گروه فرهنگی مشرق، مرکز هنری وایت باکس در منطقه‌ی باوری در نیویورک میزبان نمایشی برجسته از هنرمند فلسطینی خالد جرار می‌باشد.
این نمایشگاه به گونه‌ای تحت تاثیر اخبار مهم خاورمیانه بوده که این هنرمند شخصا برای صحبت در موزه جدید در روزهای آغازین نمایشگاه "اینجا و جای دیگر" برنامه ریزی کرده بود ولی صهیونیست‌ها به او اجازه خروج از سرزمین‌های اشغالی را ندادند.
جرار قصد داشت برای افتتاح "خروج ممنوع" با وایت باکس از طریق اسکایپ ارتباطی برقرار کند.
با وجود اینکه همزمان با بزرگترین تظاهرات در طول تاریخ که مرز‌های اشغالی را تکان داد، جراد قادر به شرکت در آن حتی به صورت مجازی نبود اما یک برنامه تلویزیونی زنده تصاویری از این اعتراضات در رام الله را پخش کرد.
این نمایش که همچنان ادامه دارد، شامل قطعه‌ای جدید است که در آن اسامی فلسطینیان کشته شده برای حفاظت از سرزمین‌هایشان در مقابل اسرائیل در نوار غزه با صدای بلند به گوش عموم می‌رسد. همانند فیلم "ایستگاه اتوبوس" که کودکان فلسطینی را در مناطق اشغالی فلسطین به تصویر می‌کشد که در حال انتظار برای اتوبوس مدرسه شان هستند که هیچگاه نمی‌‌آید.
این اثر نهایی نظر منتقد هنر دِبُرا سولومون که این برنامه را بازنگری کرده و مصاحبه‌ای در WNYC با جرار داشت، را به خود جلب کرد.
سالومون گفت: جرار قصد داشت که به ما بگوید که او یک تروریست یا یک انسان نفرت انگیز و تند و تیز نیست. او فقط انسانی است که می‌خواهد تصویری از واقعیت زندگی‌اش در مناطق اشغالی فلسطین را به نمایش درآورد.
این نمایشگاه به گونه‌ای تحت تاثیر اخبار مهم خاورمیانه بوده که این هنرمند شخصا برای صحبت در موزه جدید در روزهای آغازین نمایشگاه "اینجا و جای دیگر" برنامه ریزی کرده بود ولی صهیونیست‌ها به او اجازه خروج از سرزمین‌های اشغالی را ندادند.
جرار قصد داشت برای افتتاح "خروج ممنوع" با وایت باکس از طریق اسکایپ ارتباطی برقرار کند.
با وجود اینکه همزمان با بزرگترین تظاهرات در طول تاریخ که مرز‌های اشغالی را تکان داد، جراد قادر به شرکت در آن حتی به صورت مجازی نبود اما یک برنامه تلویزیونی زنده تصاویری از این اعتراضات در رام الله را پخش کرد.
این نمایش که همچنان ادامه دارد، شامل قطعه‌ای جدید است که در آن اسامی فلسطینیان کشته شده برای حفاظت از سرزمین‌هایشان در مقابل اسرائیل در نوار غزه با صدای بلند به گوش عموم می‌رسد. همانند فیلم "ایستگاه اتوبوس" که کودکان فلسطینی را در مناطق اشغالی فلسطین به تصویر می‌کشد که در حال انتظار برای اتوبوس مدرسه شان هستند که هیچگاه نمی‌‌آید.
این اثر نهایی نظر منتقد هنر دِبُرا سولومون که این برنامه را بازنگری کرده و مصاحبه‌ای در WNYC با جرار داشت، را به خود جلب کرد.
سالومون گفت: جرار قصد داشت که به ما بگوید که او یک تروریست یا یک انسان نفرت انگیز و تند و تیز نیست. او فقط انسانی است که می‌خواهد تصویری از واقعیت زندگی‌اش در مناطق اشغالی فلسطین را به نمایش درآورد.
