گروه بین‌الملل مشرق- کانادا بعد از روی کار آمدن "استیون هارپر" به عنوان نخست‌وزیر، سیاست خود در قبال کشورمان را دچار چرخشی جدی کرد. این کشور اواخر آبان ماه سال جاری، پیش‌نویس قطعنامه‌ای کاملاً سیاسی را علیه ایران در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح کرد که با 78 رأی موافق در مقابل 35 رأی مخالف و رأی ممتنع 69 کشور، تصویب شد. این نخستین و آخرین باری نبود که کانادا زمینه‌سازی برای تحت فشار قرار دادن کشورمان را در دستور کار قرار می‌داد.
- سیاست خارجی کانادا مبنی بر قطع روابط با ایران است
- مواضع کانادا در قبال ایران، همان سیاست‌های اسرائیل است
- صحبت‌های ضدایرانی کانادا برای جلب حمایت رسانه‌های صهیونیست است
- هدف از عملیات‌های تروریستی در کانادا، توجیه جنگ با داعش بود
- سنجیدن همه چیز با معیارهای صهیونیستی، استراتژی نومحافظه‌کارهاست
"استیون هارپر" نخست‌وزیر کانادا با نتانیاهو همتای اسرائیلی خود دست می‌دهد
"جان برد" وزیر خارجه اسبق کانادا اواخر آذرماه در گفتگو با روزنامه سعودی "الحیات" چاپ لندن گفت: "حمایت ایران از سوریه، حزب‌الله و حماس، مصداق حمایت از تروریسم است و دخالت ایران در عراق در مبارزه با داعش هم موجب شده این کشور را در فهرست کشورهای حامی تروریسم قرار دهیم."
اواسط دی‌ماه نیز مشخص شد که دلیل دولت کانادا برای تعطیل کردن سفارت خود در تهران در سال ۲۰۱۲، آن چیزی نبوده است که مقامات کانادایی در آن زمان گفته بودند."جان برد" وزیر امور خارجه وقت کانادا در زمان تعطیلی سفارت کانادا، دولت ایران را "اصلی‌ترین تهدید" برای صلح و امنیت جهانی خوانده و گفته بود همین امر دلیل اصلی تصمیم دولت کانادا برای بستن سفارت‌خانه خود در تهران بوده است.
با این وجود، شبکه تلویزیون ملی کانادا، ۹ آذر از گزارشی خبر داد که ۹ ماه پیش از تعطیلی سفارت تنظیم شده بود و تصمیم دولت کانادا برای بستن سفارت‌خانه خود در تهران را نشان می‌داد. در این گزارش، دلیل این کار، تهدید "زمین‌لرزه" برای جان کارکنان سفارت عنوان شده بود.
طی آخرین اظهارات ضدایرانی مقامات کانادا نیز "راب نیکلسون" وزیر امور خارجه این کشور ضمن ابراز حمایت از موضع نتانیاهو در قبال برنامه هسته‌ای ایران، گفت نگرانی‌های وی را درباره آن‌چه "تهدید برنامه هسته‌ای ایران" تأیید می‌کند. "یوهانا کویینی" سخنگوی وزیر خارجه کانادا نیز روز سه‌شنبه 5 اسفند مدعی شد: "ایران سابقه مخوفی در حقوق بشر دارد، کشوری حامی تروریسم است. تهران دائماً خواستار نابودی بزرگ‌ترین هم‌پیمان ما در خاورمیانه یعنی اسرائیل بوده است. تا زمانی که ایران به تهدید صلح و امنیت بین‌المللی ادامه داد، تحریم‌های کانادا علیه این کشور نیز ادامه خواهد داشت."
"آنتونی جیمز هال" کارشناس و فعال کانادایی حقوق بین‌الملل
خبرنگار بین‌الملل مشرق در همین خصوص با "آنتونی جیمز هال" استاد دانشگاه و کارشناس کانادایی مسائل حقوق بین‌الملل گفتگو کرده است. متن مصاحبه مشرق با این فعال کانادایی به شرح زیر است.
سؤال:: طی سال‌‌های اخیر شاهد مواضع شدید کانادا در قبال ایران بوده‌ایم، از جمله این‌که سفارت خود در تهران را تعطیل کردند و سفارت ایران در "اوتاوا" را نیز بستند. دلیل این سیاست‌های خصمانه چیست؟
سیاست خارجی کانادا اخیراً به سمت و سوی قطع تمام روابط دیپلماتیک با ایران رفته است. سال 2012 سفارت این کشور در تهران را بستند. بعد هم 5 روز به کارکنان سفارت ایران در اوتاوا فرصت دادند تا این کشور را ترک کنند. "جان برد" وزیر خارجه وقت کانادا اعلام کرد که جمهوری اسلامی ایران جدی‌ترین خطر در تمام دنیا برای صلح و امنیت است.
فوریه سال 2014، "استیون هارپر" نخست‌وزیر کانادا در "کنست" سخنرانی کرد و با توهین به اعضای عرب این مجلس، موجب شد تا این اعضا جلسه را به نشانه اعتراض ترک کنند. همان‌جا بود که نتانیاهو و سایر اعضای مجلس به افتخار او ایستادند و او را تشویق کردند. هارپر همان‌جا نشان داد که دولت کانادا هیچ‌گاه اسرائیل را علناً مورد انتقاد قرار نخواهد داد.
سیاست خارجی امروز کانادا نیز در واقع همان سیاست اسرائیل در محکوم کردن ایران و تلاش این کشور برای به دست آوردن سلاح‌های هسته‌ای است. سیاست‌های کانادا همچنین هم‌راستا با مواضع آمریکا در مورد ایران است. البته با روی کار آمدن دولت دموکرات اوباما، تغییرات اندکی در سیاست‌های واشنگتن ایجاد شده و دولت این کشور تلاش کرده منافع خود را از منافع اسرائیل تفکیک کند.
این اختلاف‌نظرها طی سخنرانی‌های نتانیاهو در کنگره آمریکا بیش‌تر خود را نشان می‌دهد. این سخنرانی‌ها به گونه‌ای است که قوانین و معادلات داخلی آمریکا را نادیده می‌گیرد. مثل این است که قوه مجریه این کشور و اوباما نقش اصلی را در تعیین سیاست خارجی واشنگتن ندارند.
نتانیاهو در کنگره آمریکا به گونه‌ای سخنرانی می‌کند که گویی رئیس‌جمهور آمریکاست
تشدید این تقابل‌ها در کنار مواضع کانادا نشان می‌دهد، این کشور بیش‌تر تمایل دارد خود را به اسرائیل نزدیک کند و حتی در این راه، از آمریکا هم فاصله گرفته است. باید گفت که کانادا دارد به برده‌ای برای حکومت جنگی اسرائیل تبدیل می‌شود.
سؤال:: کانادا در قبال حمایت از اسرائیل و اتخاذ مواضع هماهنگ با نتانیاهو، چه سودی می‌برد؟
اولین سودی که هارپر می‌برد، جلب حمایت رسانه‌های صهیونیست درون کاناداست. روی کار آمدن هارپر را در ارتباط با ریاست‌جمهوری جورج بوش در آمریکا می‌دانند، زمانی که محافظه‌کاری سنتی از بین رفت و نومحافظه‌کاری جای آن را گرفت. بنابراین وی به شکلی شبیه به کودتای نظامی و تغییر حکومت در کانادا به سود نومحافظه‌کارها روی کار آمد و به حمایت رسانه‌های صهیونیستی نیاز دارد.
با روی کار آمدن هارپر عملیات‌های "ضدتروریستی" هم شدت پیدا کرد. هم‌زمان با این عملیات‌ها، دوره‌ای بسیار مشکوک هم در کانادا آغاز شد شامل اتفاقات اخیر در کانادا مثلاً این‌که ادعا می‌شود یک فرد مسلمان‌شده یک سرباز کانادایی را در "بنای یادبود جنگ کانادا" کشته است. به عقیده من این حادثه حلقه‌ای از یک زنجیره حوادث است: اوتاوا، سیدنی، کپنهاگ، همه برای توجیه و جلب حمایت مردم از جنگ با به اصطلاح داعش است.
این‌ها بخشی از سیاست انتخاباتی هارپر است که طی همکاری نزدیک با رسانه‌های تحت تسلط صهیونیست‌ها طراحی شده است. هدف از این کارها هم دور کردن ذهن مردم از واقعیت‌های داخلی کاناداست. یکی از سناتورهایی که هارپر انتخاب کرده بود، به دریافت 90 هزار دلار رشوه متهم شده که از دفتر نخست‌وزیر آمده است. این پرونده قرار است به زودی در دادگاه بررسی شود.
این سیاست‌های نظامی‌سازی که جهت ارتقا و ارائه تصویر تازه‌ای از "جنگ جهانی علیه تروریسم" است، سکویی در اختیار هارپر قرار داده تا بتواند فضای رعب و وحشت و اسلام‌هراسی را در کانادا ایجاد نماید. متهم کردن ایران هم بخشی از یک سناریوی بزرگ‌تر است که نتیجه مخربی روی بخش بزرگی از جامعه کانادا می‌گذارد که مسلمان هستند. با این حال، سیاست "تفرقه بینداز و حکومت کن"، چیزی است که نومحافظه‌کارها به آن مشهور شده‌اند.
داعش، کانادا و کانادایی‌ها را به طور خاص هدف قرار داده است،
چون آن‌ها را "کافر" می‌داند - دانلود
سؤال:: وقتی نخست‌وزیر یا وزیر خارجه کانادا اظهارات ضدایرانی مطرح می‌کنند، آیا روی سخنشان واقعاً دولت ایران است یا صرفاً خطاب به صهیونیست‌ها حرف می‌زنند؟
مخاطبین مقامات کانادا، جامعه بزرگی از صهیونیست‌های حامی اسرائیل است. ارزیابی همه چیز بر اساس معیارهای صهیونیستی، بخش مهمی از استراتژی نومحافظه‌کارهاست. هارپر یک رهبر خطرناک و افراطی است. کانادا زمانی یک جامعه لیبرال و پیشرو و حافظ صلح شناخته می‌شد. "لستر پیرسون" نخست‌وزیر اسبق کانادا موفق شده بود جایزه صلح نوبل را از آن خود کند.
به همین خاطر بسیاری از کانادایی‌ها باورشان نمی‌شود، تصویر کشورشان اکنون با رهبری هارپر کاملاً عوض شده است. اکنون کمپین‌های تبلیغاتی درباره کانادا تشکیل می‌شود که این کشور را یک قدرت نظامی در حال جنگ با وحشی‌گری‌های اسلام‌گراهای افراطی معرفی می‌کند. تأسف‌بار است که کانادا را امروز این‌گونه توصیف می‌کنند.