بر اساس این گزارش این مراسم با مدیحه سرایی طاهری، مداح اهل بیت آغاز شد و پس از آن آیت الله جاودان، از اساتید برجسته اخلاق در مجلسی که آیت الله شبیری زنجانی و حجت الاسلام حاج علی اکبری، رئیس مرکز رسیدگی به امور مساجد حضور داشتند، به سخنرانی پرداخت.
آیتالله جاودان در ابتدا به بیان نکاتی درباره دوران امامت امام زینالعابدین(ع) پرداخت و گفت: امام سجاد(ع) بردهها را میخرید، مدتی آنها را نگه میداشت، روز عید فطر جمعشان میکرد، تقصیرهایشان را به آنها گوشزد میکرد، سپس میفرمود من شما را بخشیدم، شما نیز بگویید خدایا از گناهان علیبن الحسین درگذر!
وی عنوان کرد: آینده تشیع، مرهون آن حضرت است و اگر مرحوم شیخ زاهد در عصر امام سجاد(ع) بودند و به عنوان غلام از طرف آن حضرت خریده می شدند افتخار می کردند ولی ما این گونه نیستیم.
وی با اشاره به اینکه حضرت زین العابدین(ع) یک معجزه ای در دوران امامتشان بودند، بیان کرد: با مطالعه زندگانی امیرالمومنین علی(ع) می بینیم که ایشان هزار غلام می خریدند و آزاد می کردند، عین همین هزار غلام در دوران امام سجاد(ع) نیز خریده شدند و آزاد شدند اما دوران این دو امام متفاوت بوده است زیرا دوران امیرالمومنین علی(ع) عصر خلفا و فتوحات بود به این معنا که غنائم بسیاری از جنگ ها به مدینه به عنوان مرکز اسلام می آمد اما حضرت امام سجاد(ع) برده می خریدند و نگه می داشتند و به آنها در طول یکسال تعلیم و تربیت می دادند تقصیرات آنها را گوشزد می کردند و بعد آنها را می بخشیدند اما عصر امیرالمومنین(ع) برای بردگان نبود.
این استاد اخلاق در ادامه در خصوص آیت الله شیخ مرتضی زاهد، وی را فردی بی غرض خطاب کرد و گفت: خداترسی و ترس از پرسش از اعمال، همیشه در نظر شیخ زاهد بود و هیچ کاری را به هوای نفس انجام نمی داد.
آیت الله جاودان افزود: اگر به شیخ مرتضی زاهد میگفتند امام سجاد(ع) تو را به غلامی پذیرفته است، حتماً افتخار میکرد، در حالی که ما اینگونه نیستیم و شأن خود را بالاتر از این حرفها میدانیم.
وی خاطرنشان کرد: مرحوم حاج غلامحسین عسگری از انسان های پاکدامن و محترم نقل می کردند که قصد تشرف به حج داشتم. مرحوم شیخ مرتضی زاهد به دیدن من آمدند و به من گفتند که وقتی به محضر رسول الله (ص) مشرف شدی پیغام مرا به ایشان برسان و بگو که مرتضی عرض می کند که شما می دانید من هیچ غرضی ندارم آیا راه و رسم من مورد پسند شما هست یا نه؟
مرحوم حاج غلامحسین عسگری می گفت که وقتی تشرف به مدینه حاصل شد یک شب در عالم رویا دیدم که از طرف پیامبر(ص) قرآنی آورده شد و فرمودند: به آقای شیخ مرتضی بدهید تا صفحه اول آن را امضا کند، وقتی قرآن را باز کردم در صفحه اول امضاهای متعددی از بزرگان مشاهده شد و گفته شد که به شیخ زاهد بگویید که بایستی در کنار اسامی آن بزرگان قرآن را امضا کند تعبیر این خواب این بود که رفتار و اعمال ایشان مطابق قرآن کریم بوده است.
آیت الله جاودان به بیان خاطره ای دیگر از ایشان پرداخت و تصریح کرد: زمانی که همه منتظر بودند شیخ مرتضی شعر را بخواند و به حالت سینهزنی دستها به روی سینه رفته بود، شیخ مرتضی وزن شعر را خراب کرد، از این رو دست مردم روی سینه ماند و نتوانستند سینه بزنند، وقتی علت را از ایشان جویا شدند، فرمودند: من بند این نیستم که مردم از این شعر خوششان بیاید، بلکه میخواهم صاحب شعر از من بپذیرد و من هیچ غرضی ندارم.
آیت الله جاودان با اشاره به اینکه ایشان در نهایت سادگی زندگی می کردند، بیان کرد: ایشان از حساب و کتاب قیامت هراس داشتند. یک دانگ و ربع از خانه پدر به ایشان ارث رسیده بود اما ذره ای بر آن نیفزود حتی دیوار اتاق ها را رنگ یا سفید نکرد زیرا از حساب و کتاب قیامت در هراس بود.
این استاد اخلاق با اشاره به دیگر ویژگی های اخلاقی مرحوم شیخ مرتضی زاهد گفت: هر کس با ایشان اندکی معاشرت می کرد به خوبی برایش معلوم می شد این بزرگوار فقط خدا را در نظر داشتند و به دنبال شهرت و عنوان نیست.
وی بیان کرد: من گاهی همراه با ایشان به مجالس سخنرانی شان می رفتم و وقتی مردم از کنارشان عبور می کردند و با ایشان سلام و احوالپرسی می کردند زیر لب می گفتند: خدایا مردم مرا بیش از یک روضه خوان ندانند و نشناسند.
در پایان این سخنرانی مراسم رونمایی از تندیس یادبود آیت الله شیخ مرتضی زاهد توسط حجت الاسلام حاج علی اکبری و آیت الله شبیری زنجانی انجام شد.