به گزارش مشرق، نقش خودروسازی در اقتصاد ملی و رشد رفاه عمومی، دولت‌ها را بر آن داشته تا به شیوه‌های گوناگون از صنایع خودرو خودشان حمایت کنند که یکی از راه‌های آن در قالب بستن مالیات و تعرفه به واردات خودرو و قطعات صورت می‌گیرد.
به‌عنوان مثال و در مقام مقایسه، در هند، تعرفه واردات برای خودروی آماده 60 و برای سی.کی.دی 30 درصد است که نشان می‌دهد نسبت حمایت دولت از صنعت خودروی داخلی در هند 2 است؛ یعنی دولت هند برای مونتاژکاری نسبت به واردات کامل اهمیت بیشتری قائل است. تعرفه واردات خودروی کامل در تایلند نیز 80 و سی.کی.دی 30 درصد است که نشان‌دهنده شاخص حمایت از صنعت خودروی داخلی به میزان 66/2 است.
دولت مالزی که از کشورهای توسعه یابنده در زمینه صنعت خودرو و دارای برند خودروسازی مخصوص به خود است، تعرفه واردات خودروی کامل را 30 و سی.کی.دی را 10 درصد قرار داده که نسبت این دو یعنی 3 نشان‌دهنده میزان حمایت دولت از خودروسازی داخلی است.
به همین ترتیب در روسیه تعرفه واردات خودروی کامل 25 و سی.کی.دی 5 درصد است که نشان می‌دهد دولت این کشور 5 واحد از صنعت خودروی داخلی حمایت می‌کند. هر چه تعرفه واردات سی.کی.دی از خودروی کامل کمتر باشد، نسبت بین این دو بالاتر و در نتیجه حمایت دولت از خودروسازی داخلی‌اش بیشتر است.
در این میان اژدهای زرد (چین) که بزرگ‌ترین خودروساز جهان به شمار رفته و بخش بزرگی از بازار خودرو را در اختیار دارد، عوارض 25 درصدی را برای سی.بی.یو و 10 درصدی را برای سی.کی.دی تعیین کرده است. کشور چین که درحال تبدیل شدن به قطب اقتصاد جهانی است نیز با نسبت 5/2 حمایت مناسبی از صنعت داخلی خود می‌کند.
برزیل دیگر کشور در حال توسعه دارای صنعت خودروی داخلی است که شرکت‌های بزرگ جهانی نیز در آن پایگاه‌های تولید دارند. در این کشور نیز تعرفه واردات خودروی کامل 35 و سی.بی.یو 18 درصد است که با نسبت 94/1 از خودروسازی داخلی‌اش حمایت می‌کند. ترکیه 10 درصد تعرفه برای واردات خودروی کامل و 2/6 درصد برای واردات سی.کی.دی قرار داده که نشان‌دهنده حمایت از صنعت خودرو با نسبت 61/1 است.
بالاخره در ایران میزان تعرفه واردات خودروی کامل 40 و سی.کی.دی 26 درصد است که نسبت این دو عدد 53/1 است و همان‌طور که در بررسی 9 کشور در حال توسعه دارای صنعت خودرو نشان داده شد، کمترین حمایت را از صنعت خودروی داخلی دارد. مقام معظم رهبری نیز در دیدار اخیری که با اعضای هیات دولت داشتند با تاکید بر اینکه موضوع واردات، فقط از طریق تعرفه حل نخواهد شد، به دولت دستور دادند که درخصوص واردات کالاهای غیرضروری و تجملی سختگیری بیشتری انجام داده و اعمال قدرت کند. حال سوال اینجا است که آیا واردات خودروهای چند صد میلیونی و میلیاردی توسط برخی عناصر صاحب نفوذ در شرایط فعلی اقتصاد کشور، تهدیدی برای صنعت و اقتصاد نیست؟ آیا بهتر نیست ارزهای هنگفتی که صرف خرید این خودروها می‌شود، در بخش‌های تولید خودرو داخلی به‌عنوان یکی از ارکان مهم اقتصاد، سرمایه‌گذاری شده و زمینه رشد و توسعه صنعت ملی فراهم شود؟
به‌عنوان مثال و در مقام مقایسه، در هند، تعرفه واردات برای خودروی آماده 60 و برای سی.کی.دی 30 درصد است که نشان می‌دهد نسبت حمایت دولت از صنعت خودروی داخلی در هند 2 است؛ یعنی دولت هند برای مونتاژکاری نسبت به واردات کامل اهمیت بیشتری قائل است. تعرفه واردات خودروی کامل در تایلند نیز 80 و سی.کی.دی 30 درصد است که نشان‌دهنده شاخص حمایت از صنعت خودروی داخلی به میزان 66/2 است.
دولت مالزی که از کشورهای توسعه یابنده در زمینه صنعت خودرو و دارای برند خودروسازی مخصوص به خود است، تعرفه واردات خودروی کامل را 30 و سی.کی.دی را 10 درصد قرار داده که نسبت این دو یعنی 3 نشان‌دهنده میزان حمایت دولت از خودروسازی داخلی است.
به همین ترتیب در روسیه تعرفه واردات خودروی کامل 25 و سی.کی.دی 5 درصد است که نشان می‌دهد دولت این کشور 5 واحد از صنعت خودروی داخلی حمایت می‌کند. هر چه تعرفه واردات سی.کی.دی از خودروی کامل کمتر باشد، نسبت بین این دو بالاتر و در نتیجه حمایت دولت از خودروسازی داخلی‌اش بیشتر است.
در این میان اژدهای زرد (چین) که بزرگ‌ترین خودروساز جهان به شمار رفته و بخش بزرگی از بازار خودرو را در اختیار دارد، عوارض 25 درصدی را برای سی.بی.یو و 10 درصدی را برای سی.کی.دی تعیین کرده است. کشور چین که درحال تبدیل شدن به قطب اقتصاد جهانی است نیز با نسبت 5/2 حمایت مناسبی از صنعت داخلی خود می‌کند.
برزیل دیگر کشور در حال توسعه دارای صنعت خودروی داخلی است که شرکت‌های بزرگ جهانی نیز در آن پایگاه‌های تولید دارند. در این کشور نیز تعرفه واردات خودروی کامل 35 و سی.بی.یو 18 درصد است که با نسبت 94/1 از خودروسازی داخلی‌اش حمایت می‌کند. ترکیه 10 درصد تعرفه برای واردات خودروی کامل و 2/6 درصد برای واردات سی.کی.دی قرار داده که نشان‌دهنده حمایت از صنعت خودرو با نسبت 61/1 است.
بالاخره در ایران میزان تعرفه واردات خودروی کامل 40 و سی.کی.دی 26 درصد است که نسبت این دو عدد 53/1 است و همان‌طور که در بررسی 9 کشور در حال توسعه دارای صنعت خودرو نشان داده شد، کمترین حمایت را از صنعت خودروی داخلی دارد. مقام معظم رهبری نیز در دیدار اخیری که با اعضای هیات دولت داشتند با تاکید بر اینکه موضوع واردات، فقط از طریق تعرفه حل نخواهد شد، به دولت دستور دادند که درخصوص واردات کالاهای غیرضروری و تجملی سختگیری بیشتری انجام داده و اعمال قدرت کند. حال سوال اینجا است که آیا واردات خودروهای چند صد میلیونی و میلیاردی توسط برخی عناصر صاحب نفوذ در شرایط فعلی اقتصاد کشور، تهدیدی برای صنعت و اقتصاد نیست؟ آیا بهتر نیست ارزهای هنگفتی که صرف خرید این خودروها می‌شود، در بخش‌های تولید خودرو داخلی به‌عنوان یکی از ارکان مهم اقتصاد، سرمایه‌گذاری شده و زمینه رشد و توسعه صنعت ملی فراهم شود؟