به گزارش مشرق، نادر فریادشیران درباره حضور محمد مایلی‌کهن در زندان اوین و اینکه دایی با این کار خوشحال شده است گفت: ما هم از این موضوع خوشحالیم. ای کاش من هم در کنار مایلی‌کهن در زندان بودم.  از اینکه نتوانستم به زندان بروم بسیار ناراحتم و ای کاش می‌توانستم در کنار مردی بزرگ مثل مایلی‌کهن باشم و افتخارم بود که با او هم‌بند می‌شدم.

وی افزود: اکنون یک افتخار بزرگ برای کسی شد که مایلی‌کهن را به زندان فرستاد و فکر می‌کنم برای اولین بار است که شاگردی،‌ استاد خود را به زندان فرستاده است. باید بگویم زندان فقط جای آدم‌های بد نیست و آدم‌های خوب هم در زندان هستند چرا که در ایران تر و خشک با هم می‌سوزند.

فریادشیران با بیان اینکه اگر به زندان بروم می‌توانم 100 نفر را آزاد کنم خاطرنشان کرد: توانایی مالی خوبی دارم و می‌توانم زندانیان را آزاد کنم و گفتم اگر به زندان بروم این کار را انجام می‌دهم. اکنون هم آمادگی این را دارم که به زندان بروم و این حرف‌ها را می‌زنم تا دایی از من دوباره شکایت کند و برای من هم حکم زندان بدهند.

وی در پاسخ به این سوال که چرا وی و مایلی‌کهن به این کارها علاقه‌مند هستند، گفت: علاقه داریم چون می‌خواهیم آدم‌هایی که اینگونه قلدربازی درمی‌آورند را جای خودشان بنشانیم. این افراد فکر می‌کنند چون پول دارند می‌توانند هر کاری که می‌خواهند بکنند اما ما پول نداشتیم و نتوانستیم وکیل خوب بگیریم و در دادگاه بدون وکیل حاضر شدیم که اینگونه ما را متهم کردند.

فریادشیران ادامه داد: افتخار می‌کنم که به زندان بروم و زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران جانم را هم فدا کنم اما مانند کسانی نیستم که زیر پرچم کشور دیگری قسم می‌خورند و از جمهوری اسلامی نان می‌برند.

وی در پایان گفت: از پنجره خانه من زندان مشخص است و قرار شده هر روز برای یکدیگر دست تکان دهیم و این قرار را با مایلی‌کهن گذاشته‌ایم.