به گزارش مشرق، کیومرث هاشمی هنوز هم روی حرفی که قبل از اعزام کاروان ایران به بازی های آسیایی شده ایستاده است و می گوید:«من همان موقع هم گفتم که حتی اگر یک مدال هم بیشتر از دوره قبل بگیریم موفق بوده ایم. حتی این سوال را از دوستان شما هم پرسیدم. حالا این اتفاق افتاده است، پس ما موفق بوده ایم.» رییس کمیته ملی المپیک روز گذشته مهمان ما در کافه خبر بود. او البته بیشتر از هر چیزی از خوشحالی مردم خوشحال است. از اینکه آنها نسبت به دوره قبل مسابقات با کیفیت تری را تماشا کردند:«همین که مردم احساس رضایت می کنند برای ما کفایت می کند.» مصاحبه با کیومرث هاشمی که در آن درباره بازی های آسیایی، رشته های مختلف ورزشی و کسب کرسی در مجامع بین المللی حرف زد را در زیر می خوانید:
*از بازی های آسیایی شروع می کنیم. به نظر شما کاروان موفق بود یا نا موفق؟
دو نوع ارزیابی می شود .یکی از نظر مردم، یکی از نظر آمار و ارقام که البته با هم در ارتباط هستند. همین که مردم احساس رضایت می کنند یعنی اینکه کاروان ما موفق بوده است.بخشی از این بحث بر می گردد به نحوه انعکاس رسانه ها .از نگاه آماری هم که رشته به رشته بیاییم جلو به لحاظ کیفیت مدال موفق بوده ایم.ممکن است سوال شود که در دوره قبل ما چهارم شده ایم از آن نگاه شاید ما یک پله پایین تر بوده ایم.من قبل از اعزام هم گفته بودم که اصلا این طوری نگاه نمی کنم.ما می دانستیم قزاقستان 9 نفر از ورزشکارانش که در دوره قبل قهر کرده بودند را آورده اند.در والیبال ما نقره را طلا کردیم.این طور می شود بهتر قضاوت کرد.در بسکتبال برنز مان تبدیل به نقره شد.بوکس ما سه تا برنز به دو نقره و یک برنز تبدیل شد.
* با این حساب ووشو با کم شدن دو مدال طلایش نا موفق بوده است.
ووشو رشد دور قبل را نداشت.ما در دوچرخه سواری و تیر و کمان موفق بوده ایم.تکواندو هم همین طور. البته می توانستیم مدال های بیشتری بگیریم.به جز جودو و هندبال و دوومیدانی که خوب نبودند،در بقیه رشته ها رشد داشته ایم.یک بنده خدایی می گفت تفاوت با دوره قبل فقط یک طلا؟این یک طلا خیلی اهمیت دارد.در بخش بانوان ما خوب عمل کردیم.بانوان ما نصف دوره قبل بودند.در مجموع من کاروان را موفق می بینم.
* ورزش بخش عمده ای از موفقیت هایش را مدیون رسانه هاست.برای اینکه باور این بود که کاروان ششم می شود و 14 یا 15مدال طلا بیشتر نمی گیریم.
ارزیابی ما 25 مدال طلا در بهترین حالت بود و در حالت بد 16 تا مدال را پیش بینی کرده بودیم. ما به تمام اهدافمان رسیدیم. البته می دانستیم در جودو ، هندبال و فوتبال نتیجه نمی گیریم.برای دوچرخه سواری در بهترین حالت نقره پیش بینی کرده بودیم.در صورتی که دوچرخه سواری می توانست یک طلای دیگر هم بگیرد.شمشیر بازی ما نقره گرفت. تیر و کمان اگر خانم عابدی استرس نداشت طلا می گرفت.در مجموع کاروان کاروان خوبی بود و نتیجه خوبی گرفتیم.اما نباید ضعف ورزش کشور را پشت مدالها پنهان کنیم.تفاوت ما با قزاقستان این بود که آنها در رشته های پر مدال همانند شنا و ژیمناستیک گرفتند.قزاق ها 7 دوره در بازی های آسیایی بوده اند.در همه ادوار بالای 20 تا مدال گرفته اند و فقط در دوره قبل بود که 18 تا مدال گرفتند.در شرایط عادی آنها از ما جلوتر هستند.آنها فقط در دوره قبل 18 تا مدال گرفتند.
*شما در وزارت آموزش و پرورش بوده اید.ساختار را بهتر از هر کسی می دانید.در بخش همگانی یک شتابی داشتید که بچه های زیر 10 سال حداقل استخر رفتن را تجربه کردند.به نظر شما با این شیوه گلخانه ای ورزش ما می تواند پیشرفت کند؟
در یک دوره از زمان چاره ای به جز کار گلخانه ای نیست.مثلا در ورزش بوکس نمی توانید گلخانه ای عمل نکنید.
* اما در دوومیدانی که این طور نیست.
دوومیدانی ما هم زیر ساخت ندارد.ما یک ورزشگاه درست و حسابی نداریم.یا در شنا، فدراسیون اجازه ندارد یک مجوز استخر صادر کند.1200 استخر داریم اما برای خود استخر داران است.اگر هر باشگاه در رده جوانان و نوجوانان تیمداری کندو استعداد شناسایی کند آنگاه لیگ را راه اندازی کنیم شک نکنید که از دل لیگ قهرمان بیرون می آید.سنگاپور در شنا مدال آور داشته است.سنگاپوری که اندازه قم ما هم نیست.ظرفیت در کشور ما وجود دارد اما باید سرمایه گذاری کرد.البته ما در آموزش و پرورش گلخانه ای عمل نکردیم.
* برآیند اجرای طرح شنا در 4 سال چه بود؟
من آمدم بیرون تعطیلش کردند.تنهایی که نمی شود.آنجا زیر ساخت های خوبی بود و ما 15 هزار نفر فارغ التحصیل تربیت بدنی استخدام کردیم.این فاجعه بود که دوره ابتدایی ما معلم ورزش نداشت. ما 15 هزار نفر را استخدام کردیم برای ابتدایی.در استان ها آموزش و پرورش معاونت تربیت بدنی نداشت. البته رضوانی می گوید که تعدادی از شناگران آمده اند جزو فدراسیون شنا شده اند.
طرح شنای ما باعث شد که 100 تا استخر ساخته شود.بدون اینکه ما درخواست کرده باشیم.استخرهای ما 25 تا بود که با این طرح به عدد 100 رسید. ضعف دیگری که ما داریم این است که منافع شخصی ما به منافع ملی می چربد.در بازی های آسیایی با اعمال فشار به چینی ها طلای ما در یکی از ماده های تیراندازی تبدیل به نقره شد همین برای من سوال شد که چینی ها این همه مدالی که دارند چرا اینقدر حرص مدال را می زنند.می گفتند پدر ما را در می اورند.مثلا ما برای کشتی نگاه مان این بود که مسابقات جهانی نروند یا دو تیم می شوند که کشتی ما تیم دوم ندارد.
*این خیلی بد است که ورزش ملی ایران دو تیم ندارد.
الان مسئولین فعلی فدراسیون کشتی دارند کار می کنند. من می گویم ورزشکار نباید تصمیم گیرنده باشند. در فوتبال واقعا ظرفیت تیم امید ما در اینچئون همین بود؟ این تیم تنها 20 درصد ظرفیت امیدها بود و 80 درصد اصلا نیامده بودند.برای باشگاه ها مهم نبود.لیگ زمانی ارزش دارد که در خدمت تیم ملی باشد. اگر قرار است این طور نباشد چه ارزشی دارد.چرا کروش آمد و دست گذاشت روی بازیکن دو رگه.یک نگاهی داشت نسبت به لیگ و توجهی نشد.ضمن اینکه فهمید افرادی که در لیگ ما نیستند ، می توانند در تیم ملی بازی کنند.ورزشکار ایرانی داریم که قهرمان جهان شده در ژیمناستیک.گفتم بروید سراغش بیاوردید.
*می آید؟
حالا باید تلاش کرد.بیاید و یک مدال بگیرد ارزش دارد.چرا آنجا می تواند و اینجا نمی تواند.ژیمناستیک هم این دوره نسبت به دوره قبل خوب بود.
*البته سالهاست که برای ژیمناستیک کاری نشده است.
علت این است که ما نتیجه گرا هستیم.اما در بعضی رشته ها باید تحمل کرد. البته با برنامه.
* در نانجینگ کاروانی بردیم که یک سری از آنها ورزشکار نبودند.اگر نسل پس زمینه ورزش ما آن است که به نظر می رسد بعد از این دوره قهرمانی بک بحران شدید داریم.
باید مسیر قهرمانی مشخص باشد.الان یکسری از رشته ها این مسیر را برای خودشان تعریف کرده اند.اما بعضی ها فاقد آن هستند.تا زمانی که این فاصله است ، اتفاقی نمی افتد.حتی فوتبال که یک رشته تیمی است.در رشته های تیمی کارخیلی سخت تر است.در دنیا باشگاهها بازیکن ساز هستند.اما در ایران این طور نیست.
*البته در فوتبال هنوز هم باشگاههای بازیکن ساز داریم.
نه نداریم.
*چرا .فولاد،سپاهان،ملوان حتی شموشک.چرا سکوت کردید؟
درباره پاس.بحث هنجارهاست و بعد هم سیاست هایی که از بالا دیکته می شود.من می خواهم بگویم باشگاهها وقتی بازیکن ساز نباشند نمی شود گفت باشگاه و باید گفت تیم. الان هم بهترین تیم های ما استقلال و پرسپولیس هستند. ما باید برویم دنبال باشگاهداری و از انها بخواهیم .الان لیگ ما طوری شده که باید مدام از بالا فشار بیاورند که از ای اف سی به ما می گویند .شما زمانی می توانید تیم داری کنید که این موارد را داشته باشید.ما سند سازی می کنیم در صورتی که شرایطش را نداریم.
*شما به نکته خوبی اشاره کردید.ما می نویسیم و دوستان ناراحت می شوند. ملاک ما کمی است و کیفیت نمی بینیم.
ما خودمان را هم داریم گول می زنیم.در حالی که این مساله به پایه ورزش آسیب می زند.
*ان شاءا...این اتفاق در کمیته می افتد؟
دست من نیست.در حوزه ماموریتی من نیست اما اگر کمک بخواهند می گویم.اما حالا فقط می توانم حرفش را بزنم.
*توجه به رشته های پر مدال همیشه بوده است.اما در نهایت در حد حرف مانده.
ما باید شرایطی را فراهم کنیم که ورزشکارن انگیزه داشته باشند.مثلا همین خدمت سربازی.شما نمید انید مصطفی جوکار چقدر خوشحال بود .کی فکرش را می کرد که قایقرانی ما 10 ساله جواب بگیرد.ظرفیتش را دارد.تیراندازی هم همین طور.آیا این رشته موفق نیست.
* شما برای راه اندازی رشته های پر مدال چقدر پول لازم دارید؟
همه اش پول نیست .شاید برای رسیدن مدال به زیر ساخت نیاز باشد اما رشته به رشته متفاوت است.
*مثلا ژیمناستیک هزینه بردار نیست.
ژیمناسیتیک هزینه زیادی نمی خواهد اما حرف ما این است که خانم ها نمی توانند در مسابقات قهرمانی ژیمناستیک شرکت کنند.من می گویم در رشته های مثل تیراندازی باید بیشتر هزینه کنیم.چراکه ظرفیت برای خانم ها بالاست.اما در شنا برای خانم ها مشکل داریم و عملا نمی توانیم کار کنیم.با این حال در تیراندازی و قایقرانی می توانیم از آنها استفاده کنیم .برای دوچرخه تا حدودی می توانیم.
*اما سرمایه گذاری در ورزش بانوان در این رشته ها می تواند پایه زندگی اجتماعی شود.
اینکه قهرمانان ما بخواهند در آینده موفق شوند باید با ژیمناستیک ورزش خود را شروع کنند.باید دو نوع نگاه داشته باشیم به این قضیه.یکی برای توسعه قهرمانی یکی هم برای توسعه رشته های دیگر.چون ژیمناستیک جزو ورزش های مادر است. خیلی از ورزشکاران بودند که علاقه ای به رشته خودشان نداشتند و بعدا رشته ای که تمرین می کردند را رها کردند و در رشته دیگر موفق شدند.
*می خواهیم درباره المپیک حرف بزنیم.شما این نسل قهرمان را تا المپیک ریو می توانید حفظ کنید.بهداد، احسان و یکی دو تکواندو کار . اما در اصل زنگ خطر برای باز یهای اندونزی است . اگر از حالا کار را برای اندونزی شروع نکنید بر قطعا به مشکل بر می خورید؟
این حرف شما درست است و زنگ خطری است در بعضی از رشته ها.در رشته هایی مثل ووشو،والیبال،تکواندو و کشتی که سرمایه گذاری شده است زیاد نگران نیستیم اما برای رشته ای مثل جودو نگرانیم.
*تکواندو اساسش در مساجد است و بین خانواده های نظامی و مذهبی .پایگاههای مسجد هم خوب کمک کرده اند. اما در دوومیدانی ما نمی توانیم از مساجد انتظار داشته باشیم .
من احسان را برای شما مثال می زنم.خود او می گفت وقتی برای این رشته انتخاب شد هر کسی او را می دید می گفت به درد این رشته نمی خورد اما مربی روسی ورزشکاری را به جهان معرفی کرد که حالا برای ایران مدال می آورد.
*مثلا ما نمی توانیم استعداد یاب ها را برای شناسایی به مدارس بفرستیم؟
در همه رشته ها نمی شود. قهرمانان وزنه برداری چین ، از بین دو میلیون و صد هزار نفر بیرون می آیند .اما در ایران وزنه برداران ما از دل 50 نفر بیرون می آیند. چرا که زمینه اش نیست.باشگاه هم به معنای واقعی نداریم پس مجبوریم به هیاتها بسنده کنیم. در حالی که وظیفه آنها هم تیمداری نیست.باید نونهالان و استعداد ها را شناسایی کند. بنابراین ناخودآگاه کارها در آموزش و پرورش هم گلخانه ای می شود. در دو و میدانی این شیوه نتیجه می دهد. بالاخره معلم ورزش می داند چه کسی خوب می دود و استعدادش را دارد اما 30 سال است این کارها را نکردیم. استعدادها را در تنیس،فوتبال و دوو میدانی و حتی والیبال و بسکتبال می شود پیدا کرد.حالا مسئول استعداد یابی فدراسیون والیبال یک شخص آموزش و پرورشی است و پشت صحنه هم فدراسیون او را حمایت می کند.نتیجه هم داده است.
*شما بسکتبال را هم در اینچئون موفق می دانید؟
موفق بود اما می توانست موفق تر هم باشد.
*بسکتبال ما قهرمان آسیا بود اما در بازیهای آسیایی نائب قهرمان شد،باز هم می گویید آنها موفق بوده اند؟
مسابقات قهرمانی آسیا با بازی های آسیایی فرق می کند.چرا که در رشته های تیمی بازیهای آسیایی راحت تر از قهرمانی آسیا است.
*این طور نیست و قبول ندارم.به اعتقاد من فقط فوتبال در بازی های آسیای سر تر از بقیه رشته ها تیمی است.
نه بهترین های آسیا به باز یهای آسیایی می آیند.
*مالدیو چطور به بازیهای آسیایی راه پیدا کرد؟
بحث تقسیم بندی است.چرا ما دردوره های قبل باز یهای آسیای نتواسته بودیم قهرمان شویم .حالا سه سال است در آسیا قهرمان هستیم. شما برای قیاس بسکتبال باید شاخص داشته باشید ،بازیهای آسیای با بازی های آسیایی قیاس می شود.در سبد ما برای بسکتبال طلا پیش بینی نکرده بودیم لب به لب بودومن نباید بگویم موفق نبوده است.
*به نظر ما بسکتبال ناموفق بود.آنها نظم نداشتند بازیکنان تیم درگیر بودند و ..
اگر قهرمان می شد چه؟می گفتید درگیری داخلی نداشت ؟وقتی در زمین دعوا می کنند یعنی نداشتن نظم.من می گویم شاخص باز یهای آسیایی باید با بازیهای آسیایی قیاس شود.
*بوکس؟ آقای افشارزاده قبلا می گفتند بوکس باید 8 تا طلا بگیرد،چون تنها رشته ای است که چیزی نمی خواهد . دستکش می خواهد وآدم قلدر.اما شما بوکس را جزو موفق ها گذاشتید.
بله . با وجود قزاقها طلا گرفتن در بوکس سخت است.آنها واقعا خوب هستند.ولی باز هم متر ما همان است.الان کلاه را برداشته اند و دستکش ها را تغییر داده اند.به نظرم بوکس نسبت به دوره قبل موفق بود.الان یکی از ضعف های بوکس این است که فقط روی سنگین وزن حساب می کنند در حالی که باید روی سبک وزن هم سرمایه گذاری کنیم.
*یعنی شما معتقدید بوکس در المپیک می تواند مدال بگیرد؟
می شود. باید کار کرد.بوکس جزو رشته هایی بوده که در دوره های قبل طلایی بوده است. ظرفیت طلا را دارد.
*وزنه برداری چطور؟
نه موفق بود و نه نا موفق. وزنه برداری بعد از انقلاب همیشه یک طلا گرفته اما این دوره تنها دوره ای بود که کیانوش می توانست طلا بگیرد.ان شاءالله برود در مسابقات جهانی وزنه بزند و طلا بگیرد.ان شاءالله در مسابقات جهانی قزاقستان رکورد بزند.
*اتفاق بد در این دوره باخت به قزاقها در همه دوئل ها بود.
نه در همه دوئل ها نبود و فقط در یکی دو رشته مثل بوکس.
البته در تکواندو توانستیم قزاق ها را شکست بدهیم.
در تکواندو همه بچه ها خوب بودند.آنها برای المپیک هم شانس مدال ما هستند.تکواندوکاران بین خودشان رقابت سختی دارند.تکواندو جزو رشته هایی است که در حال حاضر دو تا سه تیم آماده برای حضور در مسابقات مختلف دارند.
*جودو هم باید این شرایط را داشته باشد ، در حالی که ورزش نیروهای مسلح است و در پایگاه بسیج هم آموزش داده می شود.
جودو یک ضعف دارد.آنها به دلیل تغییر قوانین و مقررات جودو نتوانستند با تغییر هماهنگ شوند.آنها در این زمینه فقر دارند و نتوانستند خودشان را به روزرسانی کنند.
*فقر دانشی است یا مدیریتی؟
فقر دانشی و مربی.
* برای جودو هم همان کار گلخانه ای را انجام می دهید؟
نه جودو کار گلخانه ای ندارد.
*برای المپیک ریسک می کنید؟
ابتدا من یک چیز درباره جودو بگویم.جودو دو خطر دیگر هم دارد. یکی بحث اسرائیل است .آنها در وزن هایی که بچه های ما سهمیه می گیرند حضور دارند. من 5 ماه پیش در جلسه ای با گودرزی و رستگار گفتم که ضعف تکنیکی دارند و خودشان هم قبول کردند.الان سرمربی یکی دیگر است اما تصمیم را یکی دیگر می گیرد.ما در بخش مربیگر ی نتوانستیم ضعف ها را پوشش دهیم.در کاراته خیلی ازمربیان ایرانی ،در کشورهای دیگر مربیگری می کنند اما در جودو بر عکس است.
*برای المپیک چه کار کرده اید؟
مسیر المپیک از بازیهای آسیایی می گذرد.حالا این در فاز تعریف می شود یکی کسب سهمیه و دو می کار برای موفقیت ورزشکارانی که می توانند روی سکو بروند، مثل بهدادها،حدادی ها و سوریان ها. اینجا دیگر وظیفه ماست که آنها را کمک کنیم. قزاقستان برای طلایی هایش 15 میلیارد هزینه کرده بود.در مجموع 450 میلیارد تومان. کل بودجه کمیته ما برای بازیهای اسیایی 45میلیارد بود ،آن هم با هزینه و حقوق پرسنل و.... اما ما این سرمایه گذاری را نداریم. حتی رییس فدراسیون دوومیدانی امارات هم می گفت اعتبار امسالش 15 میلیارد بود که 5 میلیاردهم از اسپانسر گرفته است..
*از حالا روی چند مدال طلا برای المپیک حساب می کنید؟
10 رشته ما در المپیک ظرفیت روی سکو رفتن را دارد.البته دراین مسیر هر اتفاقی ممکن است. حتی ما در بحث دوپینگ و مصدومیت هم احساس خطرمی کنیم . ما روی رشته های کشتی ،وزنه برداری، تکواندو، دوومیدانی ،والیبال،تا اندازه ای تیراندازی ،قایقرانی وحتی بوکس هم حساب می کنیم. هنر باید بیشترین توجه به این رشته ها و البته بهترین توجه به آنهایی باشد که خوشرنگ ترین مدال را می گیرند.
* یک ورزشکاربرای تمرین با خیال راحت چقدر باید حقوق بگیرد؟
ما به ورزشکاران از زمانی که وارد اردو می شوند حقوق می دهیم.خود فدراسیون ها یکی ونیم میلیون می دهند.حداقل در زمانی که تمام وقت می آیند ده میلیون باید متاهلان بگیرند.
*این یک بخش از حقوق آنها است .البته حالا هم که دولت پول ندارد.چطور می شود پاداش هایی که بعضی ها می دهند را مستمر کرد؟
کاری انجام نشده.باید با پیگیری این قضیه ها حل شود.
*شما بعداز 6 ماه تلاش برای بازیهای آسیایی اسپانسر جور کردید .
سخت است.اسپانسر می خواهد تا ورزشکاران با لباس آنها روی سکو بروند یا ارم آنها روی تشک کشتی باشد. در حالی که باید نگاه اسپانسرها حمایتی باشد نه چیز دیگری.البته شرایط باید طوری باشد که اسپانسرها هم از حضور در ورزش راضی باشند.
* ما در فوتبال و برای المپیک انسلی داریم که فلسفه المپیک را نمی دانند. باید یکی برای آنها توضیح دهد تا از نبود امکانات گلایه نکنند.
من فراتر می گویم ،این قضیه باید برای خود فدراسیون جا بیفتد..من در اردیبهشت ماه جلسه گذاشتم که گفتم این تیم نتیجه نمی گیرد اگر نه من که بدم نمی آید تیمی مدال بگیرد.
* یعنی گفتید تیم اعزام نکنند.
گفتم اگر اعتقادی که به بزرگسالان است به این تیم هم بشود خیلی از مشکلات ما حل می شود.
شما که باور داشتید این تیم نتیجه نمی گیرد پس چرا آن را اعزام کردید؟
نمی شد.ما در تنها رشته ی تیمی که توانسته بودیم بعد از انقلاب در دو دوره مدال بگیریم فوتبال بوده.اگر فوتبال را اعزام نمی کردیم می گفتند یک طلا را سوزاندیم.من سجاد مرادی را گفتم به اینچئون برود تنها به احترام اینکه دوره قبل قهرمان شده بود. اگر نمی بریدم می گفتند طلای سجاد را از دست دادید.
*ما تا4 سال قبل از شیخ احمد و تشکیلات شورای المپیک آسیا برای خود دشمن فرضی ساخته بودیم و از آنها می ترسیدیم.حرف زدن با او می شد حرف زدن با بیگانه.حالا فضا چرخیده و نگاه ها نزدیک شده و هوشمندانه تر مدیریت این مساله را دنبال می کند.
به عقیده من حضور شیخ احمد در راس شورای المپیک برای ما فرصتی ارزشمند است.او علاقه خاصی به ایران دارد و بهتر است تا اینکه یک آسیایی شرقی در راس بود.آن وقت شاید وضعیت خوبی نداشتیم ،اما حضور او و حسین المسلم به خاطر نزدیکی فرهنگشان به ما بهتراست واحساس عرق منطقه ای دارند.
* روابط ما خوب است.ما ایرانی های زیادی در کویت داریم.
همین است.قبلا این طور نبود وما از این فرصت استفاده نکردیم. من می گویم احترام باید بگذاری تا احترام شما را حفظ کنند.شیخ احمد علاوه بر مسئولیتش یکی از افردا تاثیرگذار درIOC است.جایگاهش مشخص است.
*بحثی که درباره تغییر ساختار در انتخاب اعضای تاثیر گذار کمیته بین المللی المپیک گفتید قرار است اتفاق بیفتد.چرا سوریه IOC MEMBER دارد و ما نداریم.بحث این است. شما میخواهید کاندیدا شوید؟
من می گویم هر ایرانی کاندیدا بشود مشکلی نیست .من هم کاندیدا نمی شوم.البته آنها دنبا ل کسی هستند که در کشورش جایگاهی داشته باشد.برای چند سال آینده باید یک ایرانی در آنجا باشد.بحث نفرات بستگی به شرایط دارد.
*بین قهرمانان المپیک ما کسی این پتانسیل را دارد که بتواند به این کرسی برسد.
باید ببینیم قهرمانان المپیک ما چه شرایطی دارند.اما در قهرمانان مان داریم افرادی که ظرفیت دارند و باید استفاده کنیم.البته همه اش یک کرسی نیست.حضور یک ایرانی در آنجا می تواند نتایج اثر بخشی برای ورزش ما به همراه داشته باشد.
*رکوردهای زهرا نعمتی به رکوردهای المپیکی نزدیک است شما از حضور او در المپیک 2016 استقبال می کنید؟
باید ببینیم قوانین اجازه می دهد یا خیر.اگر قوانین اجازه بدهد قطعا این کار را می کنیم.ما هر کس حتی از همین کافه خبر شما را هم که توانایی مدال آوری در المپیک داشته باشد دستش را می بوسیم.افتخار خوبی است .بنابراین از حضور او هم استقبال می کنیم.
*از بازی های آسیایی شروع می کنیم. به نظر شما کاروان موفق بود یا نا موفق؟
دو نوع ارزیابی می شود .یکی از نظر مردم، یکی از نظر آمار و ارقام که البته با هم در ارتباط هستند. همین که مردم احساس رضایت می کنند یعنی اینکه کاروان ما موفق بوده است.بخشی از این بحث بر می گردد به نحوه انعکاس رسانه ها .از نگاه آماری هم که رشته به رشته بیاییم جلو به لحاظ کیفیت مدال موفق بوده ایم.ممکن است سوال شود که در دوره قبل ما چهارم شده ایم از آن نگاه شاید ما یک پله پایین تر بوده ایم.من قبل از اعزام هم گفته بودم که اصلا این طوری نگاه نمی کنم.ما می دانستیم قزاقستان 9 نفر از ورزشکارانش که در دوره قبل قهر کرده بودند را آورده اند.در والیبال ما نقره را طلا کردیم.این طور می شود بهتر قضاوت کرد.در بسکتبال برنز مان تبدیل به نقره شد.بوکس ما سه تا برنز به دو نقره و یک برنز تبدیل شد.
* با این حساب ووشو با کم شدن دو مدال طلایش نا موفق بوده است.
ووشو رشد دور قبل را نداشت.ما در دوچرخه سواری و تیر و کمان موفق بوده ایم.تکواندو هم همین طور. البته می توانستیم مدال های بیشتری بگیریم.به جز جودو و هندبال و دوومیدانی که خوب نبودند،در بقیه رشته ها رشد داشته ایم.یک بنده خدایی می گفت تفاوت با دوره قبل فقط یک طلا؟این یک طلا خیلی اهمیت دارد.در بخش بانوان ما خوب عمل کردیم.بانوان ما نصف دوره قبل بودند.در مجموع من کاروان را موفق می بینم.
* ورزش بخش عمده ای از موفقیت هایش را مدیون رسانه هاست.برای اینکه باور این بود که کاروان ششم می شود و 14 یا 15مدال طلا بیشتر نمی گیریم.
ارزیابی ما 25 مدال طلا در بهترین حالت بود و در حالت بد 16 تا مدال را پیش بینی کرده بودیم. ما به تمام اهدافمان رسیدیم. البته می دانستیم در جودو ، هندبال و فوتبال نتیجه نمی گیریم.برای دوچرخه سواری در بهترین حالت نقره پیش بینی کرده بودیم.در صورتی که دوچرخه سواری می توانست یک طلای دیگر هم بگیرد.شمشیر بازی ما نقره گرفت. تیر و کمان اگر خانم عابدی استرس نداشت طلا می گرفت.در مجموع کاروان کاروان خوبی بود و نتیجه خوبی گرفتیم.اما نباید ضعف ورزش کشور را پشت مدالها پنهان کنیم.تفاوت ما با قزاقستان این بود که آنها در رشته های پر مدال همانند شنا و ژیمناستیک گرفتند.قزاق ها 7 دوره در بازی های آسیایی بوده اند.در همه ادوار بالای 20 تا مدال گرفته اند و فقط در دوره قبل بود که 18 تا مدال گرفتند.در شرایط عادی آنها از ما جلوتر هستند.آنها فقط در دوره قبل 18 تا مدال گرفتند.
*شما در وزارت آموزش و پرورش بوده اید.ساختار را بهتر از هر کسی می دانید.در بخش همگانی یک شتابی داشتید که بچه های زیر 10 سال حداقل استخر رفتن را تجربه کردند.به نظر شما با این شیوه گلخانه ای ورزش ما می تواند پیشرفت کند؟
در یک دوره از زمان چاره ای به جز کار گلخانه ای نیست.مثلا در ورزش بوکس نمی توانید گلخانه ای عمل نکنید.
* اما در دوومیدانی که این طور نیست.
دوومیدانی ما هم زیر ساخت ندارد.ما یک ورزشگاه درست و حسابی نداریم.یا در شنا، فدراسیون اجازه ندارد یک مجوز استخر صادر کند.1200 استخر داریم اما برای خود استخر داران است.اگر هر باشگاه در رده جوانان و نوجوانان تیمداری کندو استعداد شناسایی کند آنگاه لیگ را راه اندازی کنیم شک نکنید که از دل لیگ قهرمان بیرون می آید.سنگاپور در شنا مدال آور داشته است.سنگاپوری که اندازه قم ما هم نیست.ظرفیت در کشور ما وجود دارد اما باید سرمایه گذاری کرد.البته ما در آموزش و پرورش گلخانه ای عمل نکردیم.
* برآیند اجرای طرح شنا در 4 سال چه بود؟
من آمدم بیرون تعطیلش کردند.تنهایی که نمی شود.آنجا زیر ساخت های خوبی بود و ما 15 هزار نفر فارغ التحصیل تربیت بدنی استخدام کردیم.این فاجعه بود که دوره ابتدایی ما معلم ورزش نداشت. ما 15 هزار نفر را استخدام کردیم برای ابتدایی.در استان ها آموزش و پرورش معاونت تربیت بدنی نداشت. البته رضوانی می گوید که تعدادی از شناگران آمده اند جزو فدراسیون شنا شده اند.
طرح شنای ما باعث شد که 100 تا استخر ساخته شود.بدون اینکه ما درخواست کرده باشیم.استخرهای ما 25 تا بود که با این طرح به عدد 100 رسید. ضعف دیگری که ما داریم این است که منافع شخصی ما به منافع ملی می چربد.در بازی های آسیایی با اعمال فشار به چینی ها طلای ما در یکی از ماده های تیراندازی تبدیل به نقره شد همین برای من سوال شد که چینی ها این همه مدالی که دارند چرا اینقدر حرص مدال را می زنند.می گفتند پدر ما را در می اورند.مثلا ما برای کشتی نگاه مان این بود که مسابقات جهانی نروند یا دو تیم می شوند که کشتی ما تیم دوم ندارد.
*این خیلی بد است که ورزش ملی ایران دو تیم ندارد.
الان مسئولین فعلی فدراسیون کشتی دارند کار می کنند. من می گویم ورزشکار نباید تصمیم گیرنده باشند. در فوتبال واقعا ظرفیت تیم امید ما در اینچئون همین بود؟ این تیم تنها 20 درصد ظرفیت امیدها بود و 80 درصد اصلا نیامده بودند.برای باشگاه ها مهم نبود.لیگ زمانی ارزش دارد که در خدمت تیم ملی باشد. اگر قرار است این طور نباشد چه ارزشی دارد.چرا کروش آمد و دست گذاشت روی بازیکن دو رگه.یک نگاهی داشت نسبت به لیگ و توجهی نشد.ضمن اینکه فهمید افرادی که در لیگ ما نیستند ، می توانند در تیم ملی بازی کنند.ورزشکار ایرانی داریم که قهرمان جهان شده در ژیمناستیک.گفتم بروید سراغش بیاوردید.
*می آید؟
حالا باید تلاش کرد.بیاید و یک مدال بگیرد ارزش دارد.چرا آنجا می تواند و اینجا نمی تواند.ژیمناستیک هم این دوره نسبت به دوره قبل خوب بود.
*البته سالهاست که برای ژیمناستیک کاری نشده است.
علت این است که ما نتیجه گرا هستیم.اما در بعضی رشته ها باید تحمل کرد. البته با برنامه.
* در نانجینگ کاروانی بردیم که یک سری از آنها ورزشکار نبودند.اگر نسل پس زمینه ورزش ما آن است که به نظر می رسد بعد از این دوره قهرمانی بک بحران شدید داریم.
باید مسیر قهرمانی مشخص باشد.الان یکسری از رشته ها این مسیر را برای خودشان تعریف کرده اند.اما بعضی ها فاقد آن هستند.تا زمانی که این فاصله است ، اتفاقی نمی افتد.حتی فوتبال که یک رشته تیمی است.در رشته های تیمی کارخیلی سخت تر است.در دنیا باشگاهها بازیکن ساز هستند.اما در ایران این طور نیست.
*البته در فوتبال هنوز هم باشگاههای بازیکن ساز داریم.
نه نداریم.
*چرا .فولاد،سپاهان،ملوان حتی شموشک.چرا سکوت کردید؟
درباره پاس.بحث هنجارهاست و بعد هم سیاست هایی که از بالا دیکته می شود.من می خواهم بگویم باشگاهها وقتی بازیکن ساز نباشند نمی شود گفت باشگاه و باید گفت تیم. الان هم بهترین تیم های ما استقلال و پرسپولیس هستند. ما باید برویم دنبال باشگاهداری و از انها بخواهیم .الان لیگ ما طوری شده که باید مدام از بالا فشار بیاورند که از ای اف سی به ما می گویند .شما زمانی می توانید تیم داری کنید که این موارد را داشته باشید.ما سند سازی می کنیم در صورتی که شرایطش را نداریم.
*شما به نکته خوبی اشاره کردید.ما می نویسیم و دوستان ناراحت می شوند. ملاک ما کمی است و کیفیت نمی بینیم.
ما خودمان را هم داریم گول می زنیم.در حالی که این مساله به پایه ورزش آسیب می زند.
*ان شاءا...این اتفاق در کمیته می افتد؟
دست من نیست.در حوزه ماموریتی من نیست اما اگر کمک بخواهند می گویم.اما حالا فقط می توانم حرفش را بزنم.
*توجه به رشته های پر مدال همیشه بوده است.اما در نهایت در حد حرف مانده.
ما باید شرایطی را فراهم کنیم که ورزشکارن انگیزه داشته باشند.مثلا همین خدمت سربازی.شما نمید انید مصطفی جوکار چقدر خوشحال بود .کی فکرش را می کرد که قایقرانی ما 10 ساله جواب بگیرد.ظرفیتش را دارد.تیراندازی هم همین طور.آیا این رشته موفق نیست.
* شما برای راه اندازی رشته های پر مدال چقدر پول لازم دارید؟
همه اش پول نیست .شاید برای رسیدن مدال به زیر ساخت نیاز باشد اما رشته به رشته متفاوت است.
*مثلا ژیمناستیک هزینه بردار نیست.
ژیمناسیتیک هزینه زیادی نمی خواهد اما حرف ما این است که خانم ها نمی توانند در مسابقات قهرمانی ژیمناستیک شرکت کنند.من می گویم در رشته های مثل تیراندازی باید بیشتر هزینه کنیم.چراکه ظرفیت برای خانم ها بالاست.اما در شنا برای خانم ها مشکل داریم و عملا نمی توانیم کار کنیم.با این حال در تیراندازی و قایقرانی می توانیم از آنها استفاده کنیم .برای دوچرخه تا حدودی می توانیم.
*اما سرمایه گذاری در ورزش بانوان در این رشته ها می تواند پایه زندگی اجتماعی شود.
اینکه قهرمانان ما بخواهند در آینده موفق شوند باید با ژیمناستیک ورزش خود را شروع کنند.باید دو نوع نگاه داشته باشیم به این قضیه.یکی برای توسعه قهرمانی یکی هم برای توسعه رشته های دیگر.چون ژیمناستیک جزو ورزش های مادر است. خیلی از ورزشکاران بودند که علاقه ای به رشته خودشان نداشتند و بعدا رشته ای که تمرین می کردند را رها کردند و در رشته دیگر موفق شدند.
*می خواهیم درباره المپیک حرف بزنیم.شما این نسل قهرمان را تا المپیک ریو می توانید حفظ کنید.بهداد، احسان و یکی دو تکواندو کار . اما در اصل زنگ خطر برای باز یهای اندونزی است . اگر از حالا کار را برای اندونزی شروع نکنید بر قطعا به مشکل بر می خورید؟
این حرف شما درست است و زنگ خطری است در بعضی از رشته ها.در رشته هایی مثل ووشو،والیبال،تکواندو و کشتی که سرمایه گذاری شده است زیاد نگران نیستیم اما برای رشته ای مثل جودو نگرانیم.
*تکواندو اساسش در مساجد است و بین خانواده های نظامی و مذهبی .پایگاههای مسجد هم خوب کمک کرده اند. اما در دوومیدانی ما نمی توانیم از مساجد انتظار داشته باشیم .
من احسان را برای شما مثال می زنم.خود او می گفت وقتی برای این رشته انتخاب شد هر کسی او را می دید می گفت به درد این رشته نمی خورد اما مربی روسی ورزشکاری را به جهان معرفی کرد که حالا برای ایران مدال می آورد.
*مثلا ما نمی توانیم استعداد یاب ها را برای شناسایی به مدارس بفرستیم؟
در همه رشته ها نمی شود. قهرمانان وزنه برداری چین ، از بین دو میلیون و صد هزار نفر بیرون می آیند .اما در ایران وزنه برداران ما از دل 50 نفر بیرون می آیند. چرا که زمینه اش نیست.باشگاه هم به معنای واقعی نداریم پس مجبوریم به هیاتها بسنده کنیم. در حالی که وظیفه آنها هم تیمداری نیست.باید نونهالان و استعداد ها را شناسایی کند. بنابراین ناخودآگاه کارها در آموزش و پرورش هم گلخانه ای می شود. در دو و میدانی این شیوه نتیجه می دهد. بالاخره معلم ورزش می داند چه کسی خوب می دود و استعدادش را دارد اما 30 سال است این کارها را نکردیم. استعدادها را در تنیس،فوتبال و دوو میدانی و حتی والیبال و بسکتبال می شود پیدا کرد.حالا مسئول استعداد یابی فدراسیون والیبال یک شخص آموزش و پرورشی است و پشت صحنه هم فدراسیون او را حمایت می کند.نتیجه هم داده است.
*شما بسکتبال را هم در اینچئون موفق می دانید؟
موفق بود اما می توانست موفق تر هم باشد.
*بسکتبال ما قهرمان آسیا بود اما در بازیهای آسیایی نائب قهرمان شد،باز هم می گویید آنها موفق بوده اند؟
مسابقات قهرمانی آسیا با بازی های آسیایی فرق می کند.چرا که در رشته های تیمی بازیهای آسیایی راحت تر از قهرمانی آسیا است.
*این طور نیست و قبول ندارم.به اعتقاد من فقط فوتبال در بازی های آسیای سر تر از بقیه رشته ها تیمی است.
نه بهترین های آسیا به باز یهای آسیایی می آیند.
*مالدیو چطور به بازیهای آسیایی راه پیدا کرد؟
بحث تقسیم بندی است.چرا ما دردوره های قبل باز یهای آسیای نتواسته بودیم قهرمان شویم .حالا سه سال است در آسیا قهرمان هستیم. شما برای قیاس بسکتبال باید شاخص داشته باشید ،بازیهای آسیای با بازی های آسیایی قیاس می شود.در سبد ما برای بسکتبال طلا پیش بینی نکرده بودیم لب به لب بودومن نباید بگویم موفق نبوده است.
*به نظر ما بسکتبال ناموفق بود.آنها نظم نداشتند بازیکنان تیم درگیر بودند و ..
اگر قهرمان می شد چه؟می گفتید درگیری داخلی نداشت ؟وقتی در زمین دعوا می کنند یعنی نداشتن نظم.من می گویم شاخص باز یهای آسیایی باید با بازیهای آسیایی قیاس شود.
*بوکس؟ آقای افشارزاده قبلا می گفتند بوکس باید 8 تا طلا بگیرد،چون تنها رشته ای است که چیزی نمی خواهد . دستکش می خواهد وآدم قلدر.اما شما بوکس را جزو موفق ها گذاشتید.
بله . با وجود قزاقها طلا گرفتن در بوکس سخت است.آنها واقعا خوب هستند.ولی باز هم متر ما همان است.الان کلاه را برداشته اند و دستکش ها را تغییر داده اند.به نظرم بوکس نسبت به دوره قبل موفق بود.الان یکی از ضعف های بوکس این است که فقط روی سنگین وزن حساب می کنند در حالی که باید روی سبک وزن هم سرمایه گذاری کنیم.
*یعنی شما معتقدید بوکس در المپیک می تواند مدال بگیرد؟
می شود. باید کار کرد.بوکس جزو رشته هایی بوده که در دوره های قبل طلایی بوده است. ظرفیت طلا را دارد.
*وزنه برداری چطور؟
نه موفق بود و نه نا موفق. وزنه برداری بعد از انقلاب همیشه یک طلا گرفته اما این دوره تنها دوره ای بود که کیانوش می توانست طلا بگیرد.ان شاءالله برود در مسابقات جهانی وزنه بزند و طلا بگیرد.ان شاءالله در مسابقات جهانی قزاقستان رکورد بزند.
*اتفاق بد در این دوره باخت به قزاقها در همه دوئل ها بود.
نه در همه دوئل ها نبود و فقط در یکی دو رشته مثل بوکس.
البته در تکواندو توانستیم قزاق ها را شکست بدهیم.
در تکواندو همه بچه ها خوب بودند.آنها برای المپیک هم شانس مدال ما هستند.تکواندوکاران بین خودشان رقابت سختی دارند.تکواندو جزو رشته هایی است که در حال حاضر دو تا سه تیم آماده برای حضور در مسابقات مختلف دارند.
*جودو هم باید این شرایط را داشته باشد ، در حالی که ورزش نیروهای مسلح است و در پایگاه بسیج هم آموزش داده می شود.
جودو یک ضعف دارد.آنها به دلیل تغییر قوانین و مقررات جودو نتوانستند با تغییر هماهنگ شوند.آنها در این زمینه فقر دارند و نتوانستند خودشان را به روزرسانی کنند.
*فقر دانشی است یا مدیریتی؟
فقر دانشی و مربی.
* برای جودو هم همان کار گلخانه ای را انجام می دهید؟
نه جودو کار گلخانه ای ندارد.
*برای المپیک ریسک می کنید؟
ابتدا من یک چیز درباره جودو بگویم.جودو دو خطر دیگر هم دارد. یکی بحث اسرائیل است .آنها در وزن هایی که بچه های ما سهمیه می گیرند حضور دارند. من 5 ماه پیش در جلسه ای با گودرزی و رستگار گفتم که ضعف تکنیکی دارند و خودشان هم قبول کردند.الان سرمربی یکی دیگر است اما تصمیم را یکی دیگر می گیرد.ما در بخش مربیگر ی نتوانستیم ضعف ها را پوشش دهیم.در کاراته خیلی ازمربیان ایرانی ،در کشورهای دیگر مربیگری می کنند اما در جودو بر عکس است.
*برای المپیک چه کار کرده اید؟
مسیر المپیک از بازیهای آسیایی می گذرد.حالا این در فاز تعریف می شود یکی کسب سهمیه و دو می کار برای موفقیت ورزشکارانی که می توانند روی سکو بروند، مثل بهدادها،حدادی ها و سوریان ها. اینجا دیگر وظیفه ماست که آنها را کمک کنیم. قزاقستان برای طلایی هایش 15 میلیارد هزینه کرده بود.در مجموع 450 میلیارد تومان. کل بودجه کمیته ما برای بازیهای اسیایی 45میلیارد بود ،آن هم با هزینه و حقوق پرسنل و.... اما ما این سرمایه گذاری را نداریم. حتی رییس فدراسیون دوومیدانی امارات هم می گفت اعتبار امسالش 15 میلیارد بود که 5 میلیاردهم از اسپانسر گرفته است..
*از حالا روی چند مدال طلا برای المپیک حساب می کنید؟
10 رشته ما در المپیک ظرفیت روی سکو رفتن را دارد.البته دراین مسیر هر اتفاقی ممکن است. حتی ما در بحث دوپینگ و مصدومیت هم احساس خطرمی کنیم . ما روی رشته های کشتی ،وزنه برداری، تکواندو، دوومیدانی ،والیبال،تا اندازه ای تیراندازی ،قایقرانی وحتی بوکس هم حساب می کنیم. هنر باید بیشترین توجه به این رشته ها و البته بهترین توجه به آنهایی باشد که خوشرنگ ترین مدال را می گیرند.
* یک ورزشکاربرای تمرین با خیال راحت چقدر باید حقوق بگیرد؟
ما به ورزشکاران از زمانی که وارد اردو می شوند حقوق می دهیم.خود فدراسیون ها یکی ونیم میلیون می دهند.حداقل در زمانی که تمام وقت می آیند ده میلیون باید متاهلان بگیرند.
*این یک بخش از حقوق آنها است .البته حالا هم که دولت پول ندارد.چطور می شود پاداش هایی که بعضی ها می دهند را مستمر کرد؟
کاری انجام نشده.باید با پیگیری این قضیه ها حل شود.
*شما بعداز 6 ماه تلاش برای بازیهای آسیایی اسپانسر جور کردید .
سخت است.اسپانسر می خواهد تا ورزشکاران با لباس آنها روی سکو بروند یا ارم آنها روی تشک کشتی باشد. در حالی که باید نگاه اسپانسرها حمایتی باشد نه چیز دیگری.البته شرایط باید طوری باشد که اسپانسرها هم از حضور در ورزش راضی باشند.
* ما در فوتبال و برای المپیک انسلی داریم که فلسفه المپیک را نمی دانند. باید یکی برای آنها توضیح دهد تا از نبود امکانات گلایه نکنند.
من فراتر می گویم ،این قضیه باید برای خود فدراسیون جا بیفتد..من در اردیبهشت ماه جلسه گذاشتم که گفتم این تیم نتیجه نمی گیرد اگر نه من که بدم نمی آید تیمی مدال بگیرد.
* یعنی گفتید تیم اعزام نکنند.
گفتم اگر اعتقادی که به بزرگسالان است به این تیم هم بشود خیلی از مشکلات ما حل می شود.
شما که باور داشتید این تیم نتیجه نمی گیرد پس چرا آن را اعزام کردید؟
نمی شد.ما در تنها رشته ی تیمی که توانسته بودیم بعد از انقلاب در دو دوره مدال بگیریم فوتبال بوده.اگر فوتبال را اعزام نمی کردیم می گفتند یک طلا را سوزاندیم.من سجاد مرادی را گفتم به اینچئون برود تنها به احترام اینکه دوره قبل قهرمان شده بود. اگر نمی بریدم می گفتند طلای سجاد را از دست دادید.
*ما تا4 سال قبل از شیخ احمد و تشکیلات شورای المپیک آسیا برای خود دشمن فرضی ساخته بودیم و از آنها می ترسیدیم.حرف زدن با او می شد حرف زدن با بیگانه.حالا فضا چرخیده و نگاه ها نزدیک شده و هوشمندانه تر مدیریت این مساله را دنبال می کند.
به عقیده من حضور شیخ احمد در راس شورای المپیک برای ما فرصتی ارزشمند است.او علاقه خاصی به ایران دارد و بهتر است تا اینکه یک آسیایی شرقی در راس بود.آن وقت شاید وضعیت خوبی نداشتیم ،اما حضور او و حسین المسلم به خاطر نزدیکی فرهنگشان به ما بهتراست واحساس عرق منطقه ای دارند.
* روابط ما خوب است.ما ایرانی های زیادی در کویت داریم.
همین است.قبلا این طور نبود وما از این فرصت استفاده نکردیم. من می گویم احترام باید بگذاری تا احترام شما را حفظ کنند.شیخ احمد علاوه بر مسئولیتش یکی از افردا تاثیرگذار درIOC است.جایگاهش مشخص است.
*بحثی که درباره تغییر ساختار در انتخاب اعضای تاثیر گذار کمیته بین المللی المپیک گفتید قرار است اتفاق بیفتد.چرا سوریه IOC MEMBER دارد و ما نداریم.بحث این است. شما میخواهید کاندیدا شوید؟
من می گویم هر ایرانی کاندیدا بشود مشکلی نیست .من هم کاندیدا نمی شوم.البته آنها دنبا ل کسی هستند که در کشورش جایگاهی داشته باشد.برای چند سال آینده باید یک ایرانی در آنجا باشد.بحث نفرات بستگی به شرایط دارد.
*بین قهرمانان المپیک ما کسی این پتانسیل را دارد که بتواند به این کرسی برسد.
باید ببینیم قهرمانان المپیک ما چه شرایطی دارند.اما در قهرمانان مان داریم افرادی که ظرفیت دارند و باید استفاده کنیم.البته همه اش یک کرسی نیست.حضور یک ایرانی در آنجا می تواند نتایج اثر بخشی برای ورزش ما به همراه داشته باشد.
*رکوردهای زهرا نعمتی به رکوردهای المپیکی نزدیک است شما از حضور او در المپیک 2016 استقبال می کنید؟
باید ببینیم قوانین اجازه می دهد یا خیر.اگر قوانین اجازه بدهد قطعا این کار را می کنیم.ما هر کس حتی از همین کافه خبر شما را هم که توانایی مدال آوری در المپیک داشته باشد دستش را می بوسیم.افتخار خوبی است .بنابراین از حضور او هم استقبال می کنیم.