گروه ورزشی مشرق - فوتبال فرانسه معمولا به حضور اقوام و نژادهای مختلف در آن معروف است و دلیل آن نیز مشخص، چرا که نه تنها در فوتبال بلکه در همه عرصه‌ها شاهد حضور نژادهای مختلف مردم در این کشور هستیم، یک سرزمین مهاجرپذیر که به خاطر کشورگشایی های چند قرن پیش خود مسافران زیادی از آفریقا، جنوب شرق آسیا و حتی اروپای شرقی دارد، مسافرانی که می آیند و دیگر نمی روند.
در این میان عرصه فوتبال همیشه یک مثال زنده از رویارویی نژادهای مختلف بوده و بازیکنان سیاه چرده در فوتبال فرانسه معمولا با تعداد زیاد در همه مقاطع سنی دیده می شوند. تقریبا تیمی در فوتبال باشگاهی فرانسه نیست که بازیکن سیاه پوست نداشته باشد و شاید هیچ آکادمی فوتبالی در این کشور یافت نشود که در آن اثری از بازیکنان غیر بومی یا سیاه پوست نباشد.
وقتی فرانسه در جام جهانی 1998 درخشید برای بسیاری از مردم دنیا این سوال پیش آمد که چند بازیکن بومی و اصالتا فرانسوی در این تیم حضور دارند و البته همین سوال هم شاکله نژادپرستانه داشت و بسیاری از مردم سیاه پوست ساکن پاریس معتقد بودند که اصولا معیار خبرنگارانی که چنین سوالی را مطرح می کنند، برای «فرانسوی بودن» چیست؟
زیدان که دروازه برزیل را گشوده بود در نشست خبری خود به شدت از سوال خبرنگار لوپاریسین شگفت زده و البته عصبانی شد، آن خبرنگار پرسیده بود که آیا شما به خاطر درخشش در لباس تیم ملی فرانسه از این کشور متشکر نیستی؟ اگر در الجزایر بودی به چنین جایگاهی می رسیدی؟
ماجرا به همین جا هم ختم نمی شود و در خود فرانسه نیز در شهرهای مختلف مردم به بهانه فوتبال تاریخ و پشتوانه فرهنگی یکدیگر را زیر سوال می برند، اتفاق تلخی که البته محدود به فرانسه نیست و متاسفانه گاهی در فوتبال کشور خودمان نیز گزارش می شود.
مردم پاریس، فوتبال خود را بهانه بسیار موثقی برای برتری داشتن در همه عرصه ها نسبت به سایر شهرها می دانند، مردم بندر مارسی طور دیگری این ماجرا را زیر ذره‌بین دارند و به رغم مودب و با فرهنگ بودن به هر حال شعارهایی را علیه مردم پاریس سر می دهند. مردم لیون نیز معتقدند که فرانسوی‌های شهرهای دیگر فرهنگ بالایی ندارند، البته هیچکدام از این گزاره‌های خبری یک حکم قطعی نیست و در کل می توان قبول کرد که در هر نقطه ای از فرانسه تجمعات فراوانی یافت می شود که نژادپرستی در میانشان اوج گرفته و مشکلات فرهنگی زیادی را برای دولت فرانسه به همراه داشته است.
دیدیه دشان بازیکن و سرمربی معروف فرانسوی درباره نژادپرستی در فوتبال فرانسه به خبرنگار فرانس فوتبال می گوید: نمی‌شود فرانسه را یگانه کشور مبتلا به نژادپرستی عنوان کرد چه در فوتبال و چه در هر عرصه دیگری اما معتقدم که متاسفانه فوتبال فرانسه با این موضوع بسیار دست به گریبان است.
بازیکنان مسلمان در فوتبال فرانسه همواره تحت فشار بوده و هستند و بازیکنان سیاه پوست به نوعی دیگر؛ دین و عقیده بازیکنان، رنگ پوست یا نژاد این بازیکنان همیشه برایشان یک دغدغه بوده و نمی توانند فارغ از این مسائل به راحتی در فوتبال فرانسه روزگار بگذرانند.
در این میان عرصه فوتبال همیشه یک مثال زنده از رویارویی نژادهای مختلف بوده و بازیکنان سیاه چرده در فوتبال فرانسه معمولا با تعداد زیاد در همه مقاطع سنی دیده می شوند. تقریبا تیمی در فوتبال باشگاهی فرانسه نیست که بازیکن سیاه پوست نداشته باشد و شاید هیچ آکادمی فوتبالی در این کشور یافت نشود که در آن اثری از بازیکنان غیر بومی یا سیاه پوست نباشد.
وقتی فرانسه در جام جهانی 1998 درخشید برای بسیاری از مردم دنیا این سوال پیش آمد که چند بازیکن بومی و اصالتا فرانسوی در این تیم حضور دارند و البته همین سوال هم شاکله نژادپرستانه داشت و بسیاری از مردم سیاه پوست ساکن پاریس معتقد بودند که اصولا معیار خبرنگارانی که چنین سوالی را مطرح می کنند، برای «فرانسوی بودن» چیست؟
زیدان که دروازه برزیل را گشوده بود در نشست خبری خود به شدت از سوال خبرنگار لوپاریسین شگفت زده و البته عصبانی شد، آن خبرنگار پرسیده بود که آیا شما به خاطر درخشش در لباس تیم ملی فرانسه از این کشور متشکر نیستی؟ اگر در الجزایر بودی به چنین جایگاهی می رسیدی؟
ماجرا به همین جا هم ختم نمی شود و در خود فرانسه نیز در شهرهای مختلف مردم به بهانه فوتبال تاریخ و پشتوانه فرهنگی یکدیگر را زیر سوال می برند، اتفاق تلخی که البته محدود به فرانسه نیست و متاسفانه گاهی در فوتبال کشور خودمان نیز گزارش می شود.
مردم پاریس، فوتبال خود را بهانه بسیار موثقی برای برتری داشتن در همه عرصه ها نسبت به سایر شهرها می دانند، مردم بندر مارسی طور دیگری این ماجرا را زیر ذره‌بین دارند و به رغم مودب و با فرهنگ بودن به هر حال شعارهایی را علیه مردم پاریس سر می دهند. مردم لیون نیز معتقدند که فرانسوی‌های شهرهای دیگر فرهنگ بالایی ندارند، البته هیچکدام از این گزاره‌های خبری یک حکم قطعی نیست و در کل می توان قبول کرد که در هر نقطه ای از فرانسه تجمعات فراوانی یافت می شود که نژادپرستی در میانشان اوج گرفته و مشکلات فرهنگی زیادی را برای دولت فرانسه به همراه داشته است.
بازیکنان مسلمان در فوتبال فرانسه همواره تحت فشار بوده و هستند و بازیکنان سیاه پوست به نوعی دیگر؛ دین و عقیده بازیکنان، رنگ پوست یا نژاد این بازیکنان همیشه برایشان یک دغدغه بوده و نمی توانند فارغ از این مسائل به راحتی در فوتبال فرانسه روزگار بگذرانند.