از میان تمامی نیروهایی كه با رژیم پهلوی مبارزه می‌كردند، جریان مذهبی به رهبری امام خمینی توانست در یك رقابت ایدئولوژیك رژیم پهلوی را سرنگون كرده و نظام جمهوری اسلامی را تأسیس كند. در جریان نهضت امام خمینی احزاب و گروه‌های رقیبی نیز با حكومت پهلوی مبارزه می‌كردند كه شاخص‌ترین آنها ماركسیست‌ها با سردمداری حزب توده و بعدها فدائیان خلق بودند. آنان ماركسیسم را علم مبارزه می‌دانستند و اعتقاد داشتند كه تمامی انقلاب‌های جهان نشأت‌گرفته از تئوری‌های ماركسیستی است. از طرفی دیگر گروهی از روشنفكران كه تحت تأثیر برخی متفكران به «اسلام منهای روحانیت» رسیده بودند، درپی تلفیق عناصری از ماركسیسم با اسلام برآمدند تا ضمن حفظ ظاهری اعتقادات خود از روش‌های ماركسیستی نیز در مبارزه با رژیم بهره جویند. این دسته از روشنفكران با تفاسیر سمبلیك از قرآن و حدیث، سعی در سازگار كردن تعالیم اسلامی و شرع مبین با یافته‌های اندیشمندان غربی داشتند.


گروه فرقان یكی از گروه‌های این جریان بود كه توسط طلبه‌ا‌ی جوان بنیان‌گذاری شد. این گروه مروج شعار اسلام منهای روحانیت بود و روحانیت اصیل شیعی را نهاد تزویر در سنت اسلامی می‌دانست. این اثر با مرور چگونگی تشكیل‌شدن گروه فرقان در سال 1355 و زمینه‌های به وجود آمدن و اقدامات تروریستی این گروه در مصاف با انقلاب اسلامی و ملت ایران می‌پردازد. ترور كردن و به شهادت رساندن برخی از علما و اندیشمندان اسلامی از قبیل شهید مطهری، شهید مفتح و... در كارنامه‌ی ننگین این گروهك منحرف ثبت گردیده است.