اما صرف نظر از اظهارات فوق و تلاش برای توجیه و تعدیل آن سخنان، آنچه در اظهارات سفیر گرجستان در واشنگتن قابل تامل است، آنکه وی گفته بود: «دوره‌های آموزشی که در خاک گرجستان برای عناصر مسلح دایر خواهد شد، تنها سوری‌ها را در برنمی‌گیرد، بلکه عناصر مسلح دیگر کشورها را نیز شامل خواهد شد.»
وی در ادامه تاکید کرده بود که این پایگاه‌ها به کانون مبارزه با تروریسم و آموزش عناصر مسلح از هر تابعیت و کشوری تبدیل خواهد شد.
اینجاست که ضروری می‌نماید، فهم و درک درستی از نقش گرجستان در استراتژی آمریکا در مناطق روسیه و قفقاز و خاورمیانه داشته باشیم، تا به این طریق امکان فهم و شناخت هرچه دلیل انتخاب گرجستان به عنوان محل آموزش عناصر مزدور مسلح که از آنها با عنوان «گروه‌های مسلح میانه‌رو» نام می‌برند، فراهم گردد.
در این ارتباط «آندره آرچوف»، نویسنده و پژوهشگر روسی در کتاب خویش تحت عنوان «کشتن دموکراسی: عملیات سازمان سیا و پنتاگون در مرحله پس از اتحاد شوروی» که اوایل سال ۲۰۱۴ میلادی در مسکو، پایتخت روسیه چاپ و منتشر شد، می‌نویسد که «پرونده گرجستان به اوایل دهه نود قرن گذشته باز می‌گردد، هنگامی‌که دولت آمریکا پیش نویش قانونی به نام «استراتژی راه ابریشم» را ارائه داد و از آن با عنوان آغاز مرحله جدیدی از سیاست‌های آمریکا در منطقه آسیای مرکزی و قفقاز به طور کلی و گرجستان به طور خاص نام برد.
"میخائیل ساکاشویلی"
افزون بر آن و از دهه نود قرن گذشته شرکت‌های نظامی خصوصی آمریکایی مهمی وارد گرجستان شده و در این کشور فعالیت‌های خود را آغاز کردند، فعالیت‌هایی که در هدایت و راهبری عملیات‌های سازمان جاسوسی آمریکا موسوم به سازمان سیا و وزارت دفاع این کشور معروف به پنتاگون علیه اهداف دشمن آمریکا نمود پیدا می‌کرد و ماموریت محوله بر این شرکت‌های خصوصی نظامی آموزش عناصر مزدور مسلح برای اقداماتی مانند بمبگذاری و عملیات‌های تخریبی و جمع‌آوری اطلاعات و جاسوسی و مشابه آن بود که به گونه‌ای موجب تشدید و افزایش هرج و مرج و ناامنی در مناطق همجوار شمال قفقاز می‌شد که به نوعی به صورت مستقیم به امنیت روسیه ضربه وارد می‌کرد.
این پژوهشگر روسی تاکید می‌کند که ظهور اولین مربیان آمریکایی در گرجستان و در ارتش «جوهر دوداییف»، فرمانده ارتش و نیروهای مسلح گرجستان به سال ۱۹۹۰ میلادی باز می‌گردد که طی آن «شامل باسایف»، معاون نخست وزیر گرجستان در دولت «اصلان مسخادوف» بين دو سال ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۸ میلادی و فرمانده جنگ‌های چریکی علیه روسیه به همراه اعضای گروهش لباس‌های نظامی آمریکایی به تن کرده و از عینک‌های دید در شب و تلفن‌های ماهواره‌ای استفاده می‌کردند که واشگتن برای آنها ارسال کرده بود.
این در حالی است که نباید گذرگاه مرزی بین ترکیه و گرجستان را نادیده گرفت که نقشی بسیار مهم و حیاتی برای حفظ و استمرار ارتباط میان واشنگتن و هم پیمانانش در منطقه آسیای مرکزی و قفقاز داشت.
در ژانویه سال ۲۰۰۹ میلادی نشستی محرمانه و پشت درب‌های بسته در «تفلیس»، پایتخت گرجستان برگزار شد که در آن علاوه بر مسئولان گرجستانی و هیأت آمریکایی، نمایندگان بسیاری از گروه‌های تروریستی «تکفیری» از کشورهای مختلف عربی و اسلامی و اروپایی نیز حضور داشتند.
درباره هدف نشست محرمانه تفلیسی گفته شده که مهمترین هدف این نشست هماهنگی فعالیت این گروه‌های تروریستی تکفیری در جنوب روسیه و فعال کردن این جبهه است که با حمایت و موافقت دولت گرجستان نیز مواجه شد به گونه‌ای که سفیر گرجستان در کویت به عنوان مسئول انتقال گروه‌های شرکت کننده در این عملیات و عناصر آنها از منطقه خاورمیانه به گرجستان انتخاب شد.
پس از آن و در یکم آوریل سال ۲۰۰۹ میلادی یک پژوهشگر گرجستانی در گزارش سالیانه خود درباره «بررسی و ارزیابی وضعیت حقوق بشر» در این کشور به وجود پایگاه‌های نظامی برای آموزش عناصر مسلح چچنی در خاک گرجستان اشاره کرد و پرده از آن برداشت و تاکید کرد که هدف از احداث چنین پایگاه‌هایی و آموزش عناصر مسلح تکفیری در آن، انجام عملیات‌های تروریستی و مسلحانه در شمال قفقاز و در نزدیکی روسیه است.
نگاهی به نقش گرجستان در چارچوب استراتژی آمریکا در مناطق آسیای مرکزی و قفقاز و همچنین خاورمیانه و در کنار آن نقش آشکار و عیان ترکیه در فراهم کردن زمینه اعزام عناصر تروریستی مسلح تکفیری به سوریه، به وضوح آشکار می‌کند، چرا کشور گرجستان به عنوان یکی از نقاط و مراکز آموزش گروه‌های تروریستی مسلح موسوم به گروه‌های مسلح میانه‌رو انتخاب شده است.
منبع: عرش نیوز