وی انفجار مرکز یهودیان آرژانتین موسوم به آمیا را یک عملیات اطلاعاتی برشمرد که تحت تاثیر درگیری‌های داخلی اسرائیل در خصوص امضا یا عدم امضای قرارداد صلح با فلسطینی‌ها ایجاد شده باشد.

به گفته نویسنده کتاب «آمیا، سفارت،حقیقت یا حیله» این انفجار قصد داشت که رئیس جمهور اسرائیل را از امضای قرارداد صلح با فلسطینی‌ها بازدارد.

وی این فرضیه را مطرح می‌کند که «شین‌بت» سرویس اطلاعاتی امنیتی داخلی اسرائیل در پس انفجارهای پی‌در پی در....و نهایتا آمیا قرار داشته است و انتخاب آرژانتین برای پیشبرد اهدافشان به این دلیل بوده که کشوری با دولت‌های ضعیف و رسانه‌های تحت نفوذ اسرائیل است و می‌توانند به راحتی اهداف خود را در این کشور پیش ببرند.

نماینده پیشین مجلس ملی آرژانتین سپس به گزارش آلبرتو نیسمن دادستان ویژه آمیا می‌پردازد و می‌گوید که در گزارش محرمانه «آلبرتو نیسمن» دادستان ویژه آمیا بخش‌هایی وجود دارد که دقیقا از روی گزارش «سیا» کپی برداری شده‌ است.

وکیل ایزابل پرون گفت که بعد از این شکایت حامیان همیشگی نیسمن پشت وی را خالی کردند. دایا (هیئت انجمن‌های اسرائیلی -آرژانتینی) و آمیا که همیشه بدون قید و شرط از او حمایت می‌کردند این بار از محتوای این شکایت اظهار بی‌اطلاعی کردند.

به گفته این سیاستمدار کهنه‌کار آرژانتینی همه این اتفاقات حاکی از این است که نیسمن می‌تواند خودکشی کرده باشد.

وی همچنین در بخش دیگری از این گفت‌وگو می‌گوید که آمریکا و اسرائیل خصوصاً در بحث‌های مالی و با استفاده از اهرم شرکت‌های بزرگ سعی دارند که دولت کریستینا فرناندز را تضعیف کنند و نفع آن‌ها بیشتر در این است که فرناندز بماند؛ اما در موضعی کاملا تضعیف شده.

لاباکه در نهایت معتقد است که درگیری‌های این کشور ربطی به داخل آرژانتین ندارد و توسط مراکز قدرت بین‌المللی طرح‌ریزی شده‌اند.

متن کامل این گفت‌وگو با شرح ذیل است:

آمیا برای جلوگیری از امضای قرارداد صلح به وقوع پیوست

 اولین سئوال خود را با توجه به شرایط فعلی آرژانتین طرح می‌کنم درباره این که آیا طرح شکایت علیه رئیس جمهور آرژانتین توسط «آلبرتو نیسمن» دادستان ویژه آمیا و سپس مرگ وی یک نقشه از پیش طراحی شده توسط لابی صهیونیستی بوده و هدف آن ضربه زدن به محبوبیت خانم «فرناندز» دقیقا در سال برگزاری انتخابات ریاست جمهوری می‌باشد یا خبر؟

لاباکه: بله می‌تواند باشد. این یک فرضیه است. برای افرادی که  مانند من در مورد حادثه آمیا کار کرده‌اند، این حادثه یک عملیات اطلاعاتی بوده که می‌تواند تحت تاثیر درگیری‌های داخلی اسرائیل در خصوص امضا یا عدم امضا قرارداد صلح با فلسطینی‌ها باشد.

در ژانویه 1991، «اسحاق رابین» نخست وزیر اسرائیل با هیئت فلسطینی به ریاست «یاسر عرفات» اولین قرار داد را در مادرید برای صلح امضا کرده بودند. در مارس 1992 سفارت اسرائیل در آرژانتین منفجر می‌شود و پس از آن شاهد انفجارهای مختلف مقرهای اسرائیلی در مناطق مختلف جهان هستیم و همه این‌ها برای این بود که رئیس جمهور وقت اسرائیل را قانع کنند که قراردادهای صلح را امضا نکند.

اما بعد از انفجار سفارت، «رابین» قرارداد صلح با اردن را امضا می‌کند و به نوعی این اتفاقات را به چالش کشیده و کمی بعد در جولای 1994 آمیا منفجر می‌شود و گویی این انفجار قصد داشت که رئیس جمهور اسرائیل را از امضای قرار داد صلح با فلسطینی‌ها بازدارد.

در نوامبر سال 1995، رابین بالاخره توسط صهیونیست‌های افراطی به قتل می‌رسد؛ شخصی که وی را به قتل رساند از اعضای گروه «بوشه مونین» بود.

معتقدان به ایدئولوژی این گروه اعتقاد دارند سرزمین فلسطین توسط خداوند به اسرائیلی‌ها هدیه داده شده و حتی حاضر نیستند یک وجب از خاک آن در کنترل غیراسرائیلی‌ها باشد.

بر اساس نتایج تحقیق یک کمیته اسرائیلی که ریاست آن را مسئول دیوان عالی رژیم صهیونیستی بر عهده داشت قاتل «رابین» در «بوشه مونین» عضویت داشته و توسط «شین بت» آموزش دیده است. «شین بت» نام سرویس اطلاعاتی امنیتی داخلی اسرائیل است و موساد عهده‌دار اطلاعات خارجی می‌باشد.

باید توجه داشت که به دلیل این که اسرائیلی‌ها سفارتخانه‌های خود و مراکزی مانند آمیا و دایا را جزو خاک خود محسوب می‌کنند، «شین بت» هم عهده‌دار تامین امنیت آن‌ها خواهد بود. ما بسیار مشکوکیم که «شین بت» در پس انفجارها باشد.

باید به این مطلب توجه داشت که اسرائیل همواره در پی نبرد با ایران بوده است چرا که این کشور به پایگاه مقاومت ضد صهیونیستی در منطقه خاورمیانه و فراتر از آن تبدیل شده است.

از سوی دیگر ایران یک کشور عربی نیست، بلکه کشوری فارسی است و آن‌ها در تلاشند هر چیزی را که ارتباطی با مسلمانان و مقاومت آنها وجود داشته باشد را شیطانی جلوه دهند.

آن‌ها برای اجرای برنامه‌های خود آرژانتین را انتخاب کرده‌اند چرا که کشوری با دولت‌های ضعیف و رسانه‌های تحت نفوذ اسرائیلی‌ها به شخصیت‌های سیاسی کشور فشار می‌آورند.

در اینجا (آرژانتین) هیچ کس اجازه انتقاد از اسرائیل را ندارد. من به دلیل تجاوز اسرائیل به کشورم لبنان و شهر زادگاه خودم از رژیم صهیونیستی انتقاد کردم و در آن زمان انجمن صهیونیستی «دایا» در آرژانتین من را در یکی از نشریات خود به یهودی ستیزی متهم کرد، بعد از آن من از آن‌ها شکایت کردم و به شکایت من به دلیل فشار اسرائیلی‌ها به دستگاه قضایی رسیدگی نشد.

باید این نکته را ببینیم که یهودیان چگونه وارد آرژانتین شدند و به دنبال دستیابی به اهداف پلید خود هستند. این امر به این دلیل نیست که سطح امنیت در آرژانتین پایین است. آن‌ها این انفجار‌ها را انجام دادند زیرا می‌خواهند کنترل آرژانتین را به دست بگیرند. من درباره دهه نود و زمانی که کارلوس منم رئیس جمهور بود صحبت می‌کنم، شخصی که هیچگونه ارتباطی با کریشنرها (رئیس جمهور فعلی و همسرش نستور کرشنر) ندارد.

به هرحال چیزی که مشخص است این که در سال 2002 در زمان ریاست جمهوری «دوالده» یک گزارش از سوی سیا و موساد درباره این انفجار به آرژانتین می‌رسد که در آن ایران و حزب الله و یک رابط داخلی در آرژانتین به انجام این انفجار‌ها متهم می‌شوند.

این اتهام ساختگی را می‌توان به اتهام قبلی این دو سرویس امنیتی در خصوص وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق (که هیچ وقت پیدا نشدند) مقایسه کرد که در آن زمان بهانه لشکر کشی به عراق شد.  آن‌ها در نهایت 300 هزار عراقی را به قتل رساند و صاحب نفت این کشور شدند.

نیسمن از گزارش سیا کپی‌برداری کرد

چیزی که من کشف کرده‌ام و به همین دلیل هم آن را به طور علنی مطرح کردم ، این است که در گزارش محرمانه «آلبرتو نیسمن» دادستان ویژه آمیا بخش‌هایی وجود دارد که دقیقا از روی گزارش «سیا» کپی برداری شده‌اند و بر اساس قوانین کیفری افشای تصمیمات دولتی برای نهاد‌های خارجی خیانت به کشور محسوب می‌شود.

شکایت من (از دادستان نیسمن) در 22 دسامبر سال 2014 منتشر شد و در آن زمان خبرنگارانی که با نیسمن صحبت کرده بودند به من گفتند که او در انتظار عزل شدن یا استعفا کردن به دلیل افشا شدن خیانتش است.

به نظر من کسانی که به نسیمن برای شکایت از رئیس جمهور مطلب ارائه داده‌اند، همان افرادی هستند که او را در شکایت علیه ایران نیز تغذیه اطلاعاتی کرده‌اند. آن‌ها احتمالا او را مجبور به طرح این شکایت کرده‌اند.

او کمی قبل از طرح شکایت برای سفر تفریحی همراه خانواده و فرزندان خود در اسپانیا بود که در آن جا برای دختر بزرگ 15 ساله‌اش جشن تولد گرفتند. او ناگهان اسپانیا را به مقصد آرژانتین ترک کرد. به نظر می‌رسد که به او گفته بودند که شما باید به آرژانتین بروی و این شکایت را مطرح کنی.

بعد از این شکایت حامیان همیشگی نیسمن پشت وی را خالی کردند. دایا و آمیا که همیشه بدون قید و شرط از او حمایت می‌کردند این بار از محتوای این شکایت اظهار بی‌اطلاعی کردند. آنها گفتند ما در جریان نیستیم و نمی‌توانیم اظهار نظر کنیم. قاضی پرونده هم اعلام کرد که مجوز انجام شنود‌های تلفنی را صادر نکرده و علنا گفت که استیوسو (از مقامات سابق دستگاه اطلاعاتی آرژانتین) نیسمن را تحت کنترل خود دارد.  

نیسمن خودکشی کرده است

در حال حاضر ما میدانیم که نیسمن یک روز قبل از مرگش بین 14 تا 16 بار تلفنی با استیوسو صحبت کرده بود و خود استیوسو گفته که جواب نیسمن را نداده است. همه این اتفاقات حاکی از این است که نیسمن میتواند خودکشی کرده باشد.

آمریکا و اسرائیل خصوصا در بحث‌های مالی و با استفاده از اهرم شرکت‌های بزرگ سعی دارند که دولت کریستینا فرناندز را تضعیف کنند.

به نظر من آن‌ها نمی‌خواهند فرناندز را تا قبل از 10 دسامبر سرنگون کنند. نفع آن‌ها بیشتر در این است که فرناندز بماند؛ اما در موضعی کاملا تضعیف شده.

به این ترتیب آن‌ها خواهند توانست نامزد مورد نظر خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آرژانتین بالا بکشند و از یک قتل ساختگی توسط خودشان بهره‌برداری کنند. البته صحبت فعلی من یک فرضیه و تئوری است و به نظر من هدف نهایی آن‌ها این است.

به نظر من کریشنریسم دچار ضعف غیر قابل بازگشت شده  و باید دید که آیا مجموعه پرونیست‌های آرژانتین می‌توانند مجددا برای مقابله با نامزد مورد حمایت علنی آمریکا و اسرائیل به اتحاد و انسجام دست یابند یا خیر.

 به نظر شما آیا سخنرانی اخیر رئیس جمهور آرژانتین در مجمع عمومی سازمان ملل می‌تواند دلیل فشارهای مخالفان مورد حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی بر رئیس جمهور و جبهه حامیان دولت آرژانتین باشد؟

لاباکه: مطمئنا همینطور است. تنش‌ها بین رئیس جمهور و باند «استیوسو» ( وزیر سابق اطلاعات) و عوامل سیا که دستگاه اطلاعاتی آرژانتین را در دست داشتند از زمانی شروع شد که آن‌ها فهمیدند ایران و آرژانتین قصد دارند در خصوص مساله آمیا توافق نامه‌ای امضا کنند و این فشارها بعد از امضای توافقنامه تشدید شدند. پس از امضای توافقنامه، مخالفان به صورت متحد با مطبوعات وابسته به آمریکا و اسرائیل و تعدادی از سازمان‌های مردم نهاد که در حقیقت گروه‌های فشار هستند عملیاتی توأم با یاس را برای جلوگیری از اجرایی شدن مفاد توافقنامه آغاز کردند.

آن‌ها می‌دانستند که کمیسیون حقیقت‌یاب قصد داشت از مقامات ایرانی در حضور دادستان «نیسمن» بازجویی کند و نیسمن و قاضی دادگاه هم می‌بایست هرگونه مدرک علیه ایرانی‌ها را به کمیته حقیقت یاب تحویل دهند و  این درحالی بود که آن‌ها هیچ مدرکی علیه ایران نداشتند. مخالفان توافقنامه از این موضوع هراس داشتند.

 آیا مخالفان داخلی و خارجی آرژانتین با فشارهای سیاسی و اقتصادی (مانند پرونده صندوق کرکس) توانسته‌اند دولت را در افکار عمومی آرژانتینی‌ها تخریب کنند؟

لاباکه: این اقدامات باعث هم فاز شدن نارضایتی بسیاری از اقشار متوسط با دولت شد؛ به این دلیل میگویم هم فاز شدن که این نارضایتی از قبل علیه دولت وجود داشته است.

قسمتی از این نارضایتی به دلیل عملیات رسانه‌ها علیه دولت بوده و بخشی هم واقعا ناشی از ضعف عمده مدیریتی و رسانه‌ای دولت است. رئیس جمهور زیاد در تلویزیون ظاهر می‌شود و شخصا با مخالفان درگیر می‌شود که این گونه رفتار درخور جایگاه رئیس جمهوری نیست.

رئیس جمهور برای این امور دارای وزیر، سخنگو و معاونت اطلاع رسانی است. دلیل دیگر هم موارد فسادی است که اخیرا در سطوح عالی دولت کشف شده‌اند که واقعی هستند.

فرناندز قدرت در آرژانتین را انحصاری می‌کند

دلیل دیگر این است که خانم رئیس جمهور سعی دارد قدرت را در آرژانتین انحصاری کند و قدرت سیاسی، اقتصادی و رسانه‌ای را همه یکجا جمع کند و این مانند یک تشنگی سیراب نشدنی قدرت است.

ورود مستقیم رئیس جمهور در بحث‌ها، موارد فساد و تلاش برای ایجاد هژمونی باعث می‌شود تا آمریکا و اسرائیل که در صدد کنترل کشور هستند از شرایط فعلی برای تضعیف قدرت تصمیم‌گیری رئیس جمهور بهره‌برداری کنند.

 به نظر شما کدام حزب رقیب حامیان دولت خواهد بود؟ و آیا حامیان دولت خواهند توانست پیروز انتخابات شوند؟

لاباکه: گزینه‌های زیادی موجود هستند، اما آمریکا و اسرائیل در حال برنامه‌ریزی برای حضور تنها سه نامزد در انتخابات هستند.

این سه نامزد به خوبی شناخته شده هستند و من در اینجا برای پایین نیاوردن سطح گفت‌وگو به اسامی آن‌ها اشاره نمیکنم.

پرونیست برای مقابله با نامزد مورد نظر آمریکاست

من شخصا تلاش دارم تا یک نامزد چهارم از جریان پرونیست و مدافع تفکرات فراموش شده پرون وارد رقابت انتخاباتی شود. حتی دولت فعلی هم به طور کامل پرونیست نبوده و ترکیبی کار کرده است. به نظر من این تنها راه برای مقابله با نامزد مورد نظر آمریکا است که همه می‌دانند کیست. پرونیست‌ها برای انتخابات باید انسجام خود را بازیابی کنند. منظور من کریشنریسم مورد حمایت پرونیسم نیست، بلکه پرونیسم باید مورد حمایت کریشنریسم باشد.

در حال حاضر جریان کریشنریسم فاقد کاندیدا هست اما پرونیست‌ها به دلیل برخورداری از حمایت مردمی می‌توانند به سرعت روی یک کاندیدا توافق کنند.

 آیا شما درباره نامزدی از پرونیست‌ها صحبت می‌کنید که هنوز ناشناخته است و معرفی نشده؟

لاباکه: من قصد دارم به زودی کاندید شدن خود را برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام کنم. من تنها سیاستمدار فعال در زمان حاضر هستم که همکار مستقیم «پرون» بوده‌ام.

من مدافع «ایزابل» در زمان تحت تعقیب بودن توسط نظامیان بوده‌ام. سعی کرده‌ام تا حیله انفجار‌های آمیا و سفارت اسرائیل را برای ملت آرژانتین برملا کنم.

من تنها کسی هستم که در طول 30 سال اخیر از ایده‌های واقعی پرون دفاع کرده‌ام. به دلیل تحقیقات در زمینه آمیا، نیسمن و اطلاعات وسیعی که در این زمینه به دست آورده‌ام به این نتیجه رسیده‌ام که می‌توانم نماینده همه گروه‌های پرونیست باشم.

من نماینده تمام گروه‌های پرونیست معتقد به تفکرات راهبردی پرون هستم. این تفکرات بر پایه عدم وابستگی به قدرت‌های بزرگ، استقلال اقتصادی و کنترل اقتصادی، تقویت حاکمیت و قدرت تصمیم گیری، عدالت اجتماعی و دفاع از هویت فرهنگی کشور است. همانطور که در ایران هویت فرهنگی بر پایه ارزش‌های اسلامی بنا شده، در آرژانتین هم هویت فرهنگی بر اساس ارزش‌های مسیحیت شکل گرفته چرا که یک کشور مسیحی است. ما در این امر به هم شباهت داریم.

در مباحث فسلفی و ایدئولوژیک (دین و سیاست) نباید از هم جدا باشند، ولی در سیاست خیر زیرا این دو کاملا باهم تفاوت دارند. اگر در مورد پرونیسم از من سوال کنید به شما میگویم پرونیسم اعتقاد دارد که آرژانتین میتواند یک ملت عظیم باشد.

همانطور که پرون گفت آرژانتین می‌تواند کشوری مستقل و دارای حاکمیت ملی باشد، کشوری باشد که اقتصاد در آن در خدمت ملت باشد نه در خدمت شرکت‌های چند ملیتی، کشوری که در آن عدالت اجتماعی وجود داشته باشد و کشوری که بتواند از استقلال فرهنگی خود دفاع کند. این چهار هدف بزرگ پرون بوده است.

در این زمینه، پرون در اول می سال 1974 و دو ماه قبل از مرگش در سخنرانی تاریخی خود در پارلمان کشور این اهداف را مطرح کرد و من می‌خواهم که ما حول یک جنبش پرونیستی مجددا کنار هم جمع شویم.

مراکز قدرت جنجال‌ها در آرژانتین را برنامه‌ریزی کرده‌اند

 به نظر شما آیا در صورت پیروزی حامیان دولت بازهم شاهد تنش و درگیری خواهیم بود؟

لاباکه: بله فکر می‌کنم اینطور باشد. بخشی از درگیری‌ها در کشور به دلایل خطاهای خود ماست ولی عمده آن به دلیل تحریک‌هایی از خارج آرژانتین است. تمام این موارد مربوط به آمیا و صهیونیست‌ها هیچ ربطی به داخل آرژانتین ندارد و توسط مراکز قدرت بین‌المللی طرح ریزی شده‌اند.