گروه سیاسی مشرق - محمدرضا عارف نامزد اصلاح‌طلب یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بود که در آخرین روزهای منتهی به برگزاری انتخابات به نفع حسن روحانی کاندیدای طیف میانه رو کنار کشید تا شانس پیروزی روحانی را چند برابر کند و در نهایت با پیروزی روحانی در انتخابات بتواند توجه بسیاری از حامیان جناح چپ را به خود معطوف کند و پاسخ محکمی به تندروهایی که از او به عنوان "اصلاح طلب بدلی" نام می بردند، بدهد.
حالا او سودای ریاست مجلس دهم را دارد و می‌خواهد رهبری اصلاح‌طلبان در رقابت‌های انتخابات مجلس دهم را بر عهده بگیرد و کار نیمه تمام خود را در انتخابات 94 به اتمام برساند.
او خود را در جبهه اصلاح طلبان به عنوان مرد خرد جمعی معرفی می‌کند و معتقد است که تاکنون به خرد جمعی احترام گذاشته است و سعی کرده تا در راستای تصمیمات جمعی اصلاح‌طلبان حرکت کند.
او امروز در گفتگو با روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد باز هم به کناره‌گیری‌های خود اشاره کره و گفته است: «دغدغه اصلي و مهم من انسجام داخلي اصلاحات است و تا اينجا هم با این راهبرد "كوتاه آمده‌ام"؛ هر تصميمي كه تا بحال گرفته‌ام در این راستا بوده است بر این باورم كه بايد جبهه‌ها هم مثل احزاب حساب و كتاب و رهبری مشخص داشته باشند.»
در ادامه به شمارش «کوتاه آمدن» های محمدرضا عارف در جریان انتخابات های گذشته که او در مصاحبه امروز خود به آن اشاره کرد می‌پردازیم.
1- کوتاه آمدم به نفع هاشمی
محمدرضا عارف در تاریخ 1391/8/5 طی گفتگویی تفصیلی با «سایت خبرآنلاین» به انصراف خود از رقابت های انتخاباتی سال 84 اشاره می کند و در اینباره می‌گوید: «مهمترین دلیلی که سال 84 من به عرصه نامزدی انتخابات ریاست جمهوری نیامدم، همین بود که از دوستان نزدیک آقای هاشمی شنیدم که ایشان خواهند آمد. ان‌شاءالله زمانی موضوع انتخابات سال 84 را هم مطرح خواهم کرد. من آن زمان معاون اول دولت آقای خاتمی بودم و امکانات زیادی در اختیارم بود. اگر می‌خواستم از آن امکانات استفاده کنم هم حرف‌وحدیثی پیش نمی آمد. می‌توانستم هر زمان به سفر استانی بروم و همه هم از حضورم استقبال می‌کردند. چون من شخصیت دوم کابینه بودم، اما به خاطر آقای هاشمی کنار رفتم.»
2- کوتاه آمدم به خاطر ردصلاحیت تندروها
محمدرضا عارف در انتخابات مجلس هشتم شرکت و سپس انصراف داد. حضور او در این انتخابات تا آن حد قطعی بود که کارگزاران سازندگی از او به عنوان سرلیست خود یاد می‌کردند. هدایت آقایی عضو ستاد ائتلاف اصلاح‌طلبان در این زمینه گفته بود: «محمد رضا عارف بطور قطع سرلیست ائتلاف اصلاح طلبان در انتخابات مجلس هشتم خواهد بود.»
وی در مورد این تصمیم خود می‌گوید: «اواخر سال 85، دوستان جمع‌بندی‌هایی از عملکرد دولت و عدم حضور اصلاح‌طلبان در صحنه داشتند و از عدم تداوم روند خوب پیشرفت و توسعه کشور به ویژه در قالب برنامه چهارم توسعه، احساس نگرانی می‌کردند. احساس می‌شد که برای اصلاح امور و برگرداندن کشور به مسیر پیشرفت، باید مشارکت جدی در انتخابات مجلس داشته باشیم.»
وی ادامه می‌دهد: «جمع‌بندی دوستان بر حضور فعال و معنی‌دار در انتخابات بود تا یک فراکسیون اکثریتی که در برگیرنده دو جناح اصلی کشور باشد را در مجلس هشتم رقم بزنیم. دوستان معتقد بودند که اگر من ثبت نام کنم، شاید حول محور من بتوان چنین فراکسیونی را در مجلس هشتم تشکیل داد و این اجماع را فراهم کرد. با اینکه من خودم علاقه‌ای به حضور در مجلس نداشتم، اما چون همیشه از نظرات اجماعی دوستان تمکین می‌کنم، ثبت‌نام کردم.»
اما عارف که تصمیم به حضور فعال در انتخابات مجلس شورای اسلامی گرفته بود، به یکباره از «کاندیداتوری مجلس هشتم» انصراف داد تا عملکرد ساختارشکنانه‌ای از خود به جای بگذارد. او جریان کناره گیری خود را اینگونه توضیح می دهد که «تصمیمی که برای حذف برخی نیرو‌های مومن، توانا و دلسوز گرفته شد؛ مجالی برای تداوم حضور من نگذاشت. من همواره سعی کرده‌ام که تصمیمات تند سیاسی نگیرم، مگر برای مسائل کلان و مهم، چون برای کشور هزینه دارد. با این وجود در آن مقطع احساس کردم که راهی جز انصراف نیست.»
3- کوتاه آمدم به خاطر خاتمی
عارف سال 88 نیز می‌خواست کاندیدای اصلاح طلبان باشد ولی بعد از حضور «خاتمی» کنار می‌کشد و از خاتمی حمایت می‌کند. او در تاریخ 2 ارديبهشت 1392 در جمع دانشجویان دانشگاه شریف به انصراف خود از رقابت های انتخاباتی سال 88 اشاره می‌کند و می‌گوید: «در سال 88 قرار بود، من کاندیدای اصلاح طلبان باشم اما بعد از حضور «خاتمی»؛ بلافاصله کنار کشیدم و رئیس ستاد انتخاباتی او شدم.» عارف در سال 88 به خاطر کاندیداتوری خاتمی کنار کشید و گمان می‌برد که خاتمی به نفع دیگری کنار نخواهد کشید ولی نهایتاً خاتمی تصمیم گرفت تا به نفع «میرحسین موسوی» کنار بکشد. عارف، بعدها گفت که انتخابات 88 با کاری که انجام گرفت؛ یک بازی باخت-باخت بود. شاید اگر عارف، می دانست که نه برای «خاتمی» بلکه برای «موسوی» هنجارشکن قرار است کنار بکشد؛ تصمیم دیگری اتخاذ می‌کرد.
4- کوتاه آمدم به خاطر روحانی
آخرین "کوتاه آمدن" مرد انصراف های انتخاباتی اصلاح طلبان مربوط می‌شود به یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که وی پس از ماه‌ها تلاش و سفر به استان های مختلف کشور در نهایت در شامگاه دوشنبه بیستم خردادماه 1392 با انتشار اطلاعیه‌ای بر روی سایت خود، از ادامه حضور در عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری انصراف داد.
اگرچه معاون اول دولت اصلاحات چهار روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری از دایره رقابت‌ها کنار رفت اما هیچ گاه روایت درستی از دلایل کناره‌گیری خود در رسانه ها منتشر نکرد.
در نامه انصراف عارف از انتخابات، نکته‌ای وجود داشت که خیلی زود در صدر اخبار انتخابات قرار گرفت «عارف رسماً از کاندیداتوری انصراف داد و اسمی از "روحانی" نیاورد». شاید می‌شد علت این اقدام را با مروری بر مواضع قبلی وی پیش بینی کرد آنجایی که عارف در مورد انتخاب کاندیدای نهایی بر روی اصلاح طلب بودن آن تاکید کرد و گفت اگر قرار باشد اجماعی صورت بگیرد در صورت نبود خاتمی و هاشمی این اجماع باید بر روی یک اصلاح طلب باشد؛ یعنی کسی که دارای پشتوانه اصلاح طلبی بوده و بدنه مردمی اصلاحات او را با همین عنوان بشناسند.
البته همین سخنان عارف چند روزی پس از انتخابات از سوی سخنگوی کمیته هفت‌نفره اصلاح‌طلبان در گفت‌وگویی با هفته‌نامه آسمان دوباره مورد تاکید قرار گرفت.
محمدعلی نجفی سخنگوی کمیته هفت‌نفره اصلاح‌طلبان به بازخوانی روند اصلاح‌طلبان در انتخاب کاندیدای نهایی پرداخته بود و در این خصوص عنوان کرده بود: «روحانی گزینه ما نبود» او در توضیح این اظهارنظر گفته بود که ما می خواستیم فردی را انتخاب کنیم که مواضع شفاف با جناح اصلاح طلب داشته باشد.
وی درخصوص گزینه‌های نهایی شورای مشورتی اصلاح‌طلبان از جهانگیری، عارف، شریعتمداری و مهرعلیزاده به عنوان چهار گزینه دیگر شورای مشورتی اصلاح‌طلبان نام برده بود و گفته بود: «قرار بود تا یکی از اینها مورد حمایت نهایی شورای مشورتی قرار گیرند.»
اما با توجه به تأکید عارف و سخنگوی کمیته هفت‌نفره اصلاح‌طلبان که تاکید کرده بودند یکی از گزینه‌های اصلاح طلب با مواضع شفاف و روشن در رابطه با گفتمان اصلاح طلبی به عنوان نامزد نهایی اصلاح طلبان وارد صحنه شود ولی بر خلاف نظر آنها شورای مشورتی اصلاح طلبان تصمیم دیگری اتخاذ کرد و این اتفاق نیافتاد.
در بخشی از نامه گلایه‌آمیز محمدرضا عارف پس از انصراف وی به نفع روحانی، این چنین آمده بود: «غروب دوشنبه بیستم خردادماه، مرقومه‌ای از جناب آقای خاتمی دریافت نمودم. ایشان طی این نامه در مقام رهبری اصلاحات، ادامه حضورم را در صحنه انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری به مصلحت ندانسته‌اند.»
تصمیم شورای مشورتی اصلاح‌طلبان در خصوص کناره‌گیری محمدرضا عارف از صحنه انتخابات اما با حواشی دیگری هم همراه بود که موجبات دلخوری عارف و نزدیکان وی را به همراه داشت. خامسیان مشاور رسانه‌ای و مسئول روابط عمومی دفتر عارف معتقد بود اعلام نظر زود‌هنگام جلسه حلقه مشاورین خاتمی و اعلام نام روحانی به عنوان کاندیدای نهایی اصلاح طلبان بدون حضور نمایندگان عارف یک تخلف تشکیلاتی بود.
اعتراض اطرافیان عارف و همچنین طرفداران وی به تخلف تشکیلاتی شورای مشورتی اصلاح طلبان اما با سکوتی چندماهه همراه بود که در روزهای اخیر توسط خود عارف شکسته شد. عارف در مصاحبه با روزنامه اصلاح طلب اعتماد در 30 بهمن ماه 1392 درباره ماجرای جنجالی کنار رفتنش از صحنه انتخابات گفت: «در هواپیما بودم که فکسی ناخوانا و کمرنگ از آقای خاتمی به دستم رسید که از مضمونش متوجه شدم درخواستی است برای کناره‌گیری من. پرسیدم گفتند که آقای خاتمی با شما تماس تلفنی گرفته بودند تا از شما بخواهند به نفع حسن روحانی کناره‌گیری کنید اما به تماس وی پاسخ ندادید. شب ۲۲ خرداد بود که با نزدیکانم نشستی برگزار کردم و تصمیم بر این شد تا کناره‌گیری کنم، اگرچه تشخیص من چیز دیگری بود.»
وی در ادامه این مصاحبه تاکید می‌کند: «من با این سازوکار موافق نبودم. این را برای اولین بار است که طرح می‌کنم با جمع‌بندی‌ها موافق نبودم و فقط به خاطر قول و قرارهای اخلاقی با آقای خاتمی کناره‌گیری کردم.»
5- کوتاه آمدم به نفع ...!
انتخابات مجلس دهم را در پیش داریم و شواهد و مواضع مرد انصراف های انتخاباتی اصلاح طلبان نشان از این دارد که اينبار او كنار برو نيست! او سودای ریاست مجلس دهم را دارد و می‌خواهد رهبری اصلاح طلبان در رقابت های انتخابات مجلس دهم را بر عهده بگیرد و کار نیمه تمام خود را در انتخابات 94 به اتمام برساند. حال باید منتظر ماند و دید که با وجود سلایق مختلف و متعدد اصلاح‌طلب در کنار اختلافات گسترده میان احزاب این جریان اعم از کارگزاران، مشارکتی‌ها، اطرافیان خاتمی در بنیاد باران، حزب منفعل اعتماد ملی و در نهایت حزب جوان‌گرای ندای ایرانیان که تازه به جمع اصلاح طلبان پیوسته است، آیا ممکن است تجربه های پیشین انصراف‌های عارف که چندان برای وی خوشایند نبوده است تکرار شود و یا اینکه عارف این بار به عنوان سر ليست فهرست اصلاح طلبان در تهران به رقابت های انتخابات مجلس دهم می‌آید و کار نیمه تمام خود را در انتخابات 94 به اتمام می‌رساند؟
حالا او سودای ریاست مجلس دهم را دارد و می‌خواهد رهبری اصلاح‌طلبان در رقابت‌های انتخابات مجلس دهم را بر عهده بگیرد و کار نیمه تمام خود را در انتخابات 94 به اتمام برساند.
او خود را در جبهه اصلاح طلبان به عنوان مرد خرد جمعی معرفی می‌کند و معتقد است که تاکنون به خرد جمعی احترام گذاشته است و سعی کرده تا در راستای تصمیمات جمعی اصلاح‌طلبان حرکت کند.
او امروز در گفتگو با روزنامه اصلاح‌طلب آفتاب یزد باز هم به کناره‌گیری‌های خود اشاره کره و گفته است: «دغدغه اصلي و مهم من انسجام داخلي اصلاحات است و تا اينجا هم با این راهبرد "كوتاه آمده‌ام"؛ هر تصميمي كه تا بحال گرفته‌ام در این راستا بوده است بر این باورم كه بايد جبهه‌ها هم مثل احزاب حساب و كتاب و رهبری مشخص داشته باشند.»
در ادامه به شمارش «کوتاه آمدن» های محمدرضا عارف در جریان انتخابات های گذشته که او در مصاحبه امروز خود به آن اشاره کرد می‌پردازیم.
1- کوتاه آمدم به نفع هاشمی
محمدرضا عارف در تاریخ 1391/8/5 طی گفتگویی تفصیلی با «سایت خبرآنلاین» به انصراف خود از رقابت های انتخاباتی سال 84 اشاره می کند و در اینباره می‌گوید: «مهمترین دلیلی که سال 84 من به عرصه نامزدی انتخابات ریاست جمهوری نیامدم، همین بود که از دوستان نزدیک آقای هاشمی شنیدم که ایشان خواهند آمد. ان‌شاءالله زمانی موضوع انتخابات سال 84 را هم مطرح خواهم کرد. من آن زمان معاون اول دولت آقای خاتمی بودم و امکانات زیادی در اختیارم بود. اگر می‌خواستم از آن امکانات استفاده کنم هم حرف‌وحدیثی پیش نمی آمد. می‌توانستم هر زمان به سفر استانی بروم و همه هم از حضورم استقبال می‌کردند. چون من شخصیت دوم کابینه بودم، اما به خاطر آقای هاشمی کنار رفتم.»
2- کوتاه آمدم به خاطر ردصلاحیت تندروها
محمدرضا عارف در انتخابات مجلس هشتم شرکت و سپس انصراف داد. حضور او در این انتخابات تا آن حد قطعی بود که کارگزاران سازندگی از او به عنوان سرلیست خود یاد می‌کردند. هدایت آقایی عضو ستاد ائتلاف اصلاح‌طلبان در این زمینه گفته بود: «محمد رضا عارف بطور قطع سرلیست ائتلاف اصلاح طلبان در انتخابات مجلس هشتم خواهد بود.»
وی در مورد این تصمیم خود می‌گوید: «اواخر سال 85، دوستان جمع‌بندی‌هایی از عملکرد دولت و عدم حضور اصلاح‌طلبان در صحنه داشتند و از عدم تداوم روند خوب پیشرفت و توسعه کشور به ویژه در قالب برنامه چهارم توسعه، احساس نگرانی می‌کردند. احساس می‌شد که برای اصلاح امور و برگرداندن کشور به مسیر پیشرفت، باید مشارکت جدی در انتخابات مجلس داشته باشیم.»
وی ادامه می‌دهد: «جمع‌بندی دوستان بر حضور فعال و معنی‌دار در انتخابات بود تا یک فراکسیون اکثریتی که در برگیرنده دو جناح اصلی کشور باشد را در مجلس هشتم رقم بزنیم. دوستان معتقد بودند که اگر من ثبت نام کنم، شاید حول محور من بتوان چنین فراکسیونی را در مجلس هشتم تشکیل داد و این اجماع را فراهم کرد. با اینکه من خودم علاقه‌ای به حضور در مجلس نداشتم، اما چون همیشه از نظرات اجماعی دوستان تمکین می‌کنم، ثبت‌نام کردم.»
اما عارف که تصمیم به حضور فعال در انتخابات مجلس شورای اسلامی گرفته بود، به یکباره از «کاندیداتوری مجلس هشتم» انصراف داد تا عملکرد ساختارشکنانه‌ای از خود به جای بگذارد. او جریان کناره گیری خود را اینگونه توضیح می دهد که «تصمیمی که برای حذف برخی نیرو‌های مومن، توانا و دلسوز گرفته شد؛ مجالی برای تداوم حضور من نگذاشت. من همواره سعی کرده‌ام که تصمیمات تند سیاسی نگیرم، مگر برای مسائل کلان و مهم، چون برای کشور هزینه دارد. با این وجود در آن مقطع احساس کردم که راهی جز انصراف نیست.»
3- کوتاه آمدم به خاطر خاتمی
عارف سال 88 نیز می‌خواست کاندیدای اصلاح طلبان باشد ولی بعد از حضور «خاتمی» کنار می‌کشد و از خاتمی حمایت می‌کند. او در تاریخ 2 ارديبهشت 1392 در جمع دانشجویان دانشگاه شریف به انصراف خود از رقابت های انتخاباتی سال 88 اشاره می‌کند و می‌گوید: «در سال 88 قرار بود، من کاندیدای اصلاح طلبان باشم اما بعد از حضور «خاتمی»؛ بلافاصله کنار کشیدم و رئیس ستاد انتخاباتی او شدم.» عارف در سال 88 به خاطر کاندیداتوری خاتمی کنار کشید و گمان می‌برد که خاتمی به نفع دیگری کنار نخواهد کشید ولی نهایتاً خاتمی تصمیم گرفت تا به نفع «میرحسین موسوی» کنار بکشد. عارف، بعدها گفت که انتخابات 88 با کاری که انجام گرفت؛ یک بازی باخت-باخت بود. شاید اگر عارف، می دانست که نه برای «خاتمی» بلکه برای «موسوی» هنجارشکن قرار است کنار بکشد؛ تصمیم دیگری اتخاذ می‌کرد.
4- کوتاه آمدم به خاطر روحانی
آخرین "کوتاه آمدن" مرد انصراف های انتخاباتی اصلاح طلبان مربوط می‌شود به یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که وی پس از ماه‌ها تلاش و سفر به استان های مختلف کشور در نهایت در شامگاه دوشنبه بیستم خردادماه 1392 با انتشار اطلاعیه‌ای بر روی سایت خود، از ادامه حضور در عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری انصراف داد.
اگرچه معاون اول دولت اصلاحات چهار روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری از دایره رقابت‌ها کنار رفت اما هیچ گاه روایت درستی از دلایل کناره‌گیری خود در رسانه ها منتشر نکرد.
در نامه انصراف عارف از انتخابات، نکته‌ای وجود داشت که خیلی زود در صدر اخبار انتخابات قرار گرفت «عارف رسماً از کاندیداتوری انصراف داد و اسمی از "روحانی" نیاورد». شاید می‌شد علت این اقدام را با مروری بر مواضع قبلی وی پیش بینی کرد آنجایی که عارف در مورد انتخاب کاندیدای نهایی بر روی اصلاح طلب بودن آن تاکید کرد و گفت اگر قرار باشد اجماعی صورت بگیرد در صورت نبود خاتمی و هاشمی این اجماع باید بر روی یک اصلاح طلب باشد؛ یعنی کسی که دارای پشتوانه اصلاح طلبی بوده و بدنه مردمی اصلاحات او را با همین عنوان بشناسند.
البته همین سخنان عارف چند روزی پس از انتخابات از سوی سخنگوی کمیته هفت‌نفره اصلاح‌طلبان در گفت‌وگویی با هفته‌نامه آسمان دوباره مورد تاکید قرار گرفت.
محمدعلی نجفی سخنگوی کمیته هفت‌نفره اصلاح‌طلبان به بازخوانی روند اصلاح‌طلبان در انتخاب کاندیدای نهایی پرداخته بود و در این خصوص عنوان کرده بود: «روحانی گزینه ما نبود» او در توضیح این اظهارنظر گفته بود که ما می خواستیم فردی را انتخاب کنیم که مواضع شفاف با جناح اصلاح طلب داشته باشد.
وی درخصوص گزینه‌های نهایی شورای مشورتی اصلاح‌طلبان از جهانگیری، عارف، شریعتمداری و مهرعلیزاده به عنوان چهار گزینه دیگر شورای مشورتی اصلاح‌طلبان نام برده بود و گفته بود: «قرار بود تا یکی از اینها مورد حمایت نهایی شورای مشورتی قرار گیرند.»
اما با توجه به تأکید عارف و سخنگوی کمیته هفت‌نفره اصلاح‌طلبان که تاکید کرده بودند یکی از گزینه‌های اصلاح طلب با مواضع شفاف و روشن در رابطه با گفتمان اصلاح طلبی به عنوان نامزد نهایی اصلاح طلبان وارد صحنه شود ولی بر خلاف نظر آنها شورای مشورتی اصلاح طلبان تصمیم دیگری اتخاذ کرد و این اتفاق نیافتاد.
در بخشی از نامه گلایه‌آمیز محمدرضا عارف پس از انصراف وی به نفع روحانی، این چنین آمده بود: «غروب دوشنبه بیستم خردادماه، مرقومه‌ای از جناب آقای خاتمی دریافت نمودم. ایشان طی این نامه در مقام رهبری اصلاحات، ادامه حضورم را در صحنه انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری به مصلحت ندانسته‌اند.»
تصمیم شورای مشورتی اصلاح‌طلبان در خصوص کناره‌گیری محمدرضا عارف از صحنه انتخابات اما با حواشی دیگری هم همراه بود که موجبات دلخوری عارف و نزدیکان وی را به همراه داشت. خامسیان مشاور رسانه‌ای و مسئول روابط عمومی دفتر عارف معتقد بود اعلام نظر زود‌هنگام جلسه حلقه مشاورین خاتمی و اعلام نام روحانی به عنوان کاندیدای نهایی اصلاح طلبان بدون حضور نمایندگان عارف یک تخلف تشکیلاتی بود.
اعتراض اطرافیان عارف و همچنین طرفداران وی به تخلف تشکیلاتی شورای مشورتی اصلاح طلبان اما با سکوتی چندماهه همراه بود که در روزهای اخیر توسط خود عارف شکسته شد. عارف در مصاحبه با روزنامه اصلاح طلب اعتماد در 30 بهمن ماه 1392 درباره ماجرای جنجالی کنار رفتنش از صحنه انتخابات گفت: «در هواپیما بودم که فکسی ناخوانا و کمرنگ از آقای خاتمی به دستم رسید که از مضمونش متوجه شدم درخواستی است برای کناره‌گیری من. پرسیدم گفتند که آقای خاتمی با شما تماس تلفنی گرفته بودند تا از شما بخواهند به نفع حسن روحانی کناره‌گیری کنید اما به تماس وی پاسخ ندادید. شب ۲۲ خرداد بود که با نزدیکانم نشستی برگزار کردم و تصمیم بر این شد تا کناره‌گیری کنم، اگرچه تشخیص من چیز دیگری بود.»
وی در ادامه این مصاحبه تاکید می‌کند: «من با این سازوکار موافق نبودم. این را برای اولین بار است که طرح می‌کنم با جمع‌بندی‌ها موافق نبودم و فقط به خاطر قول و قرارهای اخلاقی با آقای خاتمی کناره‌گیری کردم.»
5- کوتاه آمدم به نفع ...!
انتخابات مجلس دهم را در پیش داریم و شواهد و مواضع مرد انصراف های انتخاباتی اصلاح طلبان نشان از این دارد که اينبار او كنار برو نيست! او سودای ریاست مجلس دهم را دارد و می‌خواهد رهبری اصلاح طلبان در رقابت های انتخابات مجلس دهم را بر عهده بگیرد و کار نیمه تمام خود را در انتخابات 94 به اتمام برساند. حال باید منتظر ماند و دید که با وجود سلایق مختلف و متعدد اصلاح‌طلب در کنار اختلافات گسترده میان احزاب این جریان اعم از کارگزاران، مشارکتی‌ها، اطرافیان خاتمی در بنیاد باران، حزب منفعل اعتماد ملی و در نهایت حزب جوان‌گرای ندای ایرانیان که تازه به جمع اصلاح طلبان پیوسته است، آیا ممکن است تجربه های پیشین انصراف‌های عارف که چندان برای وی خوشایند نبوده است تکرار شود و یا اینکه عارف این بار به عنوان سر ليست فهرست اصلاح طلبان در تهران به رقابت های انتخابات مجلس دهم می‌آید و کار نیمه تمام خود را در انتخابات 94 به اتمام می‌رساند؟