به گزارش مشرق، انگار پایین رفتن آب خوش از گلوی پرسپولیسیها به آنها نیامده است و به خاطر هر مسئله ای این باشگاه و هوادارانش باید جان به لب شوند! همین ابتدای سال بود که امیررضا خادم نماینده تام الاختیار وزیر ورزش در گفت و گویی عنوان کرد که هیات مدیره ای برای پرسپولیس انتخاب خواهد شد که بعد از سالها آرامش را به این باشگاه بیاورد اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه پرسپولیسیها شاهد یکی از متزلزل ترین پرسپولیس تمام تاریخ هستند! آن هم در سالی که سرخها باید بعد از چند سال به عنوان نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا شرکت کنند.
این هیات مدیره از همان روزهای اول شاهد درگیری های برخی از اعضا و یارکشی آن ها در همان جمع چند نفره بود. این مسئله آن قدر کش دار شد که 3 ماه قبل در یک اقدامی ناگهانی علی دایی و علیرضا رحیمی سرمربی و مدیرعامل پرسپولیس در کمتر از چند ساعت از کار برکنار شدند تا حمیدرضا سیاسی رئیس هیات مدیره وقت پرسپولیس اولین ضرب شصت خود را نشان دهد. او در واقع 2 مخالف خود را حذف کرد تا بدون مشکل به ادامه کار برسد. بعد از مدتی هم که رسانه ها جسته و گریخته از ابراز علاقه سیاسی به مدیرعاملی پرده برداشتند بالاخره این موضوع به واقعیت پیوست و در کمتر از 72 ساعت که 2 نفر از اعضای هیات مدیره با حکم «وزارت ورزش» از کار کنار گذاشته شدند و حسین کلانی و جعفر کاشانی جایگزین آنها شدند بالاخره سیاسی مدیرعامل شد تا مرد همه کار لقب بگیرد. او هم سیاست گذار باشگاه پرسپولیس بود و هم اسپانسر و مدیرعامل! و خیلی راحت پرسپولیس «قائم به فرد» شد آن هم در حالی که قرار است تا پایان سال این باشگاه خصوصی شود؛ البته نه به این شکل!
«پرسپولیسِ قائم به فرد شده» کج دار و مریز به کارش ادامه می داد تا اینکه سیاسی بازداشت شد؛ و این یعنی فلج شدن کامل این باشگاه آن هم در مهمترین زمان؛ زمان نقل و انتقالات. آن هم در حالی که همه تیم ها درگیر تقویت تیم شان هستند و پرسپولیس که چه روزهای طلایی را از دست می دهد. پرسپولیسی که شاید بیشتر از هر تیم دیگری نیاز به تقویت دارد این روزها به جای مذاکره با بازیکنان مورد نیازش درگیر این است که مدیرعاملش امروز آزاد می شود یا فردا! و مشخص نیست این موضوع تا چه زمانی ادامه دارد خواهد بود.
هر چند که نمی توان از خود محوری مدیرعامل در بند سرخپوشان بی تفاوت گذشت اما نکته جالبی در همین موضوع وجود دارد. وزارت ورزش با تغییر چیدمان در برخی اعضای هیات مدیره باعث رای آوردن سیاسی به عنوان مدیرعامل در جلسه هیات مدیره پرسپولیس شد اما آیا وزارت ورزش قانونا می تواند چنین کاری را انجام دهد؟! مگر نه اینکه بارها مسئولان وزارت ورزش ادعا کردند چون امسال استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی واگذار می شوند مجمع این 2 باشگاه در اختیار وزارت اقتصاد و دارایی است پس چطور در حالی که رئیس مجمع و متولی این 2 باشگاه وزارت اقتصاد است وزارت ورزش و جوانان اعضای هیات مدیره را عزل و نصب میکند؟! اگر هم عنوان شود از طرف وزارت اقتصاد و دارایی این اجازه به وزارت ورزش داده شده پس اساسا چرا مجمع این 2 باشگاه به وزارت اقتصاد داده شد؟! چرا حالا مسئولان وزارت ورزش که دم از خصوصی شدن پرسپولیس می زدند برای «قائم به فرد شدن» این باشگاه چاره ای نیندیشیدند تا شاهد چنین روزهایی باشیم؟ چرا صفر تا صد باشگاه پرسپولیس در اختیار یک نفر قرار گرفت تا به هر دلیلی اگر او نتوانست فعالیت کند همه امور باشگاه روی زمین بماند؟! آیا با این نوع خصوصی سازی می توان به آینده امید داشت؟
پرسپولیس روزهای خوبی را پشت سر نمی گذارد. همه تیمها در حال آماده سازی برای حضوری پر قدرت در ادامه راه لیگ برتر هستند اما سرخپوشان از این نعمت محرومند و آن هم به دلیل «در بند بودن» مدیرعامل آن است. در این میان اما موضوعی جالب است. در حالی که هیچکس نمی داند سیاسی تا چه زمانی در بازداشت به سر می برد پس تکلیف این تیم و تقویت آن چه می شود؟ چرا اعضای هیات مدیره با تصمیمی جدی این موضوع را روشن نمی کنند تا هواداران این تیم تکلیف شان را بدانند؟ اگر سیاسی به هر دلیلی فعلا نتوانست در این باشگاه فعالیت کند تکلیف مطالبات بازیکنان و حتی جذب بازیکنان جدید چه خواهد بود؟ چرا اعضای هیات مدیره دست روی دست گذاشته اند و فردی را انتخاب نمیکنند تا حداقل در این روزها تا روشن شدن تکلیف همه چیز امور جذب بازیکن را پیگیری کند؟ مگر نه اینکه پرسپولیس امسال به عنوان نماینده ایران در آسیا بازی خواهد کرد پس این خواب خرگوشی و یا غفلت های عجیب برای چیست؟ این سوالات جدی را چه کسی پاسخ خواهد داد؟
هر چه که هست پرسپولیس این روزها مثل بیماری رو به احتضار است. این تیم از جام حذفی حذف شده و الان همه امیدش به لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیاست. با ادامه این روند آیا هواداران این تیم می توانند به آینده باشگاه محبوب شان امیدوار باشند؟ جالب اینجاست که حمید درخشان سرمربی پرسپولیس بارها فریاد زده که تیمش نیاز به تقویت دارد اما فعلا که همه چیز در این باشگاه منوط به حضور سیاسی شده و مشخص نیست اگر سیاسی فعلا نتواند به کارش در این باشگاه ادامه دهد وضعیت پرسپولیس چه خواهد شد؛ آنهم در حالی که بازیکنان مورد نظر درخشان یکی یکی جذب تیم های دیگر می شوند.
این هیات مدیره از همان روزهای اول شاهد درگیری های برخی از اعضا و یارکشی آن ها در همان جمع چند نفره بود. این مسئله آن قدر کش دار شد که 3 ماه قبل در یک اقدامی ناگهانی علی دایی و علیرضا رحیمی سرمربی و مدیرعامل پرسپولیس در کمتر از چند ساعت از کار برکنار شدند تا حمیدرضا سیاسی رئیس هیات مدیره وقت پرسپولیس اولین ضرب شصت خود را نشان دهد. او در واقع 2 مخالف خود را حذف کرد تا بدون مشکل به ادامه کار برسد. بعد از مدتی هم که رسانه ها جسته و گریخته از ابراز علاقه سیاسی به مدیرعاملی پرده برداشتند بالاخره این موضوع به واقعیت پیوست و در کمتر از 72 ساعت که 2 نفر از اعضای هیات مدیره با حکم «وزارت ورزش» از کار کنار گذاشته شدند و حسین کلانی و جعفر کاشانی جایگزین آنها شدند بالاخره سیاسی مدیرعامل شد تا مرد همه کار لقب بگیرد. او هم سیاست گذار باشگاه پرسپولیس بود و هم اسپانسر و مدیرعامل! و خیلی راحت پرسپولیس «قائم به فرد» شد آن هم در حالی که قرار است تا پایان سال این باشگاه خصوصی شود؛ البته نه به این شکل!
«پرسپولیسِ قائم به فرد شده» کج دار و مریز به کارش ادامه می داد تا اینکه سیاسی بازداشت شد؛ و این یعنی فلج شدن کامل این باشگاه آن هم در مهمترین زمان؛ زمان نقل و انتقالات. آن هم در حالی که همه تیم ها درگیر تقویت تیم شان هستند و پرسپولیس که چه روزهای طلایی را از دست می دهد. پرسپولیسی که شاید بیشتر از هر تیم دیگری نیاز به تقویت دارد این روزها به جای مذاکره با بازیکنان مورد نیازش درگیر این است که مدیرعاملش امروز آزاد می شود یا فردا! و مشخص نیست این موضوع تا چه زمانی ادامه دارد خواهد بود.
هر چند که نمی توان از خود محوری مدیرعامل در بند سرخپوشان بی تفاوت گذشت اما نکته جالبی در همین موضوع وجود دارد. وزارت ورزش با تغییر چیدمان در برخی اعضای هیات مدیره باعث رای آوردن سیاسی به عنوان مدیرعامل در جلسه هیات مدیره پرسپولیس شد اما آیا وزارت ورزش قانونا می تواند چنین کاری را انجام دهد؟! مگر نه اینکه بارها مسئولان وزارت ورزش ادعا کردند چون امسال استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی واگذار می شوند مجمع این 2 باشگاه در اختیار وزارت اقتصاد و دارایی است پس چطور در حالی که رئیس مجمع و متولی این 2 باشگاه وزارت اقتصاد است وزارت ورزش و جوانان اعضای هیات مدیره را عزل و نصب میکند؟! اگر هم عنوان شود از طرف وزارت اقتصاد و دارایی این اجازه به وزارت ورزش داده شده پس اساسا چرا مجمع این 2 باشگاه به وزارت اقتصاد داده شد؟! چرا حالا مسئولان وزارت ورزش که دم از خصوصی شدن پرسپولیس می زدند برای «قائم به فرد شدن» این باشگاه چاره ای نیندیشیدند تا شاهد چنین روزهایی باشیم؟ چرا صفر تا صد باشگاه پرسپولیس در اختیار یک نفر قرار گرفت تا به هر دلیلی اگر او نتوانست فعالیت کند همه امور باشگاه روی زمین بماند؟! آیا با این نوع خصوصی سازی می توان به آینده امید داشت؟
پرسپولیس روزهای خوبی را پشت سر نمی گذارد. همه تیمها در حال آماده سازی برای حضوری پر قدرت در ادامه راه لیگ برتر هستند اما سرخپوشان از این نعمت محرومند و آن هم به دلیل «در بند بودن» مدیرعامل آن است. در این میان اما موضوعی جالب است. در حالی که هیچکس نمی داند سیاسی تا چه زمانی در بازداشت به سر می برد پس تکلیف این تیم و تقویت آن چه می شود؟ چرا اعضای هیات مدیره با تصمیمی جدی این موضوع را روشن نمی کنند تا هواداران این تیم تکلیف شان را بدانند؟ اگر سیاسی به هر دلیلی فعلا نتوانست در این باشگاه فعالیت کند تکلیف مطالبات بازیکنان و حتی جذب بازیکنان جدید چه خواهد بود؟ چرا اعضای هیات مدیره دست روی دست گذاشته اند و فردی را انتخاب نمیکنند تا حداقل در این روزها تا روشن شدن تکلیف همه چیز امور جذب بازیکن را پیگیری کند؟ مگر نه اینکه پرسپولیس امسال به عنوان نماینده ایران در آسیا بازی خواهد کرد پس این خواب خرگوشی و یا غفلت های عجیب برای چیست؟ این سوالات جدی را چه کسی پاسخ خواهد داد؟
هر چه که هست پرسپولیس این روزها مثل بیماری رو به احتضار است. این تیم از جام حذفی حذف شده و الان همه امیدش به لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیاست. با ادامه این روند آیا هواداران این تیم می توانند به آینده باشگاه محبوب شان امیدوار باشند؟ جالب اینجاست که حمید درخشان سرمربی پرسپولیس بارها فریاد زده که تیمش نیاز به تقویت دارد اما فعلا که همه چیز در این باشگاه منوط به حضور سیاسی شده و مشخص نیست اگر سیاسی فعلا نتواند به کارش در این باشگاه ادامه دهد وضعیت پرسپولیس چه خواهد شد؛ آنهم در حالی که بازیکنان مورد نظر درخشان یکی یکی جذب تیم های دیگر می شوند.