحله گروهی- رئال‌مادرید 2 - دورتموند 2
مرحله گروهی- آژاکس یک - دورتموند 4
مرحله گروهی- دورتموند یک - منچسترسیتی صفر
دور رفت از مرحله یک‌هشتم نهایی: شاختاردونتسک 2 – دورتموند 2
دور برگشت از مرحله یک‌هشتم نهایی: دورتموند 3 - شاختاردونتسک صفر
دور رفت از مرحله یک‌چهارم نهایی: مالاگا صفر- دورتموند صفر
دور برگشت از مرحله یک‌چهارم نهایی: دورتموند 3 - مالاگا 2
دور رفت از مرحله نیمه‌نهایی: دورتموند 4- رئال‌مادرید یک
دور برگشت از مرحله نیمه‌نهایی: رئال‌مادرید 2 - دورتموند صفر
اما بایرن مونیخ از 12 بازی در این فصل لیگ قهرمانان اروپا 2 بازی را واگذار کرد:
مرحله گروهی- بایرن‌مونیخ 2 – والنسیا یک
مرحله گروهی- باته بوریسف 3 - بایرن‌مونیخ یک
مرحله گروهی- لیل صفر - بایرن‌مونیخ یک
مرحله گروهی- بایرن‌مونیخ 6- لیل یک
مرحله گروهی- والنسیا یک - بایرن‌مونیخ یک
مرحله گروهی- بایرن‌مونیخ 4- باته بوریسف یک
دور رفت از مرحله یک‌هشتم نهایی: آرسنال یک – بایرن‌مونیخ 3
دور برگشت از مرحله یک‌هشتم نهایی: بایرن‌مونیخ صفر- آرسنال 2
دور رفت از مرحله یک‌چهارم نهایی: بایرن‌مونیخ 2 – یوونتوس صفر
دور برگشت از مرحله یک‌چهارم نهایی: یوونتوس صفر – بایرن‌مونیخ 2
دور رفت از مرحله نیمه‌نهایی: بایرن‌مونیخ 4 – بارسلونا صفر
دور برگشت از مرحله نیمه‌نهایی: بارسلونا صفر – بایرن‌مونیخ 3
آخرین فرصت برای چند بازیکن
برای چند بازیکن بایرن، فینال فردا شب می‌تواند آخرین فرصت برای کسب یک جام بزرگ بین‌المللی باشد که سال‌ها در حسرت دیدن آن در ویترین افتخارات پر شده از افتخارات داخلی بوده‌اند. باستین شواین اشتایگر، هافبک بازیساز و کاپیتان فیلیپ لام دو بازیکن بایرن هستند که دوران بازیگری پرافتخاری را تجربه کرده‌اند اما هر دوی آنها که در سالهای پایانی دهه سوم زندگی خود هستند، هنوز لذت بالای سر بردن جامی بزرگ همچون لیگ قهرمانان را نچشیده‌اند.
دو بال فرانسوی و هلندی تیم، فرانک ریبری و آرین روبن هم به اندازه کافی در ویترین افتخارات خود مدال‌های نایب قهرمانی جمع کرده‌اند و به هیچ وجه دوست ندارند برچسب بازنده فینال‌های بزرگ را به آنها بزنند. بدون شک شکست در این فینال که سومین فینال آنها در 4 فصل گذشته لیگ قهرمانان است، چیزی جز نامیده شدن به عنوان بازنده فینال‌های بزرگ برای باواریایی‌ها به ارمغان نخواهد آورد.
برای دورتموند، تیمی که در تمام بازی‌های این فصلش در لیگ قهرمانان اروپا تنها یک بار (2- صفر) در بازی برگشت مرحله نیمه نهایی به رئال مادرید باخت، پیروزی در بازی فردا شب نقطه اوج سه سال استثنایی در سطح اول فوتبال آلمان و اروپا خواهد بود. آنها سال 2011، بوندس لیگا و سال بعد بوندسلیگا و جام حذفی را با هم بردند و حالا بهترین زمان برای آن است که شانس خود را برای کسب یک جام اروپایی هم امتحان کنند.
دورتموند این موفقیت‌ها را مدیون بازیکنانی طراز اول مانند روبرت لواندوفسکی است که این روزها در فهرست بازیکنان محبوب مدیران اکثر تیم‌های اروپایی می‌شود نامش را پیدا کرد. البته در پشت پرده موفقیت لواندوفسکی و سایر هم‌تیم‌هایش فرمانده‌ای همچون یورگن کلوپ حضور داشته که با آموزش اصولی ضدحملات و بازی هجومی منطقی حتی خیلی از بازیکنان خودش را هم شگفت زده کرده است.
شور و شوق حضور در فینال لیگ قهرمانان برای تیم یورگن کلوپ 45 ساله تا حدوی کمتر از قبل شده و دلیلش هم اطلاع از عدم حضور ماریو گوتسه، هافبک فوق‌العاده با استعداد زرپوشان وستفالن به خاطر مصدومیت در این بازی است. اوهمان بازیکنی است که فصل آینده برای رقیب دورتموندی‌ها یعنی بایرن مونیخ توپ می‌زند.
هافبک هجومی که بایرن مونیخ برای به چنگ آوردنش حاضر شده 37 میلیون یورو به دورتموند بدهد، در بازی برگشت مرحله نیمه نهایی برابر رئال مادرید مصدوم شد و ظاهرا هنوز نتوانسته به آمادگی کامل برسد. یکی دیگر از بازیکنان دورتموند که احتمال دارد به بازی فردا شب نرسد، متس هوملس است که از ناحیه قوزک آسیب دیده اما گفته می‌شود شانس‌اش برای بازی در فینال زیاد است.