** ظریف غیر از فعالیت سیاسی در کارهای خیریه و نمادین نیز فعالیت دارد. این عکس در فروردین 1393 گرفته شده است و ظریف در بازدید از باغ گیاه‌شناسی مشهد در حال غرس نهال است.

** در اردیبهشت ماه ظریف از سوی تولیت آستان قدس رضوی، خادم افتخاری حرم امام رضا (ع) شد. در این مراسم آیت‌الله عباس واعظ طبسی به ظریف گفت: دریافت این حکم در آستانه سفر برای مذاکرات هسته‌ای عنایتی الهی است و در واقع به نظر من برای سربلندی و سرافرازی جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات است و بعد از پیروزی جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات هسته‌ای حکم شما را ترفیع خواهیم داد.[1]

** فوتبالیست‌ها در سال 93 جام جهانی را پشت سر گذاشتند و برای آمادگی در مسابقات، به اردوهای تدارکاتی رفتند. یکی از این سفرها، به اتریش بود. در همان زمان، ظریف به همراه تیم مذاکره‌کننده در وین در حال مذاکره بودند و برای تقویت روحیه ملی‌پوشان از وین به گارتز رفت و با ملی‌پوشان دیدار کرد و عکس یادگاری گرفت.

** وقتی وزیر خارجه باشی، مجبوری بسیاری از کارهایت را در سفر انجام بدهی. ظریف که امسال، روزهای زیادی را برای مذاکره در خارج از ایران بود، برای حضور در مراسم شب قدر، فرصت را غنیمت شمرد و در مرکز اسلامی امام علی (ع) شهر وین حضور یافت. این مراسم ساده با حضور دیگر اعضای تیم مذاکره‌کننده برگزار شد.

** ظریف در شهریور ماه به عراق سفر کرد و به زیارت حرم امیرالمؤمنین و دیدار با مراجع رفت. در این عکس بشیر خدمت آیت الله بشیر نجفی رسیده است. آیت الله نجفی از علمایی است که اصالتا پاکستانی است، اما سال‌هاست که در نجف به سر می‌برد. سادگی دفتر ایشان در عکس بسیار جالب توجه است.

** تیم مذاکره‌کننده کشورمان در اوایل آبان و قبل از مذاکراتی که به تمدید توافق ژنو انجامید، به فردو و نطنز رفتند و از تأسیسات هسته‌ای کشورمان دیدار کردند. این دیدار باعث آشنایی هرچه بیشتر آنها با صنعت هسته‌ای کشور شد. در عکس عراقچی، تخت روانچی و بعیدی‌نژاد دیده می‌شوند.

** مذاکرات هسته‌ای طی اواخر آبان و اوایل آذر به صورت شبانه‌روزی پیگیری شد و وزرای خارجه ایران و شش کشور به همراه کاترین اشتون ساعت‌ها به مذاکره پرداختند، اما توافق نهایی حاصل نشد و توافقنامه ژنو برای 7 ماه دیگر و تا تاریخ 10 تیر 1394 تمدید شد. در این دوره اختلافات زیادی بر سر میزان غنی‌سازی، رآکتور اراک، بازرسی‌های بیشتر آژانس، لغو یکجانبه تحریم‌ها و ... وجود داشت و در نهایت توافق حاصل نشد. این عکس بعد از اینکه نتایج مذاکرات معلوم شد، گرفته شده است.

** این عکس در رسانه‌های مختلف مطرح و خبرساز شد. در این عکس که یک روز بعد از تمدید مذکرات ژنو، در 4 آذر گرفته شده است، ظریف در کنفرانس خبری در حال سخنرانی است و مایکل مان، سخنگوی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در حال عکس گرفتن از وی است.

** یکی از منتقدین جدی ظریف در سال گذشته، حمید رسایی بود. رسایی بارها در نطق‌هایش و در هفته نه دی علیه ظریف موضع گرفت. رسایی در یکی از شبکه‌های اجتماعی درباره جلسه غیرعلنی نمایندگان با ظریف می‌نویسد: «سئوالی را با این مضمون خطاب به آقای ظریف نوشتم که آیا با توافقنامه‌ای که شما همه تخم مرغ‌های دولت یازدهم را در سبد آن گذاشته اید، همه تحریم ها از جمله تحریم های مربوط به تروریسم و حقوق بشر هم برداشته می شود یا فقط تحریم های مربوط به هسته ای – البته اگر راست بگویند – را بر می دارند؟ آقای ظریف گفت که فقط رفع تحریم های مرتبط با هسته ای در توافقنامه ژنو ذکر شده. گفتم: با این حساب این مذاکرات چه سودی دارد وقتی با تعطیل کردن دانش هسته ای باز هم تحریم ها در جای خود باقی است؟ و آقای ظریف پاسخ داد که ما فقط مجوز مذاکره در باره موضوع هسته ای را داریم و درباره موضوعات دیگر بحث نمی کنیم.[2]

** ظریف همیشه یک سیاستمدار خوش‌برخورد و خوش‌روست که کمتر می‌شود روی لبانش خنده نباشد، البته عراقچی معتقد است که این خنده‌ها بیشتر مربوط به جلوی دوربین است و ظریف در مذاکرات بسیار جدی و با عصبانیت و تحکم صحبت می‌کند،[3] البته به نظر می‌رسد برخی خنده‌ها آقای ظریف خیلی هم ظریف نیست، مثل این عکسی که در دیدار با کری گرفته شده است.

** جنجالی‌ترین عکس ظریف در سال 93 پیاده‌روی او با کری در 24 دی در ژنو بود. ظریف در این دور از مذاکرات برای تنفس بین مذاکرات به خیابان‌های ژنو آمدند و قدم‌زنان گفتگو کردند. روحانی در دفاع از این حرکت ظریف گفت: حالا ممکن است ایراد بگیرند و بگویند تند و کند راه رفته، کت‌اش کج بوده و یا عینکش طوری بوده است. اینها حرف نشد. ما به دیپلمات‌های شجاعمان اعتماد می‌کنیم. یا در قسمت دیگری از سخنانش گفته بود: «آن طرفی‌ها برای جمع خودشان کف می‌زنند و این طرفی‌ها معلوم نیست چه می‌کنند و گاهی هم برای آن طرفی‌ها کف می‌زنند. بعد می‌گوییم چرا برای آنها کف می‌زنید می‌گویند انتقاد چیز خوبی است. باید گفت خدا عقل سالم را به بدن سالم بدهد.»[4] حسین شریعتمداری نیز در نقد این حرکت ظریف و همچنین سفر ظریف در هنگام توهین نشریه فرانسوی به پیامبر نوشت: «قدم زدن صمیمانه با جان کری در حالی که اهانت به پیامبر اعظم(ص) و انتشار 3 میلیون کاریکاتور موهن به خبر اول دنیا تبدیل شده و آمریکا یکی از اصلی‌ترین حامیان این اهانت بی‌شرمانه است، غیر از بی‌اعتنایی جمهوری اسلامی ایران در قبال اهانت به رسول خدا(ص) چه مفهوم و معنای دیگری می‌تواند داشته باشد؟»[5]

** 29 دی مصادف با روز ملی هوای پاک بود. در این روز روحانی و ظریف با مترو به محل کار خود رفتند. ظریف ساعت 7 صبح با حضور در ایستگاه تجریش از طریق خط یک مترو به ایستگاه میدان امام خمینی سفری درون شهری انجام داد و به محل کار خود در وزارت خارجه رفت. 

** ظریف در سال 93 قصد سفری دیپلماتیک به عربستان داشت و می‌خواست از نزدیک با سعود الفیصل مذاکره و دیدار کند، البته این سفر به دعوت مقام عربستانی بود، اما بعد از اظهارات عجیب و تند وزیر خارجه عربستان درباره سوریه این دیدار لغو شد. در نهایت ظریف برای مرگ ملک عبدالله و در یک دیدار نمادین به عربستان سفر کرد و نتوانست مذاکره زیادی با مقامات عربستانی داشته باشد.

** طی سال 93 بیشترین دیدار ظریف با مقامات اروپایی و آمریکایی بود و می‌توان گفت که دستگاه دیپلماسی ما تا حد زیادی از دیگر مناطق دنیا، به‌خصوص آفریقا و آمریکا لاتین، غافل بود. این عکس در تاریخ 15 بهمن و در دیدار ظریف با وزیر مشاور در امور خارجه اوگاندا در کامپالا گرفته شده است.

** در این عکس دکمه لباس ظریف بود که خبرساز شد؛ بر روی لبه پیراهن ظریف نام و فامیل وی به انگلیسی و مختصرا گلدوزی شده بود و باعث جلب توجه رسانه‌ها شد و حتی برخی قیمت آن را بالای یک میلیون اعلام کردند.

** دیپلمات‌ها همیشه سعی دارند عرف دیپلماتیک را رعایت کنند و تشریفات خاصی نیز در برخوردها و دیدارهای خود دارند. در این عکس، وگر استرومن، دبیرکل وزارت امور خارجه نروژ، احترام زیاد و بیش از حد عرف دیپلماتیک نسبت به وزیر خارجه ما داشت و همین امر باعث شد که این عکس سوژه رسانه‌ها شود.

** این عکس در اسفند 93 در رسانه‌ها منتشر شد، هرچند برای کسانی که خاطرات محمدجواد ظریف خوانده باشند، چندان جدید نیست. در این عکس ظریف در حال قرائت قرآن در مدرسه علوی است و عکس مربوط به 14 سالگی وی است. او در صفحه 21 خاطرات خود می‌گوید که وقتی در مدرسه علوی درس می‌خوانده، هم در جلسات انجمن حجتیه و هم در جلسات انقلابیون شرکت می‌کرده است.