گروه فرهنگی مشرق - امروزه حملات جنون آمیز اسرائیل به باریکه نوار غزه، تیتر اصلی تمام خبرگزاری‌های دنیا شده است. تصاویر و اخبار هر روزه از کشتار بی رحمانه زنان و کودکان بی دفاع غزه که در نهایت مظلومیت و در برابر سکوت برخی از کشورهای غربی و عربی به خاک و خون کشیده می شوند، دل هر انسانی را به درد می آورد. از سویی انسان با دیدن تصاویری دردناک از ریزش بارانی از بمب و خمپاره بر روی خانه ها و آن همه در خون تپیدن ها و به خاک افتادن ها احساس ناراحتی می کند و از سوی دیگر از این همه مقاومت و غیرت، شگفت زده می شود؛ چنان که گویی عزت، آزادگی و شرافت انسانی از این باریکه به پهنای عالم مخابره می شود.
در این میان هرکسی سعی دارد تا به فراخور توان خود، به یاری مظلومان آمده و از این طریق اعتراض خود را بیان کند.
هنرمندان، ورزشکاران، اهالی تئاتر و سینما، تجار و افراد مختلف در پیشه ها و حرفه های گوناگون هرکدام به گونه ای حمایت و انزجار خود را از این نبرد نابرابر نشان می دهند. شیفتگان به زبان و ادبیات فارسی نیز از این قاعده مستثنا نبوده و همواره می کوشند تا با فعالیت در حیطه های ادبی مانند نگارش داستان، قطعات ادبی یا سرایش شعر، شرح مظلومیتی به جنس غزه را به گوش همگان برسانند.
ادبیات فارسی لطیف ترین و نغزترین راه به تصویر کشیدن تمام صداهای جنگی سرزمین غزه اعم از انفجار، بمباران و صداهایی چون تیر و ترکش بوده و همچنین این قابلیت را دارد که به بهترین نحو گویای احساساتی چون بغض، غیرت، گریه، غرور، آزادگی، دلتنگی، مقاومت و... باشد و آنان را به زبان کلمات درآورد. ایهام و ابهام پذیری کلمات فارسی این امکان را در اختیار شاعران قرار می دهد تا هرکسی آن شعر را در قابی از ظنّ خود دیده و تجربه کند.
شعرهایی که غزه پردازان بدان می پردازند شاید خالی از آرایه های ادبی و بیانی نباشد اما می توان گفت که شرح بیشتر تصاویر آن خالی از هرگونه اغراق و مبالغه است؛ شاید کم تر شعری در دنیا یافت شود که بتواند اینگونه در فضایی مظلومانه، حماسه سازی کند. شعر غزه، حماسه ای متعلق به آزادگان جهان و مفاخره ای تمام نشدنی است.
سعید تقدیری از اساتید دانشگاه غزل ذیل را به مقاومت مردم مظلوم و بی دفاع نوار غزه تقدیم می دارد، به امیدی که آسمان این سرزمین، همیشه آرام و زمینش همواره سرشار از زندگی و نشاط باشد:
از «نوار غزه» می‌آید صدای انفجار
سوت موشک، بوق آژیر و نوای انفجار
گاه صبح و گاه ظهر و گاه عصر و گاه شام
می رسد از آسمان هر دم بلای انفجار
زیر بمباران موشک های دشمن، گشته بود
اندکی تا قسمتی ابری هوای انفجار
از نگاه زخمناک کودکان با آب و تاب
می شنیدم قصه اندوه زای انفجار
ناله ما از شهادت، از غم خمپاره نیست
گرچه قدری درد دارد وای جای انفجار
هر فلسطینی مقاوم، ایستاده، منتظر
تا «نوار غزه» را بندد به پای انفجار
«غزه پیروز است»، جای هیچ شک و شبهه نیست
می شود نابود دشمن از خطای انفجار
وای اگر روزی بپیچد نسخه این دستگاه
از «نوار غزه» می آید صدای انفجار
در این میان هرکسی سعی دارد تا به فراخور توان خود، به یاری مظلومان آمده و از این طریق اعتراض خود را بیان کند.
هنرمندان، ورزشکاران، اهالی تئاتر و سینما، تجار و افراد مختلف در پیشه ها و حرفه های گوناگون هرکدام به گونه ای حمایت و انزجار خود را از این نبرد نابرابر نشان می دهند. شیفتگان به زبان و ادبیات فارسی نیز از این قاعده مستثنا نبوده و همواره می کوشند تا با فعالیت در حیطه های ادبی مانند نگارش داستان، قطعات ادبی یا سرایش شعر، شرح مظلومیتی به جنس غزه را به گوش همگان برسانند.
ادبیات فارسی لطیف ترین و نغزترین راه به تصویر کشیدن تمام صداهای جنگی سرزمین غزه اعم از انفجار، بمباران و صداهایی چون تیر و ترکش بوده و همچنین این قابلیت را دارد که به بهترین نحو گویای احساساتی چون بغض، غیرت، گریه، غرور، آزادگی، دلتنگی، مقاومت و... باشد و آنان را به زبان کلمات درآورد. ایهام و ابهام پذیری کلمات فارسی این امکان را در اختیار شاعران قرار می دهد تا هرکسی آن شعر را در قابی از ظنّ خود دیده و تجربه کند.
شعرهایی که غزه پردازان بدان می پردازند شاید خالی از آرایه های ادبی و بیانی نباشد اما می توان گفت که شرح بیشتر تصاویر آن خالی از هرگونه اغراق و مبالغه است؛ شاید کم تر شعری در دنیا یافت شود که بتواند اینگونه در فضایی مظلومانه، حماسه سازی کند. شعر غزه، حماسه ای متعلق به آزادگان جهان و مفاخره ای تمام نشدنی است.
سعید تقدیری از اساتید دانشگاه غزل ذیل را به مقاومت مردم مظلوم و بی دفاع نوار غزه تقدیم می دارد، به امیدی که آسمان این سرزمین، همیشه آرام و زمینش همواره سرشار از زندگی و نشاط باشد:
از «نوار غزه» می‌آید صدای انفجار
سوت موشک، بوق آژیر و نوای انفجار
گاه صبح و گاه ظهر و گاه عصر و گاه شام
می رسد از آسمان هر دم بلای انفجار
زیر بمباران موشک های دشمن، گشته بود
اندکی تا قسمتی ابری هوای انفجار
از نگاه زخمناک کودکان با آب و تاب
می شنیدم قصه اندوه زای انفجار
ناله ما از شهادت، از غم خمپاره نیست
گرچه قدری درد دارد وای جای انفجار
هر فلسطینی مقاوم، ایستاده، منتظر
تا «نوار غزه» را بندد به پای انفجار
«غزه پیروز است»، جای هیچ شک و شبهه نیست
می شود نابود دشمن از خطای انفجار
وای اگر روزی بپیچد نسخه این دستگاه
از «نوار غزه» می آید صدای انفجار