به گزارش مشرق، یک پایگاه تحلیلی آمریکایی گزارشی مبسوط در خصوص علل ناتوانی آژانس در به نتیجه رساندن بازرسی‌ها از ایران و ابراز نظر در خصوص موضوع «ابعاد نظامی احتمالی» پرداخت.
یوسف بالت، نویسنده نشنال اینترست پس از بررسی کاملی از روند بررسی «پرونده مطالعات ادعایی» از زمان محمد البرادعی تاکنون، نوشته است: «تخصص زیادی در خصوص تسلیحات اتمی در آژانس وجود ندارد. پادمان‌های آژانس بیشتر با حسابرسی مواد هسته‌ای سر و کار دارد نه تسلیحات هسته‌ای. حسابرسی مواد هسته‌ای بیشتر با کشف انحارف مواد هسته‌ای از فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای سر و کار دارد و آژانس نیز در این مسئولیت کاملا خبره است. تاکنون نیز آژانس هیچ‌گاه ایران را متهم نکرده که بخشی از مواد هسته‌ای خود را به سوی یک برنامه نظامی منحرف کرده است.»
اما آنچه اکنون از نظر نسنال اینترست رخ داده است که کارشناسان نگاه داشتن حساب و کتاب مواد هسته‌ای در آژانس، قصد دارند در خصوص کارهای تسلیحاتی که با آنها آشنا نیستند قضاوت کنند و مشکل از همین‌جا ناشی می‌شود. برای چنین کاری، آژانس نه مهارت لازم را دارد و نه منابع مالی کافی.
نشنال اینترست مدعی شده که در تمام آژانس، تنها دو نفر کارشناس وجود دارند که تخصص لازم برای اظهار نظر در این زمینه را دارند اما ایران این دو کارشناس را نیز از ورود به پرونده هسته‌ای خود منع کرده است. ایران به عنوان یک عضو آژانس حق دارد حضور یک بازرس مشخص را در بازرسی از تاسیسات خود وتو کند. اعضای آژانس می‌توانند تمام بازرسان از یک ملیت خاص را از دسترسی به تاسیسات هسته‌ای خود منع کنند.
نویسنده با اشاره به ایرادات ساختاری آژانس تصریح کرده که در برخی موارد، آژانس برای قضاوت در خصوص مساله‌ای مثلا در خصوص سانتریفیوژها، تنها متکی به یک کارشناس است!
نویسنده تصریح می‌کند که آنالیز تصاویر سایت پارچین توسط آژانس تا آن حد ضعیف بوده که از سوی کارشناسان از جمله خودش چندان جدی گرفته نشده است. وی همچنین پیشنهاد کرده است که یک مدیر کل غیرسیاسی در آژانس مشغول به‌کار شود و آمانو از این سمت عزل گردد.
وی همچنین تاکید کرده که آژانس باید در رویکرد خود در خصوص دریافت اطلاعات از طرف‌های سوم، به‌خصوص طرف‌هایی که عضو ان‌پی‌تی نیستند، تجدید نظر کند. پرونده مطالعات ادعایی بر ضد جمهوری اسلامی ایران از سوی نهادهای جاسوسی برخی طرف‌های سوم از جمله رژیم صهیونیستی گشوده شد.
یوسف بالت، نویسنده نشنال اینترست پس از بررسی کاملی از روند بررسی «پرونده مطالعات ادعایی» از زمان محمد البرادعی تاکنون، نوشته است: «تخصص زیادی در خصوص تسلیحات اتمی در آژانس وجود ندارد. پادمان‌های آژانس بیشتر با حسابرسی مواد هسته‌ای سر و کار دارد نه تسلیحات هسته‌ای. حسابرسی مواد هسته‌ای بیشتر با کشف انحارف مواد هسته‌ای از فعالیت صلح‌آمیز هسته‌ای سر و کار دارد و آژانس نیز در این مسئولیت کاملا خبره است. تاکنون نیز آژانس هیچ‌گاه ایران را متهم نکرده که بخشی از مواد هسته‌ای خود را به سوی یک برنامه نظامی منحرف کرده است.»
اما آنچه اکنون از نظر نسنال اینترست رخ داده است که کارشناسان نگاه داشتن حساب و کتاب مواد هسته‌ای در آژانس، قصد دارند در خصوص کارهای تسلیحاتی که با آنها آشنا نیستند قضاوت کنند و مشکل از همین‌جا ناشی می‌شود. برای چنین کاری، آژانس نه مهارت لازم را دارد و نه منابع مالی کافی.
نشنال اینترست مدعی شده که در تمام آژانس، تنها دو نفر کارشناس وجود دارند که تخصص لازم برای اظهار نظر در این زمینه را دارند اما ایران این دو کارشناس را نیز از ورود به پرونده هسته‌ای خود منع کرده است. ایران به عنوان یک عضو آژانس حق دارد حضور یک بازرس مشخص را در بازرسی از تاسیسات خود وتو کند. اعضای آژانس می‌توانند تمام بازرسان از یک ملیت خاص را از دسترسی به تاسیسات هسته‌ای خود منع کنند.
نویسنده با اشاره به ایرادات ساختاری آژانس تصریح کرده که در برخی موارد، آژانس برای قضاوت در خصوص مساله‌ای مثلا در خصوص سانتریفیوژها، تنها متکی به یک کارشناس است!
نویسنده تصریح می‌کند که آنالیز تصاویر سایت پارچین توسط آژانس تا آن حد ضعیف بوده که از سوی کارشناسان از جمله خودش چندان جدی گرفته نشده است. وی همچنین پیشنهاد کرده است که یک مدیر کل غیرسیاسی در آژانس مشغول به‌کار شود و آمانو از این سمت عزل گردد.
وی همچنین تاکید کرده که آژانس باید در رویکرد خود در خصوص دریافت اطلاعات از طرف‌های سوم، به‌خصوص طرف‌هایی که عضو ان‌پی‌تی نیستند، تجدید نظر کند. پرونده مطالعات ادعایی بر ضد جمهوری اسلامی ایران از سوی نهادهای جاسوسی برخی طرف‌های سوم از جمله رژیم صهیونیستی گشوده شد.