به طور رایج، بازی‌های ویدئویی خشونت‌بار به عنوان یکی از عوامل رفتارهای پرخاشگرانه در افراد استفاده‌کننده از آنها قلمداد می‌شود، اما مطالعات جدید نشان می‌دهد محتوای خشونت‌بار بازی‌ها مقصر اصلی رفتارهای پرخاشگرانه نیست.

گروه جنگ نرم مشرق- این مطالعه نشان می‌دهد که صرف غیرخشونت‌بار بودن یک بازی، مجوزی برای اعتماد به بی‌خطر بودن آن بر رفتار کودکان و جوانان استفاده‌کننده از آنها نیست.

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد اثرات بازی‌های ویدئویی بر ایجاد رفتار پرخاشگرانه در افراد، ناشی از محتوای خشونت‌آمیز این بازی‌ها نیست بلکه ناشی از حالات سرخوردگی و عجزی است که این بازی‌ها ایجاد می‌کنند.

به طور رایج، بازی‌های ویدئویی خشونت‌بار به عنوان یکی از عوامل رفتارهای پرخاشگرانه در افراد استفاده‌کننده از آنها قلمداد می‌شود، اما مطالعات جدید نشان می‌دهد محتوای خشونت‌بار بازی‌ها مقصر اصلی رفتارهای پرخاشگرانه نیست.

مطالعه جدید در انگلستان نشان می‌دهد که اگر شخصی پس از بازی ویدئویی، پرخاشگری می‌کند، ریشه این رفتار، سرخوردگی ناشی از میزان سختی بازی و شکست در آن است.

اندرو رزیبلیسکی محقق موسسه اینترنت دانشگاه آکسفورد و ریچارد ریان روان‌شناس دانشگاه روچستر در اولین مطالعه‌ از نوع خود نه تنها محتوای بازی‌های ویدئویی بلکه اثرات روان‌شناختی بازی‌ها را نیز مورد بررسی قرار داده‌اند و دریافته‌اند که احساس ناشی از سرخوردگی و شکست در این نوع بازی‌ها می‌تواند به رفتار خشونت‌آمیز و پرخاشگری منجر شود.

رزیبلیسکی درباره نتایج این تحقیق می‌گوید: افرادی که پس از شکست در بازی ویدئویی با عصبانیت دسته کنترلر بازی را به زمین پرتاب می‌کنند، دچار احساسات شدید سرخوردگی ناشی از باخت شده‌اند که عامل اصلی عصبانیت آنها همین باخت و سرخوردگی است، نه محتوای بازی.

طبق تعریف رایج، سرخوردگی به حالت و احساس ناشی از شکست یا عدم توانایی در تغییر چیزی یا موفقیت در کاری گفته می‌شود که در موقعیت‌های بسیاری همچون ورزش می‌تواند رخ دهد.

ریان می‌گوید: طبق این تحقیق، وقتی افراد احساس می‌کنند که قادر به پیروزی در بازی ویدئویی نیستند، به سمت رفتار خشن و پرخاشگری سوق می‌یابند؛ حال می‌خواهد آن بازی خشونت‌آمیز باشد یا نباشد.

این دو محقق برای مطالعه خود واکنش 600 تن از دانشجویان نسبت به بازی‌های ویدئویی مختلف را مورد بررسی قرار داده‌اند. این محققان، فقط از نسخه‌های غیرخشونت‌آمیز بازی‌ها استفاده کرده‌اند.

نتایج این تحقیق نشان می‌داد که رفتار پرخاشگرانه استفاده‌کنندگان از بازی‌های ویدئویی ربطی به محتوای خشونت‌بار بازی‌ها ندارد. چه استفاده‌کنندگان از بازی‌های خشن و چه استفاده‌کنندگان از بازی‌های غیرخشن، در صورت شکست در بازی، دچار رفتار پرخاشگرانه می‌شوند. هر چقدر بازی‌های سخت‌تری به افراد داده می‌شد، واکنش پرخاشگرانه آنها به شکست در بازی، شدیدتر می‌شد.

این واکنش پرخاشگرانه، در افرادی که مهارت خود را با دیگران مقایسه می‌کردند، شدیدتر بود. یعنی اگر فردی می‌دید که بازیگر قبلی، از او نتایج بهتری به دست آورده، واکنش پرخاش‌گونه‌اش شدیدتر می‌شد.

در مجموع، این مطالعه نشان می‌دهد که صرف غیرخشونت‌بار بودن یک بازی، مجوزی برای اعتماد به بی‌خطر بودن آن بر رفتار کودکان و جوانان استفاده‌کننده از آنها نیست.