گروه اقتصادی مشرق- پس از آن که حسن روحانی چندی پیش مشکل آب خوردن مردم را هم به تحریم‌ها گره زد، انتقادات بسیاری نسبت به سخنان وی مطرح شد.
رئیس دولت در سخنان جدیدش به منتقدان نیز تاخت و با به کار بردن این عبارت که «کسانی که می‌گویند تحریم مهم نیست از جیب مردم بی‌خبرند» تلاش کرد بازی را عوض کند.
این در حالی است که یکی از انتقادات به مسئولان دولت یازدهم، مواضع دوگانه آنها نسبت به نقش تحریم‌ها در مشکلات اقتصادی کشور در دولت سابق و دولت فعلی است.
مسئولان و حامیان دولت، در دوره دولت قبل ریشه مشکلات اقتصادی کشور را سوءمدیریت دولت وقت می‌دانستند و نقش تحریم‌ها را ناچیز عنوان می‌کردند.
اما از دو سال پیش با تغییر دولت، مواضع آنها هم تغییر کرده و اکنون می‌گویند: ریشه مشکلات اقتصادی، تحریم‌ها است و رفع تحریم‌ها نیز به توافق با آمریکا منوط است.
مروری بر مواضع روحانی در 2 سال پایانی دولت دهم نشان می‌دهد آن زمان روحانی اعتقاد داشت که دلیل اصلی مشکلات اقتصادی کشور، سوءمدیریت است و تحریم تاثیر ناچیزی دارد.
- نقدینگی عامل تورم است، نه تحریم
23 اردیبهشت 1392
- یک مدیریت خوب می‌توانست جلوی تحریم‌ها را بگیرد
آیا اموری چون افزایش نقدینگی در جامعه و ۷ برابر شدن آن و تبدیل ۶۸ هزار میلیارد تومان نقدینگی جامعه در عرض ۷ سال به ۴۵۰ هزار میلیارد تومان ربطی به تحریم‌ها داشت؟ یا به مدیریت ضعیف مسئولان امر بر می‌گردد؟. . .
رشد اقتصادی ایران در شرایط امروز یا صفر و یا زیر صفر است در حالی که ما هیچ‌گاه چنین شرایطی را نداشتیم و از این رو به نظر می‌رسد مشکل از مدیریت داخلی است؛ البته بخشی از مشکلات به تحریم‌های بین المللی بر می‌گردد، اما این موضوع هم به مدیریت داخلی کشور بر می‌گردد، چرا که یک مدیریت خوب می‌توانست جلوی تحریم‌ها را گرفته یا حداقل این تحریم‌ها را تقلیل کند.
7 اردیبهشت 1392
- همه ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها را نمی‌توان پای تحریم نوشت
مدیریت اقتصادی کشور به جای آنکه در این شرایط حساس با تکیه بر قدرت مقاومت و ابتکار مردم عزیز و سرفراز ایران پیام رشد پایدار به جهان بدهد، متأسفانه پیام ضعف به تحریم‌کنندگان می‌دهد... همه ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها را نمی‌توان پای تحریم نوشت.
22 فروردین 1392
- بدون کاهش تحریم‌ها هم می‌توان اقتصاد را نجات داد
دولت آینده در شرایطی که تحریم‌ها نیز تخفیف پیدا نکند، می تواند برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور قدم‌هایی بردارد که برای بخش مولد ما ایجاد امید کند، آنچه که مشوق سرمایه به سمت تولید ملی است در برنامه‌های خود مورد توجه قرار دهد، حجم نقدینگی را کنترل کند، بتواند با مدیریت درست مبادلات ارزی، نرخ برابری ریال را تثبیت کند.
کشور ما ظرفیت های زیادی دارد، نفت یک ظرفیت ما هست،که ممکن است در این تحریم دچار مشکل شده باشد، اما از این نفت فرآورده های زیادی می توانیم استحصال کنیم که می تواند جبران کننده تحریم نفتی کشور باشد.
20 فروردین 1392
- بی‌انضباطی دولت دلیل به هم ریختن بازار است
بدون ترديد اگر آثار ناشي از تحريم را يكي از دلايل وضعيت فعلي بازار ارز و در نتيجه كاهش ارزش پول ملي بدانيم، بايد از آثار اجراي سياست‌هاي انبساطي فراتر از برنامه، بي‌انضباطي ملي، پولي و مالي دولت و افزايش شديد حجم نقدينگي هم به عنوان دلايل ديگر آن دانست.
19 آذر 1391
- با شعار نمی‌توان تحریم‌ها را مدیریت کرد
حسن روحانی: مگر از سال 1385 تحريم نشديم، اما براي شرايط تحريم چه كار كرديم؟ آيا به فكر اقتصاد مقاومتي و برنامه ريزي براي اين شرايط بوديم؟ آنچه مهم است سرمايه اجتماعي است اگر مردم بدانند و مطمئن باشند مسئولان مي‌فهمند و دلسوزند و به دنبال حل مشكلات و مسائل هستند، از اين شرايط عبور مي‌كنيم. اما شرط اساسي اين مسئله اميد به آينده است ديگر دوران شعاردادن و درشت‌گويي گذشته است و مردم از بس حرف شنيدند خسته شدند.
23 مهر 1391
رئیس دولت در سخنان جدیدش به منتقدان نیز تاخت و با به کار بردن این عبارت که «کسانی که می‌گویند تحریم مهم نیست از جیب مردم بی‌خبرند» تلاش کرد بازی را عوض کند.
این در حالی است که یکی از انتقادات به مسئولان دولت یازدهم، مواضع دوگانه آنها نسبت به نقش تحریم‌ها در مشکلات اقتصادی کشور در دولت سابق و دولت فعلی است.
مسئولان و حامیان دولت، در دوره دولت قبل ریشه مشکلات اقتصادی کشور را سوءمدیریت دولت وقت می‌دانستند و نقش تحریم‌ها را ناچیز عنوان می‌کردند.
اما از دو سال پیش با تغییر دولت، مواضع آنها هم تغییر کرده و اکنون می‌گویند: ریشه مشکلات اقتصادی، تحریم‌ها است و رفع تحریم‌ها نیز به توافق با آمریکا منوط است.
مروری بر مواضع روحانی در 2 سال پایانی دولت دهم نشان می‌دهد آن زمان روحانی اعتقاد داشت که دلیل اصلی مشکلات اقتصادی کشور، سوءمدیریت است و تحریم تاثیر ناچیزی دارد.
- نقدینگی عامل تورم است، نه تحریم
23 اردیبهشت 1392
- یک مدیریت خوب می‌توانست جلوی تحریم‌ها را بگیرد
آیا اموری چون افزایش نقدینگی در جامعه و ۷ برابر شدن آن و تبدیل ۶۸ هزار میلیارد تومان نقدینگی جامعه در عرض ۷ سال به ۴۵۰ هزار میلیارد تومان ربطی به تحریم‌ها داشت؟ یا به مدیریت ضعیف مسئولان امر بر می‌گردد؟. . .
رشد اقتصادی ایران در شرایط امروز یا صفر و یا زیر صفر است در حالی که ما هیچ‌گاه چنین شرایطی را نداشتیم و از این رو به نظر می‌رسد مشکل از مدیریت داخلی است؛ البته بخشی از مشکلات به تحریم‌های بین المللی بر می‌گردد، اما این موضوع هم به مدیریت داخلی کشور بر می‌گردد، چرا که یک مدیریت خوب می‌توانست جلوی تحریم‌ها را گرفته یا حداقل این تحریم‌ها را تقلیل کند.
7 اردیبهشت 1392
- همه ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها را نمی‌توان پای تحریم نوشت
مدیریت اقتصادی کشور به جای آنکه در این شرایط حساس با تکیه بر قدرت مقاومت و ابتکار مردم عزیز و سرفراز ایران پیام رشد پایدار به جهان بدهد، متأسفانه پیام ضعف به تحریم‌کنندگان می‌دهد... همه ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها را نمی‌توان پای تحریم نوشت.
22 فروردین 1392
- بدون کاهش تحریم‌ها هم می‌توان اقتصاد را نجات داد
دولت آینده در شرایطی که تحریم‌ها نیز تخفیف پیدا نکند، می تواند برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور قدم‌هایی بردارد که برای بخش مولد ما ایجاد امید کند، آنچه که مشوق سرمایه به سمت تولید ملی است در برنامه‌های خود مورد توجه قرار دهد، حجم نقدینگی را کنترل کند، بتواند با مدیریت درست مبادلات ارزی، نرخ برابری ریال را تثبیت کند.
کشور ما ظرفیت های زیادی دارد، نفت یک ظرفیت ما هست،که ممکن است در این تحریم دچار مشکل شده باشد، اما از این نفت فرآورده های زیادی می توانیم استحصال کنیم که می تواند جبران کننده تحریم نفتی کشور باشد.
20 فروردین 1392
- بی‌انضباطی دولت دلیل به هم ریختن بازار است
بدون ترديد اگر آثار ناشي از تحريم را يكي از دلايل وضعيت فعلي بازار ارز و در نتيجه كاهش ارزش پول ملي بدانيم، بايد از آثار اجراي سياست‌هاي انبساطي فراتر از برنامه، بي‌انضباطي ملي، پولي و مالي دولت و افزايش شديد حجم نقدينگي هم به عنوان دلايل ديگر آن دانست.
19 آذر 1391
- با شعار نمی‌توان تحریم‌ها را مدیریت کرد
حسن روحانی: مگر از سال 1385 تحريم نشديم، اما براي شرايط تحريم چه كار كرديم؟ آيا به فكر اقتصاد مقاومتي و برنامه ريزي براي اين شرايط بوديم؟ آنچه مهم است سرمايه اجتماعي است اگر مردم بدانند و مطمئن باشند مسئولان مي‌فهمند و دلسوزند و به دنبال حل مشكلات و مسائل هستند، از اين شرايط عبور مي‌كنيم. اما شرط اساسي اين مسئله اميد به آينده است ديگر دوران شعاردادن و درشت‌گويي گذشته است و مردم از بس حرف شنيدند خسته شدند.
23 مهر 1391