به گزارش مشرق، طی روزهای گذشته خبری روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت که سر و صدای زیادی به پا کرد و باعث شد بسیاری از مردم و اهالی کشتی خواستار حل مشکل کشتی گیر نوجوان یکی از روستاهای ملایر شوند.کشتی گیر نخبه‌ای که تنها به دلیل نداشتن پول برای تهیه پاسپورت از سوی مسئولان هیئت کشتی همدان در اقدامی غیر قانونی به مدت 2 سال از حضور در کلیه رقابت‌های کشتی محروم شد.
ماجرا از این قرار بود که حمیدرضا بختیاری کشتی‌گیر روستای رضوانکده ملایر پس از حضور موفق در رقابت‌های کشتی نوجوانان قهرمانی کشور،به همراه 4 کشتی گیر همدانی دیگر جهت حضور در رقابت های کشتی جام جهانی کودک در تهران انتخاب شد. اما او از خانواده‌ای ضعیف بود که توان پرداخت هزینه 150 یا 160 هزار تومانی تهیه پاسپورت را نداشت و مسئولان کشتی همدان نیز که گویی منتظر چنین فرصتی بودند تا یک کشتی گیر روستایی و بی پشتوانه را از میدان به در کنند چرا که او در تمامی مسابقات استان با گذشت از حریفانش اول شده بود. آنها بدون اینکه دلیل کار او را بپرسند سریعا یک دادگاه یک طرفه تشکیل دادند و او را 2 سال محروم کردند تا او نیز به جای رقابت بر روی تشک کشتی برای کمک به خرج خانواده چوپانی پیشه کند شاید برای اینکه می‌خواست از آدم‌ها دوری کند،کسانی که خیلی راحت حقش را پایمال کردند و کک کسی هم نگزید.
این نوجوان روستایی می‌گوید: شش سال از عمرم را پای کشتی گذاشتم و حتی بخاطر آن از دبیرستان نمونه مردمی ملایر اخراج شدم. چه شب هایی که درسرمای طاقت فرسای زمستان پیاده از باشگاهمان در ملایر تا روستا آمدم وخیلی خطرها از بیخ گوشم گذشت اما کم نیاوردم فقط به این امید که روزی رکورد تختی را بزنم و در المپیک طلا بگیرم نه اینکه به چوپانی برسم!
کاری با این اقدام مسئولان کشتی همدان نداریم بلکه روی سخن ما تنها با رسول خادم رییس فدراسیون کشتی است. کسی که الگوی فنی و اخلاقی بسیاری از همین نوجوانان است که بسیاری از آنها فقط به عشق او کشتی را بر می‌گزینند و از خیر فوتبال و رویای رسیدن به پول‌های میلیاردی هر چند در خیالشان می‌گذرند.
از خادم که این روزها سخت مشغول است وسعی می‌کند رقابت‌های مختلف را بدون هیچ کم و کاستی برگزار کند و حاضر نیست کوچکترین خدشه‌ای بر اعتبار کشتی ایران در میزبانی رقابت‌هایی مانند کشتی جام باشگاه‌های جهان،جام تختی،جام جهانی کشتی و ... وارد شود و حتی میزبانی مسابقات جهانی را نیز به لالوویچ پیشنهاد می‌کند و خیلی گرفتاری‌های دیگر نظیر بدهی میلیاردی فدراسیون و هزاران مشکلات مالی دیگر دارد باز هم این انتظار می‌رود رسالت اصلی فدراسیون را که همان توجه ویژه به استعدادهای نوجوان در سراسر ایران است را از یاد نبرد.
از او می‌خواهیم بیشتر از اینها بر امور هیئت های کشتی در کشور و مخصوصا در استان‌های کشتی خیز نظیر همدان،خراسان،مازندران و حتی تهران تمرکز کند و تنها به اطلاعات روسای هیئت ها اکتفا نکند تا اینچنین حوادث تلخی را شاهد نباشیم. شاید بسیاری از این دست اتفاقات در دیگراستان‌ها نیز رخ داده باشد که کسی اطلاعی از آن پیدا نکرده است. البته لازم است سرمایه گذاری بیشتری برای استعداد یابی در استانها و حفظ آنها نیز صورت گیرد.
شکی نیست که ریاست هیئت های کشتی در سراسر کشور باید به دست اهل فن سپرده شود نه اینکه افرادی که هیچ قرابتی با کشتی ندارند و با دردهای آن غریبه‌اند بیایند و امور ورزش اول ایران در استانها را در دست بگیرند.
از اسطوره کشتی ایران که روزی با پیروزی ها و شکست هایش هورا می‌کشیدیم و اشک می‌ریختیم توقع داریم شخصا وارد گود شده و مشکل کشتی گیر نوجوان ملایری را حل کند تا شاید بتوان امیدی به بازگشت دوباره او به کشتی داشته باشیم. حمیدرضا بختیاری این روزها سخت تنهاست، آیا خادم می‌تواند او و حمید رضاهای دیگر را به تشک کشتی بازگرداند؟
ماجرا از این قرار بود که حمیدرضا بختیاری کشتی‌گیر روستای رضوانکده ملایر پس از حضور موفق در رقابت‌های کشتی نوجوانان قهرمانی کشور،به همراه 4 کشتی گیر همدانی دیگر جهت حضور در رقابت های کشتی جام جهانی کودک در تهران انتخاب شد. اما او از خانواده‌ای ضعیف بود که توان پرداخت هزینه 150 یا 160 هزار تومانی تهیه پاسپورت را نداشت و مسئولان کشتی همدان نیز که گویی منتظر چنین فرصتی بودند تا یک کشتی گیر روستایی و بی پشتوانه را از میدان به در کنند چرا که او در تمامی مسابقات استان با گذشت از حریفانش اول شده بود. آنها بدون اینکه دلیل کار او را بپرسند سریعا یک دادگاه یک طرفه تشکیل دادند و او را 2 سال محروم کردند تا او نیز به جای رقابت بر روی تشک کشتی برای کمک به خرج خانواده چوپانی پیشه کند شاید برای اینکه می‌خواست از آدم‌ها دوری کند،کسانی که خیلی راحت حقش را پایمال کردند و کک کسی هم نگزید.
این نوجوان روستایی می‌گوید: شش سال از عمرم را پای کشتی گذاشتم و حتی بخاطر آن از دبیرستان نمونه مردمی ملایر اخراج شدم. چه شب هایی که درسرمای طاقت فرسای زمستان پیاده از باشگاهمان در ملایر تا روستا آمدم وخیلی خطرها از بیخ گوشم گذشت اما کم نیاوردم فقط به این امید که روزی رکورد تختی را بزنم و در المپیک طلا بگیرم نه اینکه به چوپانی برسم!
کاری با این اقدام مسئولان کشتی همدان نداریم بلکه روی سخن ما تنها با رسول خادم رییس فدراسیون کشتی است. کسی که الگوی فنی و اخلاقی بسیاری از همین نوجوانان است که بسیاری از آنها فقط به عشق او کشتی را بر می‌گزینند و از خیر فوتبال و رویای رسیدن به پول‌های میلیاردی هر چند در خیالشان می‌گذرند.
از خادم که این روزها سخت مشغول است وسعی می‌کند رقابت‌های مختلف را بدون هیچ کم و کاستی برگزار کند و حاضر نیست کوچکترین خدشه‌ای بر اعتبار کشتی ایران در میزبانی رقابت‌هایی مانند کشتی جام باشگاه‌های جهان،جام تختی،جام جهانی کشتی و ... وارد شود و حتی میزبانی مسابقات جهانی را نیز به لالوویچ پیشنهاد می‌کند و خیلی گرفتاری‌های دیگر نظیر بدهی میلیاردی فدراسیون و هزاران مشکلات مالی دیگر دارد باز هم این انتظار می‌رود رسالت اصلی فدراسیون را که همان توجه ویژه به استعدادهای نوجوان در سراسر ایران است را از یاد نبرد.
از او می‌خواهیم بیشتر از اینها بر امور هیئت های کشتی در کشور و مخصوصا در استان‌های کشتی خیز نظیر همدان،خراسان،مازندران و حتی تهران تمرکز کند و تنها به اطلاعات روسای هیئت ها اکتفا نکند تا اینچنین حوادث تلخی را شاهد نباشیم. شاید بسیاری از این دست اتفاقات در دیگراستان‌ها نیز رخ داده باشد که کسی اطلاعی از آن پیدا نکرده است. البته لازم است سرمایه گذاری بیشتری برای استعداد یابی در استانها و حفظ آنها نیز صورت گیرد.
شکی نیست که ریاست هیئت های کشتی در سراسر کشور باید به دست اهل فن سپرده شود نه اینکه افرادی که هیچ قرابتی با کشتی ندارند و با دردهای آن غریبه‌اند بیایند و امور ورزش اول ایران در استانها را در دست بگیرند.
از اسطوره کشتی ایران که روزی با پیروزی ها و شکست هایش هورا می‌کشیدیم و اشک می‌ریختیم توقع داریم شخصا وارد گود شده و مشکل کشتی گیر نوجوان ملایری را حل کند تا شاید بتوان امیدی به بازگشت دوباره او به کشتی داشته باشیم. حمیدرضا بختیاری این روزها سخت تنهاست، آیا خادم می‌تواند او و حمید رضاهای دیگر را به تشک کشتی بازگرداند؟