مطابق آمار سازمان ملل، واردات ایران پس از آن که در سال 1388 به بالاترین رکورد خود رسید، در سال‌های پس از آن روند نزولی در پیش گرفت.
سالنامه آمار تجارت بین‌المللی سال 2014 دو هفته پیش از سوی سازمان ملل منتشر شد.
لازم به ذکر است مطابق آمار بانک مرکزی،مجموع واردات هشت ساله 1384 تا 1391 حدود 419 میلیارد دلار اعلام شده است که تقریبا نزدیک به آمار سازمان ملل است.
همچنین بر اساس گزارش مرکز آمار از ارزش ریالی آمار بازرگانی خارجی ایران، واردات کشورمان در 2 سال اول دولت یازدهم معادل 4 سال دولت دهم بوده است.
مرکز آمار در گزارش موسوم به ارزش ریالی صادرات و واردات ثبت شده در سالنامه آمار بازرگاني خارجي ايران-ISIC- مجموع واردات کشور در سال‌های 1392 و 1393 را 260.6 هزار میلیارد تومان اعلام کرده است.
این در حالی است که در 4 سال دولت دهم (1388 تا 1391) مجموع واردات کشور 270.9 هزار میلیارد تومان بوده است.
این آمار نشان می‌دهد میانگین واردات کشور در 2 سال اول دولت یازدهم 130 هزار میلیارد تومان بوده در حالی که میانگین واردات 4 ساله دولت دهم 67.7 هزار میلیارد تومان اعلام شده است.
مطابق این گزارش، ارزش ریالی واردات کشور در دولت یازدهم تقریبا 2 برابر دولت دهم است؛ به عبارت دیگر در دولت یازدهم واردات به کشور 92 درصد افزایش یافته است.
طبق گزارش مرکز آمار، مجموع واردات کشور در 6 سال اخیر 531 هزار میلیارد تومان بوده که نیمی از آن در دو سال اخیر یعنی در دوره دولت یازدهم انجام گرفته است.
* مقایسه فصلی واردات
اگر در یک روش منصفانه‌تر، آمار دو فصل اول سال 1392 را جزو عملکرد دولت دهم محسوب کنیم و رقم واردات دولت یازدهم را به نیمه دوم سال 1392 کل سال 1393 منحصر کنیم، در مقایسه فوق تغییر زیادی رخ نمی‌دهد.
بدین ترتیب اگر مطابق آمار گمرک، رقم واردات دولت‌های دهم و یازدهم را به طور فصلی محاسبه کنیم، باز هم رقم واردات در دولت یازدهم تقریبا 2 برابر دولت دهم است.
بر اساس آمار گمرک، میانگین فصلی واردات در 4 ساله دولت دهم (از ابتدای فصل پاییز 1388 تا پایان فصل تابستان 1392) 18.6 هزار میلیارد تومان بوده است.
این درحالی است که میانگین فصلی واردات در دولت یازدهم (از ابتدای فصل پاییز 1392 تا پایان زمستان 1393) 35.1 هزار میلیارد تومان بوده است که تقریبا 2 برابر رقم دولت دهم است.
این در حالیست که حسن روحانی در نشست خبری 23 خردادماه گفته بود که در گذشته و در یک دوره هشت ساله 720 میلیارد دلار صرف واردات به کشور شد و کشور کاملا متکی به بیرون بود و همین واردات هم علامت لازم برای تحریم‌ها را داد، اگر اقتصاد مقاومتی اجرا می‌شد و ما به خودمان متکی می‌شدیم و نه دلارهای نفتی این فشارها به کشور وارد نمی‌شد.
اما همانطور که در بالا و بر اساس گزارش رسمی سازمان ملل آورده شد، رقم 720 میلیارد دلار واردات در مقطع هشت ساله دولت‌های نهم و دهم، با آمارهای رسمی فاصله بسیاری دارد.
ضمن آن که چندی پیش اسحاق جهانگیری معاون اول روحانی گفته بود: دولت قبل 700 میلیارد دلار صرف واردات خصوصا از کشور چین کرده است.
در همین زمینه محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت در خصوص مغایرت آمارهای اعلامی رئیس جمهور با آمارهای رسمی کشور گفت: رئیس جمهور مطلع به مسائل کشور هستند و روزهای یکشنبه و پنج شنبه از صبح تا ظهر گزارش تیم اقتصادی را تبیین و مطالعه می‌کنند و ارشادهای لازم را می‌دهند. آمارهای رئیس‌جمهور معتبرتر از آمارهای برخی دستگاه‌هایی است که از دید خود آمار می‌دهند.
نظر حسن روحانی در رابطه با اعتماد به آمارهای رسمی:
روحانی 9 بهمن 1387 نیز از دستکاری در آمار سخن گفته بود: حضور قدرتمندانه در بازارهای دنیا و حرکت در مسیر استقلال اقتصادی نیازمند تدبیر، برنامه‌ریزی و استفاده بهینه از منابع کشور و سرمایه‌های اجتماعی است و با شعار یا دستکاری احتمالی در برخی آمارها نمی‌توان به این اهداف دست پیدا کرد.
حسن روحانی همچنین در نشست «تحلیلی بر مزد منصفانه و کار شایسته از سیاست تا واقعیت» که در مرکز تحقیقات استراتژیک در تاریخ 11 بهمن 1391 برگزار شد، آمار نرخ بیکاری را زیر سوال برد و گفت: متأسفانه حتی با در نظر گرفتن یک تعریف بسیار نازل از کار یعنی که با یک ساعت کار در هفته، افراد شاغل محسوب می‌شوند! باز هم اشتغال نه در حد کافی بلکه «لازم» هم حاصل نشد. طبق گزارش رسمی معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور که در سال 1390 منتشر شد با همین تعریف یک ساعت کار در هفته، نرخ بیکاری در برنامه چهارم توسعه نه تنها کاهش نیافت بلکه از 11/5 درصد در سال 1384 به 11/9 درصد در سال 1388 افزایش یافت و این در حالی است که طبق هدف برنامه، باید نرخ بیکاری در سال 1388 به 8/4 درصد کاهش می‌یافت.
روحانی 15 خرداد 1388 نیز آمارهای اعلامی دولت درباره درآمدهای نفتی را آمارسازی خوانده و گفته بود: مردم باید بدانند چه کسی قانون مدار است و چه کسی قانون گریز است؟ چه کسی اطلاعات شفاف می‌دهد و چه کسی با آمارسازی و تحریف آمارها، ادعاهای گزافی را درباره خود مطرح می‌کند. بالاخره باید توضیح داده شود که مجموع درآمدهای نفتی کشور طی چهار سال گذشته و موجودی فعلی حساب ذخیره ارزی چقدر است. آن چه که گزارش وزارت نفت می گوید این است که در این چهار سال حدود 270 میلیارد دلار درآمد نفتی داشته‌ایم. درآمد غیرنفتی هم بر اساس گزارش خود دولت حدود 57 میلیارد دلار بوده است. یک نفر باید بگوید که این درآمد هنگفت 330 میلیارد دلار بالاخره چه شد و کجا خرج شد؟ دولت نهم باید توضیح دهد چقدر کار زیربنایی انجام داده و با این پول بی‌زبان چه کرده است؟
روحانی در اردیبهشت 1388 اظهاراتی گفته بود که برخی از مسئولان ما ظاهراً تصور می‌کنند که حکومت کردن و اداره یک کشور یعنی فقط تبلیغات و با آمارسازی و گزافه‌گویی می‌توان هم برای مردم رفاه آورد، هم کشور را به یک ابرقدرت تبدیل کرد و هم واقعیات عرصه جهانی را تغییر داد. متاسفانه این روزها رسانه ملی ما نیز به یک رسانه دولتی تبدیل شده است. اما باید توجه داشت که حقایق مخصوصاً در دنیای امروز که عصر ارتباطات و گردش اطلاعات است از مردم پنهان نمی‌ماند و با جعبه جادوی تلویزیون نمی‌توان ملتی چون ملت ایران را سحر و جادو کرد.