به گزارش مشرق، محمد سلوکی مجری و بازیگر در ارتباط با کشتار مردم بی دفاع یمن و همچنین و در جهت دفاع از مظلومیت آن ها گفت: پدیده‌‌ی جنگ در برخی از کشورها در حال رخ دادن است. جنگ و خونریزی نمی‌تواند جز وحشیگری چیز دیگری را در پی داشته باشد. رفتارهای وحشیانه برخی از انسان‌ها که مسبب چنین عملی هستند در ذهن من چهره آنها را مشمئز‌کننده نشان می‌دهد. نمی‌توانم در ذهنم تصور کنم که یک انسان می‌تواند چنین رفتار خصمانه‌ای داشته باشد. رفتارهای وحشیگرانه برخی از ملت‌ها و انسان‌ها نشات گرفته از بعد وجودی و روحی شیطانی آنهاست.
وی در ادامه افزود: در تعجبم اجرا‌کننده‌های جنگ چگونه می‌توانند مردم بیگناهی را بکشند. در تعجبم که خلبان جنگنده هواپیمایی چطور می‌تواند بمب‌هایش را بر سر افرادی که هیچ گناهی ندارند فرو بریزد. در صورتی که خود آگاه است که در بین آنها زنان و کودکان زیادی وجود دارند. این خلبان‌ها و افرادی از این دست آخرت، جان و عمر خود را در جهت اهداف برخی که شیطانی می‌اندیشند، تباه می‌کنند.
سلوکی درباره بی تفاوت بودن برخی از سازمان های جهانی نسبت به چنین رفتار وحشیانه ای در یمن گفت: وحشیانه‌تر این است که کسی متوجه این کشتار بیرحمانه است و یا عکس‌العملی از خود نشان نمی‌دهد در دنیای امروز نمی‌توان با رسانه‌ها به معنای واقعی کلمه مردم را کنترل کرد و هر آنچه را که می‌خواهیم به آنها تحمیل کنیم. فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی باعث شده است تمام مردم کم و بیش از اتفاقات رخ داده در سراسر جهان مطلع شوند. به همین دلیل است که تعجب می‌کنم چرا مردم دنیا سکوت کرده‌اند واقعا نمی‌دانند که در یمن چه می‌‌گذرد؟
این مجری رسانه ملی در ادامه افزود: چرا باید کودکی فقط به جرم شیعه بودن کشته شود؟ آیا حق این افراد مرگ وحشیانه و غیر انسانی به این شکل است؟ سوال بزرگ من از دنیای پیرامونم که در آن نفس می‌کشم این است که چه بر سر خودمان و انسانیتمان می‌آوریم؟
سلوکی در پاسخ به این پرسش مبنی بر این که وظیفه هنرمندان و رسانه های ایران چیست و چگونه می‌توانند در ارتباط با این رخداد سکوت نکنند و رفتار بین‌المللی از خود نشان دهند گفت: در ارتباط با این مورد باید خلاقیت نشان دهیم. هر هنرمندی ابزاری در دست دارد که با آن می‌تواند به اندازه خود کاری انجام دهد و دیگران را متوجه رفتارهای وحشیانه در یمن کند. درست است یک نقاش و یا یک هنرمند با آثار خود و یا حرف‌هایش نمی‌تواند جنگ را خاتمه دهد اما حداقل می‌تواند دیگر کشورها را و سازمان‌های جهانی را بیش از پیش متوجه چنین عمل غیرانسانی قرار دهد. کمترین اتفاقی که می‌افتد این است که دنیا متوجه شعور ما نسبت به انسانیت می‌شود و به دنیا می‌گوییم که ما خواهان جنگ نیستیم بلکه همواره طالب صلح بوده‌ایم. درس‌های دینی و ملی ما به ما اجازه جنگ‌طلبی و خونریزی را نمی‌دهد.