به گزارش مشرق، علی دایی با انتشار متنی مراتب گذشت خود نسبت به حکم صادره درباره محمد مایلیکهن را اعلام کرد.
این متن را در زیر بخوانید:
به نام آن که اگر حکم کند همه محکومیم
خداوند نبخشد بنده‌ای را که از سختی و گرفتاری دیگران خشنود باشد.
آنچه در روزهای اخیر رقم خورد محصول اتفاقات و رفتار و گفتارهایی بود که مدت‌ها تکرار می‌شد و مرا در جایگاه مجرم می‌نشاندند و هر آنچه بر زبان‌شان می‌آمد نثار من و خانواده‌ام می‌کردند بی‌آنکه دلیل خصومت‌شان را بدانم. مرا مغرور می‌خواندند بی‌آنکه کسی از آنها بپرسد ولو اگر علی دایی مغرور باشد چه ارتباطی به شما دارد؟
در روزهایی که بدترین نسبت‌ها را به من و خانواده‌ام می‌دادند و همه سکوت کرده بودند چه می‌شد کرد جز اینکه دست به دامان قانون شوم؟ قانونی که قبلاً هم رأی خود را در این باره صادر کرده و من از حقم گذشته بودم.
این بار روند پرونده به سمتی منتهی شد که مجازات فرد مقصر فقط مجازات خود او نبود. رفتن به حبس یک نفر، خیلی‌ها و به خصوص خانواده‌اش را مکدر می‌کند و قسم می‌خورم بارها و بارها به این مسائل فکر کردم اما وقتی متولی امامزاده حرمت امامزاده نگه ندارد و کسی که قانون او را محکوم کرده از کرده‌اش پشیمان نیست تکلیف طرف مقابل چه باید باشد؟
طی روزهای اخیر بزرگان بسیاری با من تماس گرفتند و البته همه دوستان به تنها سئوال من پاسخ قانع‌کننده ندادند. پرسیدم به خانواده شما توهین شود چه می‌کنید و هیچکدام نتواستند خودشان را جای من قرار دهند.
امروز اما نه به اصرار کسی که پس از مشورت با خانواده‌ام تصمیم گرفتم از آنچه قانون حق من دانسته بگذرم زیرا راضی نیستم حتی لحظه‌ای غصه نوه‌ای را ببینم که چشم انتظار پدربزرگش است. منی که در دفاع از حیثیت خانواده‌ام پا به دادگاه گذاشته‌ام امروز برای رفع تکدر خانواده‌ای که در ماجرای ما هیچ قصوری نداشته اما عضوی از خود را گرفتار می‌بیند از حقم گذشتم و امیدوارم خداوند از گناهان همه ما بگذرد.
نظر آنهایی که طی روزهای اخیر چه در تماس مستقیم با من و چه در جراید در این باره اظهاراتی داشتند قطعاً محترم است هر چند به نظر می‌رسد فضایی برای برخی موج‌سواران همیشگی فراهم شده بود تا موج سواری کنند.کسانی که جهل به موضوع دارند یا خود را به جهالت زده‌اند و خداوند متعال در سوره فرقان فرموده‌اند: إِذَا خَـاطَـبَـهُـمُ الْـجـَاهِـلُـونَ قَـالُـوا سَـلَـامًـا. بندگان خداى رحمان کسانی هستند که هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند به آنها سلام میگویند.
قاعده شاگرد استادی را من بهتر از خیلی از آنها بلدم و کاش قاعده استاد شاگردی هم در جامعه ما رعایت شود تا هیچگاه ماجراهایی اینگونه رقم نخورد.
به امید آن که روزی برسد که مرور خاطره‌های‌مان گل لبخند را بر لبان بنشاند نه اینکه در فضایی پر از کینه و عداوت، سعی کنیم برای رسیدن به منافع خود، روزهای خوب‌مان را هم فراموش کنیم. وَ لا تَـستَـوِى الحَْـسـنَـةُ وَ لا السـیِّئـَـةُ ادْفَـعْ بِـالَّتـى هِـىَ أَحْـسنُ. هرگز نیکى و بدى یکسان نیست، بدى را با نیکى دفع کن (سوره فصلت آیه 14).
این متن را در زیر بخوانید:
به نام آن که اگر حکم کند همه محکومیم
خداوند نبخشد بنده‌ای را که از سختی و گرفتاری دیگران خشنود باشد.
آنچه در روزهای اخیر رقم خورد محصول اتفاقات و رفتار و گفتارهایی بود که مدت‌ها تکرار می‌شد و مرا در جایگاه مجرم می‌نشاندند و هر آنچه بر زبان‌شان می‌آمد نثار من و خانواده‌ام می‌کردند بی‌آنکه دلیل خصومت‌شان را بدانم. مرا مغرور می‌خواندند بی‌آنکه کسی از آنها بپرسد ولو اگر علی دایی مغرور باشد چه ارتباطی به شما دارد؟
در روزهایی که بدترین نسبت‌ها را به من و خانواده‌ام می‌دادند و همه سکوت کرده بودند چه می‌شد کرد جز اینکه دست به دامان قانون شوم؟ قانونی که قبلاً هم رأی خود را در این باره صادر کرده و من از حقم گذشته بودم.
این بار روند پرونده به سمتی منتهی شد که مجازات فرد مقصر فقط مجازات خود او نبود. رفتن به حبس یک نفر، خیلی‌ها و به خصوص خانواده‌اش را مکدر می‌کند و قسم می‌خورم بارها و بارها به این مسائل فکر کردم اما وقتی متولی امامزاده حرمت امامزاده نگه ندارد و کسی که قانون او را محکوم کرده از کرده‌اش پشیمان نیست تکلیف طرف مقابل چه باید باشد؟
طی روزهای اخیر بزرگان بسیاری با من تماس گرفتند و البته همه دوستان به تنها سئوال من پاسخ قانع‌کننده ندادند. پرسیدم به خانواده شما توهین شود چه می‌کنید و هیچکدام نتواستند خودشان را جای من قرار دهند.
امروز اما نه به اصرار کسی که پس از مشورت با خانواده‌ام تصمیم گرفتم از آنچه قانون حق من دانسته بگذرم زیرا راضی نیستم حتی لحظه‌ای غصه نوه‌ای را ببینم که چشم انتظار پدربزرگش است. منی که در دفاع از حیثیت خانواده‌ام پا به دادگاه گذاشته‌ام امروز برای رفع تکدر خانواده‌ای که در ماجرای ما هیچ قصوری نداشته اما عضوی از خود را گرفتار می‌بیند از حقم گذشتم و امیدوارم خداوند از گناهان همه ما بگذرد.
نظر آنهایی که طی روزهای اخیر چه در تماس مستقیم با من و چه در جراید در این باره اظهاراتی داشتند قطعاً محترم است هر چند به نظر می‌رسد فضایی برای برخی موج‌سواران همیشگی فراهم شده بود تا موج سواری کنند.کسانی که جهل به موضوع دارند یا خود را به جهالت زده‌اند و خداوند متعال در سوره فرقان فرموده‌اند: إِذَا خَـاطَـبَـهُـمُ الْـجـَاهِـلُـونَ قَـالُـوا سَـلَـامًـا. بندگان خداى رحمان کسانی هستند که هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند به آنها سلام میگویند.
قاعده شاگرد استادی را من بهتر از خیلی از آنها بلدم و کاش قاعده استاد شاگردی هم در جامعه ما رعایت شود تا هیچگاه ماجراهایی اینگونه رقم نخورد.
به امید آن که روزی برسد که مرور خاطره‌های‌مان گل لبخند را بر لبان بنشاند نه اینکه در فضایی پر از کینه و عداوت، سعی کنیم برای رسیدن به منافع خود، روزهای خوب‌مان را هم فراموش کنیم. وَ لا تَـستَـوِى الحَْـسـنَـةُ وَ لا السـیِّئـَـةُ ادْفَـعْ بِـالَّتـى هِـىَ أَحْـسنُ. هرگز نیکى و بدى یکسان نیست، بدى را با نیکى دفع کن (سوره فصلت آیه 14).
