*مدیر حوزه علمیهایکه خطاط است
حجتالاسلام والمسلمین سیدمهدی محمودی مدیر حوزه علمیه امام صادق(ع) ورامین سالهاست که خوشنویسی میکند، وی قبل از ورود به حوزه علمیه و در سالهای اولیه انقلاب به شعارنویسی روی دیوار و پلاکاردها میپرداخت، هم اینک آن چنان زیبا دست به قلم میبرد که به عنوان یکی از اساتید خبره در این رشته شناخته میشود.
او متولد اول خرداد سال 1344 است، دیپلمش را در رشته فرهنگ و ادب گرفت، از همان ابتدا علاقه زیادی به خوشنویسی و نقاشی داشت، با اینکه آشنایی علمی با این رشتهها نداشت و اصلاً نمیدانست قلم و مرکب چیست وهمین علاقه باعث میشد زمانی که یک دانش آموز دبیرستانی بود، هنگامی که دانشآموزان مدرسه را ترک میکردند، او کمی دیرتر به خانه میرفت و با گچهای باقیمانده بر روی تخته تمرین خطاطی میکرد تا روز بعد بچهها بخوانند.
سیدمهدی مدتی این کار را کرد تا اینکه بعد از مدتی معاون مدرسه با خوشحالی زیاد به کلاس آمد و گفت: چه کسی عصرها روی تخته مینویسد؟ بچههای کلاس او را نشان دادند و محمودی که فکر میکرد معاون مدرسه میخواهد او را تشویق کند، با عتابش روبرو شد که میگفت: چرا گچها را حرام میکنی؟ نبینیم از این به بعد پای تخته چیزی بنویسی!
و همین برخورد عاملی شد که او مدتها خوشنویسی نکند.
روزگار بر این نوجوان گذشت تا دوران پیروزی انقلاب که شعارنویسی بین انقلابیها مرسوم بود، او هم گاهی روی دیوار جملات و شعارهای مذهبی مینوشت که هنوز با گذشت سالها همچنان بر روی برخی دیوارهای شهر ورامین به چشم میخورد. یکی از این دیوار نوشتهها هنوز روی دیوار منزلش باقی مانده است.
علاقه حجتالاسلام محمودی به خوشنویسی ادامه داشت تا اینکه او این هنر را در سال 60 با ثبتنام در کلاس خوشنویسی پیگیری کرد و در سال 65 مدرک ممتاز را از خانه خوشنویسی گرفت. در همین فاصله دو بار به جبهه اعزام شد و در عملیاتهای مختلفی در غرب کشور در شهرهایی چون مریوان و سلیمانیه حضور داشت تا اینکه در عملیات والفجر 9 مجروح شد.
*بهترین جملهای که سید مهدی در جبهه خطاطی کرد/ خطاطی که کارت عروسیاش را ننوشت!
در جبهه نیز دست از خطاطی و نقاشی تصاویر امام و شهدا بر نداشت و روی کولهپشتیهای رزمندگان و پلاکاردها جملاتی را درباره شهادت با جوهرهای قرمز و قهوهای مینوشت، او جمله «قطره قطره خونم فدای لحظه لحظه عمر امام(ره)» را بهترین جملهای میداند که در جبهه خوشنویسی کرده است.
اما در کنار هنر درسش را هم در حوزه علمیه پی گرفت و سال 62 وارد حوزه علمیه ورامین شد و پس از اتمام دروس مقدماتی به شهر مقدس قم رفت و هفت سال در جوار حرم کریمه اهل بیت(س) دروس حوزوی خود را ادامه داد و از سال 76 تا کنون مدیر حوزه علمیه امام صادق(ع) ورامین است.
پدرش آیتالله سیدمرتضی محمودی امام جمعه ورامین تنها روحانی فامیل است و بیشتر اجداد و بستگانش به شغل کشاورزی در گلپایگان مشغول بوده و هستند، سال 66 ازدواج میکند و کارت عروسیاش را خودش با خط خوش نمینویسد و با مزاح میگوید: مصداق ما همان ضربالمثل معروف است که «کوزهگر از کوزه شکسته آب میخورد»!
حاصل این ازدواج سه فرزند پسر است، پسر ارشدش هم اکنون یکی از طلاب فعال در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) است، علت ورود به حوزه را علاقه شخصی توصیف میکند و میگوید: پسرانم به خاطر علاقهای که به دروس حوزوی دارند، روی به حوزه آوردند و من پسرانم را به این کار مجبور نکردم.
خوشنویسی را در چهار خط نستعلیق، ثلث، شکسته و نسخ تنها از روی عشق و علاقه ذاتی پیگیری میکند و خط نستعلیق را مرحوم استاد علی ابریشمکار و استاد علی علی، خط نسخ را از استاد موحد حضوری، خط ثلث نیز از روی آثار اساتید ترک و هاشم بغدادی و همچنین خط شکسته را از روی خطوط آثار استادان مرحوم سید گلستانه و مرحوم درویش عبدالمجید درویش فرا گرفته است.
از مجموعه آثاری که وی در زمینه خوشنویسی به رشته تحریر درآورده است، میتوان به کتاب آموزشی و جامع اسرار نستعلیق، آموزش کامل خط نستعلیق، منشور روحانیت، مجموعه پرتو نور( قطعات خوشنویسی از وصایای حضرت امام خمینی(ره))، عم جزء به خط نسخ فارسی، دانشنامه و آموزش خط تحریری و ... اشاره کرد.
نخستین نمایشگاه خطاطیاش را به صورت انفرادی و در ورامین برگزار میکند، اما در سال 65 به صورت جمعی نمایشگاهی را برپا میکند، پنج اثر را در این نمایشگاه ارائه میکند، در این نمایشگاه دو استاد خوشنویسی امیرخانی و کابلی هم حضور پیدا میکنند، هنگامی که استاد امیرخانی به تابلوی خطاطی او میرسد که در آن تابلو حرف «ن» را یک قلم حدود 9 سانتی متری و داخل آن کل سوره قلم را نوشته بود، بسیار حاجآقا محمودی را مورد تشویق قرار میدهد.
وی خطاطی را منافی تحصیل علوم حوزوی نمیداند، در 13 سالی که به تحصیل علوم دینی مشغول بوده، کار خطاطی را نیز دنبال میکرده است، البته بعد از اینکه ریاست حوزه را عهدهدار میشود، وقت کمی مییابد به خطاطی بپردازد.