تلاوت شحات محمد انور در عین سادگی قوام و هوشمندی خاصی پشت آهنگگذاریاش بود و دلیل اصلی آن این است که شحات از اساتید قبلی خود به خوبی تقلید کرده بود. یکی از قاریان قرآن چند سال پیش با سفر به مصر به نزد استاد شحات انور رفته بود و پس تلاوت نزد وی استاد به او گفته بود: از من تقلید نکن از استاد شعشاعی و استاد منشاوی تقلید کن.
چندی پیش در جلسهای که هر دو پسران استاد شحات یعنی محمود و انور را دیدم و از آنها پرسیدم استاد از چه کسانی تقلید میکرد، هر دو بلافاصله گفتند: «عبدالفتاح شعشاعی». قاریان قرآن اگر میخواهند سبک تلاوت شحات انور را یاد گیرند باید پشتوانههای تلاوت وی را ابتدا فرا گیرند، البته باید صدای قاری هم صدای خوبی باشد و پشتوانه لحنی هم داشته باشد.
سال 1369 استاد شحات انور برای اولین بار به کشورمان سفر کرد و من برای شنیدن صدای تلاوت وی از جنوب غرب تهران با موتور برادرم در سرمای بهمنماه تا حسینیه جماران رفتم اما به محض دیدن استاد گرم شدم، زیرا تا آن زمان فقط صدای استاد را میشنیدم و دوست داشتم چهره و صدای استاد را از نزدیک ببینم و بشنوم. آن شب من مات و مبهوت تلاوت استاد که آیاتی از سوره مبارکه «فصلت» را خواند، گوش دادم و همه سعیم را بکار بستم تا نکتهای یاد بگیرم.
محمود شحات انور درباره مرگ پدرش میگوید: لحظهای که پدرم در حال احتضار بود تلویزیون ما روشن بود و به محض اینکه پدر چشمانش را بست تلاوتی از پدرم که آیه «وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ
الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِیلًا» را میخواند را پخش کرد.
تلاوت آیات 30 تا 47 سوره مبارکه «فصلت» با صدای شحات محمد انور