کد خبر 365735
تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۳۹۳ - ۱۲:۵۲

نماینده مردم تهران در مجلس با اشاره به مذاکرات وین گفت: نمی‌دانیم در مذاکرات وین چه توافقی شده که طرف آمریکایی از آن راضی است.

به گزارش مشرق، حمید رسایی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در نطق میان‌دستور خود در صحن علنی مجلس به سالگرد توافق ژنو اشاره کرد که متن کامل آن به نقل از سایت رسایی چنین است:

ملت شریف و همکاران محترم در مجلس شورای اسلامی

 امروز چهارم آذر و سالگرد توافقنامه ژنو است. سال گذشته وقتی خبر توافقنامه ژنو اعلام شد، عده ای به دلیل خوشبینی نسبت به آمریکا و ایادی اش، آن را یک پیروزی بزرگ دانستند و جشن گرفتند.

 رئیس جمهور محترم در پیام خود به رهبر معظم انقلاب نوشتند: «با توافقنامه ژنو حق غنی‌سازی ملت ایران مورد اذعان قدرتهای جهانی قرار گرفته و دستاورد قطعی آن، به رسمیت شناخته ‌شدن حقوق هسته‌ای ایران و حراست از دستاوردهای هسته‌ای فرزندان این مرز و بوم بوده است و در کنار آن با توقف روند تحریم‌های ظالمانه، بخشی از فشارهای غیرقانونی در تحریم‌های یک‌جانبه برداشته و فروپاشی سازمان تحریم آغاز شده است.»

 هنوز جوهر توافقنامه ژنو خشک نشده بود که آمریکایی ها هم حق غنی سازی ملت ایران را انکار کردند و هم از باقی ماندن تمامی تحریم ها سخن گفتند و مواضع مسئولین ایرانی را برای مصرف داخلی دانستند. در مقابل رئیس جمهور محترم و آقای ظریف هم این سخنان را رد کردند و لزوم لغو تحریم ها و تثبیت حق غنی سازی را بدیهی دانستند و مواضع اوباما و کری را برای مصرف داخلی آمریکایی ها دانستند.

 دوستان و همکاران!

آنچه دیروز در وین اتفاق افتاد، یعنی عدم توافق، امر تازه ای نبود. این عدم توافق از یک سال قبل و یک ساعت بعد از آنچه آن را پیروزی بزرگ می نامیدند، اتفاق افتاده  بود و همه اشکالات به متن ضعیف و مبهم توافقنامه ژنو برمی گردد.

 سال گذشته ما انتقاد داشتیم که چرا مذاکرات محرمانه است و چرا متن توافقنامه ژنو را منتشر نمی کنند الان هم نمی دانیم که در وین چه امتیاز جدیدی داده شده که طرف مقابل راضی و خشنود است. بنابر این ضمن حمایت از مذاکره کنندگان محترم، منتظر می مانیم تا از محتوای جدید مذاکرات مطلع شویم.  

 ملت شریف ایران !

اکنون یک سال از زمانی که آقای روحانی کلیدشان را با خوشبینی در قفل خوی استکباری آمریکا چرخاندند تا آن را تغییر دهد، می گذرد اما به جای این که قفل باز شود، کلید خوشبینی و اعتماد به آمریکا شکست. بدیهی بود که قفل باز نشود چرا که آمریکا به تعبیر خمینی کبیر گرگ است و خوی گرگی در ذات گرگ است.

 یک سال قبل توافقنامه ژنو امضا شد تا تحریم ها برداشته شود، به ملت ما توهین نشود، گرانی ها کاسته شود و چرخ کارخانه ها بچرخد. اما از آن زمان تاکنون صد مورد تحریم جدید علیه ملت مقاوم ما وضع شده، توهین ها بیشتر شده، سانترفیوژها پلمب شده و نچرخید و چرخ کارخانه ها ایستاد و گرانی ها هم بیشتر شد. آمریکا یک بار دیگر و برای هزارمین بار ثابت کرد که به دنبال صلح نیست و نباید به آنها اعتماد کرد.

 اما اکنون در آستانه هفته بسیج و در سالگرد توافقنامه ژنو به آخرین پیام امام خمینی اشاره می کنم که فرمود : «من همواره به خلوص و صفای بسیجیان غبطه می خورم و از خدا می خواهم تا با بسیجیانم محشور گرداند‚ چرا كه در این دنیا افتخارم این است كه خود بسیجی ام. من مجددا به همه ملت بزرگوار ایران و مسئولین عرض می كنم چه در جنگ و چه در صلح بزرگترین ساده اندیشی این است كه تصور كنیم جهانخواران خصوصا آمریكا و شوروی از ما و اسلام عزیز دست برداشته اند. لحظه ای نباید از كید دشمنان غافل بمانیم‚ در نهاد و سرشت آمریكا و شوروی كینه و دشمنی با اسلام ناب محمدی - صلی الله علیه و آله و سلم - موج می زند.»

 امام خمینی در پیام خود فرمود: «باید بسیجیان جهان اسلام در فكر ایجاد حكومت بزرگ اسلامی باشند و این شدنی است. چرا كه بسیج تنها منحصر به ایران اسلامی نیست‚ باید هسته های مقاومت را در تمامی جهان به وجود آورد و در مقابل شرق و غرب ایستاد. شما در جنگ تحمیلی نشان دادید كه با مدیریت صحیح و خوب می توان اسلام را فاتح جهان نمود. شما باید بدانید كه كارتان به پایان نرسیده است‚ انقلاب اسلامی در جهان نیازمند فداكاری های شماست مسئولین تنها با پشتوانه شماست كه می توانند به تمامی تشنگان حقیقت و صداقت اثبات كنند كه بدون آمریكا و شوروی می شود به زندگی مسالمت آمیز توام با صلح و آزادی رسید.»

 مقام معظم رهبری سال گذشته دو هفته قبل از توافقنامه ژنو به صراحت فرمودند که در جزئیات دخالت نمی کنند و تنها خطوط قرمزی را تعیین کرده اند که نباید از آنها عبور شود. متأسفانه در توافقنامه ژنو دقت لازم نشد و شما شاهدید که علی رغم حمایت از مذاکره کنندگان محترم، تاکنون حتی یک کلمه از رهبری انقلاب در تایید توافقنامه ژنو نشنیده ایم.

 مقام معظم رهبری یک سال قبل دوهفته قبل از توافقنامه ژنو فرمودند: «این مذاکرات تجربه ظرفیّت فکرى ملّت ما را بالا خواهد برد؛ مثل تجربه‌اى که در سال 82 و 83 در زمینه‌ تعلیق غنى‌سازى انجام گرفت، که آن‌ وقت تعلیق غنى‌سازى را در مذاکرات با همین اروپایى‌ها، جمهورى اسلامى براى یک مدّتى پذیرفت. خب ما دو سال عقب افتادیم، لکن به نفع ما تمام شد. چرا؟ چون فهمیدیم که با تعلیق غنى‌سازى، امید همکارى از طرف شرکاى غربى مطلقاً وجود ندارد. اگر ما آن تعلیق اختیارى را - که البتّه به‌نحوى تحمیل شده بود، لکن ما قبول کردیم، مسئولین ما قبول کردند - آن روز قبول نکرده بودیم، ممکن بود کسانى بگویند خب یک ذرّه شما عقب‌نشینى می کردید، همه‌ مشکلات حل می شد، پرونده‌ هسته‌اى ایران عادى می شد. آن تعلیق غنى‌سازى این فایده را براى ما داشت که معلوم شد با عقب‌نشینى، با تعلیق غنى‌سازى، با عقب افتادن کار، با تعطیل کردن بسیارى از کارها مشکل حل نمی شود؛ طرف مقابل دنبال مطلب دیگرى است؛ این را ما فهمیدیم، لذا بعد از آن شروع کردیم غنى‌سازى را آغاز کردن.

 بنده همچنان که گفتم خوشبین نیستم؛ من فکر نمی کنم از این مذاکرات آن نتیجه‌اى را که ملّت ایران انتظار دارد، به‌دست بیاید، لکن تجربه‌اى است و پشتوانه‌ى تجربى ملّت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادى ندارد امّا لازم است ملّت بیدار باشد. ما از مسئولین خودمان که دارند در جبهه‌ دیپلماسى فعّالیّت می کنند، کار می کنند، قرص و محکم حمایت می کنیم، امّا ملّت باید بیدار باشد، بداند چه اتّفاقى دارد مى‌افتد [تا] بعضى از تبلیغاتچى‌هاى مواجب‌بگیر دشمن و بعضى از تبلیغاتچى‌هاى بى‌مزد و مواجب - از روى ساده‌لوحى - نتوانند افکار عمومى را گمراه کنند...

 مذاکرات یک کارى است، یک تجربه‌اى است، احتمالاً یک اقدام مفیدى است؛ این کار را انجام بدهند، اگر نتیجه گرفتند که چه بهتر، امّا اگر نتیجه نگرفتند، معنایش این باشد که براى حلّ مشکلات کشور بایستى کشور روى پاى خودش بایستد. این توصیه قبلى خودمان را باز هم تکرار می کنیم: به دشمنى که لبخند می زند، اعتماد نکنید؛ این را ما به مسئولینمان، به بچّه‌هاى خودمان، فرزندان خودمان - اینهایى که در مسئله‌ دیپلماسى مشغول کار هستند، بچّه‌هاى مایند، جوانهاى خود مایند - [توصیه می کنیم‌]؛ توصیه‌ ما به اینها این است: مراقب باشید لبخند فریبگرانه شما را دچار اشتباه نکند، دچار خطا نکند؛ ریزه‌کارى‌هاى کار دشمن را ببینید.

 توصیه هم می کنیم، هم به آحاد مردم، هم به مسئولین، هم بخصوص به شما جوانهاى عزیز که چشم‌وگوش‌ها را باز کنید. هر ملّتى با آگاهى، با هوشیارى، با بیدار ماندن و به خواب نرفتن، میتواند به اهداف والاى خود دست پیدا کند.»

 و اما سخنی با رئیس جمهور محترم !

جناب آقای روحانی همه ما موفقیت شما را موفقیت جمهوری اسلامی ایران و شکست شما را شکست جمهوری اسلامی ایران می دانیم. بنابراین هیچ یک از منتقدین دلسوز و ولایتمدار شما از شکست دولت یازدهم خوشحال نخواهند شد. انتقاد اصلی ما به خوشبینی شما نسبت به کسانی است که کمر همت برای نابودی اعتقادات دینی و انقلابی ملت ایران بسته اند.

 مذاکرات شما در یک سال گذشته  همانطور که از ابتدا پیش بینی می شد با زیاده خواهی طرف غربی و نه تنها بدون نتیجه که به ضرر ملت ایران مواجه شد. اکنون یک سال است که نه سانترفیوژها می چرخد و نه چرخ کارخانه ها  و دلیل آن اعتماد به کدخدا به جای اعتماد به خدای کدخداست.

  آقای روحانی در مقطع فعلی، سانترفیوژها نماد استقلال کشور ماست و آمریکای تحت تاثیر صهیونیست ها می خواهد این استقلال به دست شما پلمب شود. از شما تشکر می کنم که بعد از عقب نشینی های غیرقابل دفاع در توافقنامه سال قبل در ژنو امسال دقت کردید و اجازه ندادید بیش از این زیاده خواهی و سوءاستفاده کنند.

 جناب آقای روحانی !

متاسفانه در یک سال گذشته که ما از خوشبینی شما به آمریکای جنایتکار انتقاد می کردیم و توافقنامه ژنو را غیرحقوقی و ضعیف که باعث سوءاستفاده طرف مقابل می دانستیم، حضرتعالی منتقدین خود را با تعابیری چون بی سواد، افراطی، بی شناسنامه، ترسو و بزدل خطاب کردید و به جهنم حواله شان دادید. در حالی که حرف ما این بود: آمریکا قابل اعتماد نیست این منطق قرآن است، این منطق امام راحل و امام خامنه ای است.

توقع داشتیم با توجه به ویژگی مثبتی که در برخورد با اشتباه دولت در خصوص سبد کالا داشتید و عذرخواهی کردید، در سخنان دیشب هم بابت استفاده از این الفاظ نسبت به منتقدین از آنها که خیل عظیمی از دانشجویان، رسانه ها، طلاب، چهره های سیاسی، احزاب و حتی مراجع تقلید و بویژه نمایندگان محترم مجلس بودند، عذرخواهی می کردید.

 آقایان محترم از یک سال خوشبینی به استکبار عبرت بگیرید و مطمئن باشید که با تمدید مذاکرات هم خوی درندگی آمریکا و اسرائیل تغییر نمی کند. مذاکرات در وین هفت ماه تمدید شد ولی اگر 70 ماه هم تمدید شود، آمریکا همان گرگی است که خمینی 35 سال پیش ماهیتش را برای ملت ایران روشن کرد.

 آقای روحانی به جای دلخوشی به وعده های آمریکا به توان داخلی جوانان این کشور اعتماد کنید به احمدی روشن هایی که هنوز با بمب های طرف مذاکره کننده شما به شهادت نرسیده اند، اعتماد کنید. به همین بچه روستایی های شمال و جنوب و شرق و غرب کشور اعتماد کنید.

 امروز خوشبختانه پدر شهید احمدی روشن میهمان نمایندگان محترم هستند و در جایگاه میهمانان حضور دارند. خاک پایشان را طوطیای چشمانمان می کنیم و به احترام این عزیزان و دیگر خانواده شهدا بویژه شهدای هسته ای از جا بر می خیزیم و تاکید می کنیم که نظام جمهوری اسلامی و در رأس آن رهبر معظم انقلاب هرگز اجازه پایمال شدن خون شهیدان شما را به هیچ کس نمی دهند.

 ای کاش قانون اجازه می داد تا این پدر شهید امروز نطق کنند اما بنده جمله ای را که پدر شهید احمدی روشن جهت قرائت در اختیارم قرار دادند، بخوانم:  «آقای رئیس جمهور ما برای موفقیت شما در تحقق مطالبات رهبری دعا می کنیم و دلسوزانه می گوییم که به دوستان مصطفی، به جوانان این کشور اعتماد کنید، دوستانی که با تمام وجود به خدای کدخدا اعتقاد و اعتماد دارند. من وقتی خوشحالی همکاران شهید تهرانی مقدم را در شلیک موشک های اسرائیل زن دیدم سجده شکر کردم و دلم می خواهد که روزی با فک پلمب ها بر دانش بومی هسته ای و ادامه راه شهدای هسته ای، خوشحالی دوستان مصطفی و خوشحالی مردمم و رهبرم را هم در این حوزه ببینم.

 آقای ظریف هفته گذشته به هنگام ورود به وین اعلام کردند که ما در سالگرد توافقنامه ژنو در سوم آذر در ایران جشن پیروزی می گیریم یا به دلیل توافق یا به دلیل مقاومت. از این موضع آقای ظریف تشکر می کنم هرچند متاسفم که آقای ظریف علی رغم این همه عهد شکنی و دشمنی آمریکایی ها همچنان تا هفته قبل به آمریکایی ها خوشبین بودند که آنها تحریم ها را لغو و حقوق هسته ای ما را به رسمیت می شناسند و تیم مذاکره کننده با حفظ خطوط قرمز توافق می کند ولی خوشحالم که بالاخره این دوستان هم قبول کردند که باید برای مقاومت جشن گرفت.

 ما در عین حالی که از توافقنامه ژنو انتقاد می کنیم و آن را اقدام غلطی می دانیم و از ابتدا به آن خوش بین نبودیم، امروز را جشن می گیریم؛ جشن اثبات حقانیت استراتژی مقاومت، جشن اثبات خوی استکباری آمریکا و نوچه هایش.

  ما امروز را در کنار خانواده شهدای هسته ای جشن می گیریم به دلیل این که روز پیروزی مقاومت در برابر زیاده خواهی آمریکا بود، روز پیروزی خون احمدی روشن ها، شهریاری ها، رضایی نژادها و علی محمدی ها بر خوش بینی و اعتماد به آمریکا بود.