به گزارش مشرق، بسیاری از کارگران معتقدند مصداق واقعی زندگی این روزها ضرب المثل " صورت خود را با سیلی سرخ کردن" است. کارگران کار می کنند که تنها خود و خانواده هایشان زنده بمانند.

دریغ از داشتن یک زندگی آرام. این در حالی است که سید حسن هفده تن، معاون وزیر رفاه درقالب شعاری بیان کرده بود که می‌خواهیم در تعیین دستمزد به کارگران به آنها قدرت خرید دهیم.

وی ادامه داد: مزد تابع بهبود شرایط اقتصادی و رشد اقتصادی کشور است. باید شرایطی ایجاد شود که نه تنها مزد متناسب با سبد معیشتی نیروی کار باشد بلکه مزد قدرت پس انداز پیدا کند.

براساس آخرین گزارش مرکز آمار میانگین هزینه زندگی در شهر 2180000تومان که تقریبا 3 برابر حداقل حقوق کارگران و2برابر میانگین حقوق کارگران است. احمد میدری، معاون وزیر تعاون،کار و رفه اجتماعی خطر فقر را به ازای هر نفر250 هزار تومان وبرای یک خانواده چهار نفره یک میلیون تومان عنوان کرده است.

همچنین رحمت الله پور موسی، دبیر کل کانون عالی شورای عالی کار کشور با تأکید بر اینکه 70 درصد کارگران زیر خط فقر زندگی می کنند می گوید:کمتر کارگری است که بدون دغدغه و شغل دوم بتواند امرار معاش کند. عمده هزینه کارگران بهداشت و بحث مسکن آنهاست که بیش از 50 درصد حقوق را به خود اختصاص می‌دهد.

*حقوق کارگران تنها جوابگوی 15 روز از ماه است

بیات،رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور تأکید می‌کند: حقوق و دستمزد کارگران تا پانزدهم برج بیشتر جوابگو نیست و تنها 50 درصد معیشت کارگران با این دستمزد می‌چرخد به نحوی که اگر حق مسکن، حق اولاد و بن کارگری هم افزایش یابد، باز هم کارگران به سختی امرار معاش می‌کنند مگر آنکه دولت به شکل پلکانی عقب افتادگی مزد کارگران را پوشش دهد ولی دولت همواره خود را کنار کشیده و کارگر و کارفرما را روبه‌روی هم قرار داده است.

 کارگران در ایران از میان کشورهای منطقه کمترین میزان حقوق و دستمزد را دریافت می‌کنند.