این موشک یک سلاح پیشرفته است که از دو سال پیش در گزارش های اسرائیل نام آن آمده است، درست مانند موشک‌های ضد زره که اسرائیل در سال‌های قبل از جنگ 33 روزه از وجود آن در نزد حزب‌الله لبنان اطلاع داشت و در گزارش بودجه نظامی صادر شده از آکادمی امنیت داخلی تل آویو به آن اشاره شده بود، اما اسرائیلی‌ها در آن موقع نمی‌دانستند که حزب‌الله لبنان به خوبی می‌تواند از این موشک‌ها استفاده کند.
ماهیت اعلام رسمی ایران در مورد انتقال این موشک‌ها به لبنان را نمی‌توان با تهدید اسرائیل به حمله قریب‌الوقوع احتمالی به لبنان بی ارتباط دانست، این در حالی است که بخش مهمی از این تهدیدات اسرائیل نیز به صورت مستقیم با روند درگیری‌های حزب‌الله با تروریست‌های جبهه النصره و داعش در مرزهای لبنان و سوریه و تلاش‌های لجستیک اسرائیل برای کمک به این تروریست‌ها جهت نفوذ در بخش‌های مختلف مرزی در ارتباط است.
اعلام ایران در دستیابی حزب‌الله لبنان به این سلاح علاوه بر اینکه هم‌زمان با افزایش تهدیدات رژیم صهیونیستی در نزدیک شدن به حمله آینده این رژیم به لبنان بود، نکات دیگری نیز دارد که عبارتند از:
اول: موشک فاتح 110 از سایر موشک‌های موجود در نزد حزب‌الله لبنان متفاوت است، چرا که نسل سوم و چهارم این موشک‌ها با سوخت جامد کار می‌کند که همین موضوع سرعت آن را نسبت به موشک‌های قبلی بسیار بالاتر برده است. این اتفاق چالشی جدی برای گنبد آهنین و سایر سامانه‌های ضد موشکی رژیم صهیونیستی است، چرا که این موشک در آستانه شکستن مرز سرعتی قرار دارد که سامانه‌های دفاع موشکی اسرائیل بر اساس آن کار می‌کنند.
دوم: این موشک‌ها می‌توانند کلاهکی جنگی با قابلیت انفجاری زیاد با وزن 500 کیلوگرم را حمل کنند. این نشان می‌دهد که آن‌ها قدرت تخریبی بی‌سابقه‌ای نسبت به موشک‌هایی دارند که پیش از این از سوی حزب الله به سمت سرزمین‌های اشغالی شلیک شده بود.
سوم: این موشک‌ها از سکو‌های ثابت یا خودروهای متحرک قابل پرتاب هستند. این ویژگی به یگان‌های موشکی حزب‌الله نرمش بیشتری در تحرک و پرتاب این موشک‌ها می‌دهد. علاوه بر این که نسل های پیشرفته این موشک‌ها آزمایش‌های خود در مورد تغییر مسیر در جریان حرکت به سوی هدف را با موفقیت پشت سر گذاشته است.
چهارم: برد نسل اول از این موشک‌ها به 200 کیلومتر می‌رسید، اما نسل‌های جدید در آن که احتمالاً در اختیار حزب‌الله قرار گرفته، تا 350 کیلومتر برد دارد. این بدان معناست که موشک‌های مذکور عملاً هر منطقه ای در سرزمین‌های اشغالی که حزب‌الله قصد حمله به آن را داشته باشد، پوشش می‌دهد، این حوزه از پایگاه‌های عملیات هوایی در منطقه الجلیل گرفته تا تأسیسات حیاتی رژیم صهیونیستی در حیفا و مراکز دولتی در تل‌آویو و حتی حاتساریم در جنوب اسرائیل را شامل می‌شود.
پنجم: اطلاعات موجود در نزد اسرائیل و آمریکا نشان می‌دهد که موشک مذکور در سوریه نیز با عنوان M600 تولید می‌شود، نام این موشک‌ها نیز از جمله تسلیحاتی بود که حزب‌الله لبنان چند ماه بعد از آغاز بحران در سوریه از طریق این کشور به آن دست پیدا کرد. اگر دستیابی حزب‌الله به این موشک‌ها با اسامی مختلف آن در نتیجه منبع تولید در ایران یا سوریه درست باشد، باید گفت الان تعداد قابل توجهی از این موشک‌ها در نزد حزب‌الله وجود دارد.